در فرانسه، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، مجلس ملی را منحل کرد و پس از شکست حزب رنسانس او توسط حزب اجتماع ملی مارین لوپن که بخشی از گروه هویت و دموکراسی است، خواستار برگزاری انتخابات فوری شد. در آلمان، سوسیال دموکرات‌های صدراعظم، اولاف شولتز پشت سر آلترناتیو برای آلمان، قرار گرفتند. با پایان شمارش آرا مشخص شد که بیشترین سهم پارلمان اروپا به حزب مردم اروپا با ۱۸۹کرسی رسید. اتحاد مترقی سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها با ۱۳۵کرسی در مرتبه دوم قرار گرفتند. حزب «اروپا از نو یا تجدید اروپا» با ۷۹کرسی در رتبه سوم قرار گرفت. حزب اصلاح‌طلبان و محافظه‌کاران اروپایی با ۷۳کرسی در مرتبه چهارم قرار گرفت. حزب هویت و دموکراسی با ۵۸کرسی در رتبه بعدی قرار گرفت.
دیگران، ۵۵کرسی، سبزها ۵۳کرسی، مستقل‌ها ۴۵ و چپ‌ها، ۳۶کرسی به‌دست آوردند. جریان راست در این انتخابات ۳۱۷کرسی به‌دست آورد که از این تعداد ۵۸کرسی به راست‌های افراطی دموکراسی و هویت رسید و ۷۳کرسی هم به راست‌های محافظه کاران و اصلاح‌طلبان اروپایی رسید. ۱۸۶کرسی نیز به راست میانه حزب مردم اروپا رسید. همچنین چپ‌های میانه تا تندرو نیز به ۱۷۱کرسی در این انتخابات دست پیدا کردند. اتحاد مترقی سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها به ۱۳۵کرسی دست یافتند و ۳۶کرسی نیز به چپ‌های تندرو رسید. ۷۹کرسی نیز به گروه «اروپا از نو» رسید و ۱۰۰کرسی دیگر نیز به باقی گروه‌ها رسید.
در این دوره از انتخابات پارلمان اروپا، حزب مردم اروپا، یک گروه راست میانه، عملکرد بهتری نسبت به انتخابات گذشته داشت و همچنان بزرگ‌ترین حزب در پارلمان خواهد بود. «اروپا از نو»، یک گروه لیبرال و اتحاد مترقی سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها هر دو در مقایسه با انتخابات گذشته شکست‌خورده تلقی می‌شوند. این رای در تعیین لحن سیاسی در اتحادیه اروپا مهم است. برای ۵سال آینده، این آرا می‌تواند تعیین کند که چگونه مسائل عمده‌ای مانند مهاجرت مدیریت و رسیدگی شود. همچنین پارلمان اروپا نقش مهمی در بررسی دقیق هزینه‌ها ایفا می‌کند. به نظر می‌رسد که جریان اصلی محافظه‌کار و احزاب سوسیال‌دموکرات با هم همچنان اکثریت کرسی‌ها را در اختیار خواهند داشت، درست مانند انتخابات ۵سال پیش. نتایج انتخابات کشور به کشور اعلام می‌شود و رای‌گیری بر اساس قوانین ملی سازمان‌دهی می‌شود.