سران بایرن‌مونیخ سرانجام تصمیم‌شان را در خصوص آینده نیمکت تیم گرفتند. آن‌ها برای رونمایی از گزینه جانشینی توماس توخل بیش از سه ماه زمان از دست دادند. اعلام نام وینسنت کمپانی به عنوان سرمربی جدید همه را شوکه کرد؛ کمپانی هم بی‌تجربه است و هم به تازگی تیم برنلی را از لیگ برتر جزیره به دسته یک انگلیس بدرقه کرده است. بدون جام ماندن بایرن در یک فصل از سال ۲۰۱۲ تاکنون سابقه نداشته است. اگر کمپانی بتواند این ناکامی را جبران کند که هیچ، وگرنه می‌گویند او تقصیری ندارد. پروسه انتخاب سرمربی عجیب بود؛ علاوه بر مدت زمان زیادی که سپری شد، به‌خاطر نشت اطلاعات از داخل باشگاه و هیئت‌مدیره به رسانه‌ها، اسامی گزینه‌ها خیلی راحت لو می‌رفت. این نابسامانی مدیریتی از ماه مارس ۲۰۲۳ آغاز شد، همان زمان که کاسه صبرشان لبریز شد و یولیان ناگلزمان را برکنار کردند. او پنج سال با تیم آلمانی قرارداد داشت، اما در دومین سال حضورش اخراج شد، چراکه از نظر برخی از مدیران باشگاه، سرعت رشد موفقیت تیم زیر نظر این مربی جوان و مستعد پایین بود! علاوه بر این اولیور کان مدیر اجرایی و حسن صالح حمیدزیچ مدیر ورزشی باشگاه نیز برکنار شدند. بعد از اینکه در‌های خروج را به این دو نفر نشان دادند، متحدان‌شان نیز تضعیف شدند و جانشینان‌شان هم نتوانستند تأثیرگذار باشند. معلوم نیست در باشگاه چه کسی یا کسانی تصمیمات اصلی را می‌گیرند. وقتی توماس توخل در ماه فوریه تصمیمش برای رفتن را رسانه‌ای کرد، ترجیح باشگاه انتخاب ژابی آلونسو، سرمربی تیم قهرمان بود. منتها هم لورکوزن اجازه جدایی به ژابی نمی‌داد و هم لیورپول دنبالش بود. پس از آن دوباره یاد ناکلزمان افتادند که او هم ادامه همکاری با تیم‌ملی آلمان و آماده‌سازی مانشافت برای یورو ۲۰۲۴ و جام‌جهانی ۲۰۲۶ را به بازگشت به بایرن ترجیح داد. رالف رانگنیک گزینه بعدی بود، اما او هم هدایت تیم‌ملی اتریش را برعهده دارد. نام اریک تنهاگ، دی‌زربی و هانسی فلیک هم مطرح شد، حتی کار به مذاکره با ایجنت توخل برای ادامه همکاری با او نیز کشیده شد. منتها مربی ۵۰ ساله از تصمیمش برنگشت. نام کمپانی بعداً به لیست اضافه و مذاکرات اواسط ماه می‌آغاز شد. کمپانی گزینه اول، دوم یا حتی سوم بایرن‌مونیخ هم نبود! کاپیتان سابق منچسترسیتی حالا فرصت بزرگی پیدا کرده تا نامش را به عنوان سرمربی بایرن مطرح کند، نه به عنوان تیم سقوط کرده برنلی.