سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): زهرا حیدری، با نام مستعار «آناهید»، در پاییز سال ۱۳۸۶ در شهر بِن از توابع استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد. از کودکی، علاقه‌مندی او به داستان‌ها و دنیای خیالی بود. با گذر زمان، این علاقه به نویسندگی تبدیل شد و با انگیزه‌ای بالا، داستان‌های زیبا و جذابی را نوشت. با وجود سن کم، توانست خود را در دنیای نویسندگی معرفی و طرفدارانی را به خود جلب کند. از نظر او، نوشتن فرصتی است برای بیان احساسات، تجربیات و دیدگاه‌ها.

علاقه‌مندی دیگر «آناهید» به آموزش است. او به دانش‌آموزانِ علاقه‌مند به مجری‌گری کمک می‌کند و از تجربیات خود بهره برده و دانش‌آموزان را در مهارت‌های مختلف مجری‌گری راهنمایی می‌کند. در ادامه به گفت‌وگویی کوتاه با این نویسنده نوقلم استان چهارمحال و بختیاری می‌پردازیم.

- علاقه به نوشتن و داستانِ اولیه نویسندگی شما چگونه شکل گرفت؟

از کودکی، قلم را به خاطر جان بخشیدن به واژه‌ها مقدس می‌شمردم. مادربزرگم داستان‌های قدیمی زیبایی را برایم تعریف می‌کرد و گلستان ذهنم از گل‌های لاله و نسرین پر می‌شد. این تجربه‌ها، انگیزه‌ام برای نوشتن را تقویت کرد. تازه پا به سن ۸ سالگی گذاشته بودم که مادربزرگم را از دست دادم. این تجربه تلخ باعث شد نوشتن را به عنوان یک راه برای بیان احساساتم انتخاب کنم.

‌- چه کتاب‌هایی تألیف کرده‌اید؟

اولین کتابم «پیانو» نام داشت. سبک نوشتاری آن عاشقانه و بیانگر عشقی خفته بود که توسط انتشارات سامان‌دانش منتشر شد. کتاب دوم من «ایرلند، عشق، دختر موج دریا» نام دارد. این کتاب داستانی از عشق، دوری و بیماری را به تصویر می‌کشد که به همت نشر دزپارت منتشر شد و امیدوارم مخاطبان از خواندن آن لذت ببرند.

- اهداف آینده نویسندگی‌تان چیست؟

هدف من از نوشتن، بهبود حال جهان است. می‌خواهم تا زمانی که قلم در دستم است، داستان‌هایی را به مخاطبانم ارائه دهم که اثرگذار و زیبا باشند.‌

- سخن پایانی؟

بهترین سپاس‌گزاری‌ها را به والدینم تقدیم می‌کنم که حمایت و راهنمایی‌ام کردند و به تمام مهربانانی که انگیزه‌ام را افزایش دادند.