به گزارش خبرگزاری برنا؛ دور اول و دوم انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در روز‌های ۸ تیرماه و ۱۵ تیرماه برگزار شد و بعد از دو مرحله، مسعود پزشکیان به ریاست جمهوری ایران انتخاب شد. یکی از موارد قابل توجه در این دوره انتخابات نسبت به ادوار قبل، افزایش و سرعت کنشگری‌ها در فضای مجازی بود.

این مدل کنشگری یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین پدیده‌های سیاسی و اجتماعی در دنیای معاصر است که به استفاده از فناوری‌های دیجیتال، به‌ویژه اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، برای تاثیر بر روند انتخابات و آگاهی‌رسانی به مردم اشاره دارد.

با توجه به پیشرفت عرصه دیجیتال و پلتفرم‌های مجازی، امروزه کنش‌های ملموس خیابانی جای خود را به کمپین‌های مجازی داده است و کاندیدا‌ها تلاش می‌کنند صدای خود را از طریق سکو‌ها به گوش مردم و به‌ویژه جوانان برسانند. در نتیجه طرفداران و حامیان آنها نیز به‌جای حضور در تجمعات ترجیح می‌دهند کنش خود را محدود به فعالیت‌های مجازی و اینترنتی کرده و با تولید، لایک و بازارسال محتوا‌های مربوط به نامزد مورد علاقه خود از او حمایت کنند.

این نوع کنشگری بخصوص در دوره فراگیری کرونا بیش از پیش سرعت گرفت. در دوره کرونا، ارتباط مردم با فضای مجازی و انجام امور اداری و غیر اداری با استفاده از پلتفرم‌ها شتاب بیشتری گرفت و ارتباط مردم با فضای مجازی بیشتر در هم تنیده شد و به تبع آن انتخابات در ایران و سایر کشور‌ها نیز تحت تاثیر فضای مجازی قرار گرفت.

در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم در سال ۱۴۰۰ که همچنان کشور با خطر کرونا دست و پنجه نرم می‌کرد، بسیاری از برنامه‌های تبلیغاتی در بستر فضای مجازی صورت می‌گرفت. در آن برهه، نرم افزار‌های صوت محور تا حد زیادی توانست در پیشبرد فضای انتخاباتی در کشور کمک کند.

انتهای پیام/