کشور‌های گروه هفت در یک اقدام تاریخی متعهد شده‌اند که تا اواسط دهه ۲۰۳۰ به طور کامل از انرژی زغال سنگ استفاده نکنند. این یک گام مهم در مبارزه با تغییرات آب‌وهواست، اما برخی از فعالان محیط‌زیست می‌گویند این گام کافی نیست.

گروه هفت درباره مسائلی مانند تغییرات آب‌وهوایی، آلودگی، بحران انرژی و از دست دادن تنوع زیستی در نشست تورین ایتالیا با یکدیگر گفتگو کردند.

این اولین بار است که گروه هفت به طور صریح به خروج از زغال سنگ اشاره می‌کند و این یک پیروزی بزرگ برای فعالان محیط‌زیست است. با این حال، این توافق برای کشور‌هایی که به‌شدت به زغال سنگ متکی هستند، انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، ژاپن که به‌شدت به زغال سنگ برای تولید برق خود متکی است، مجاز خواهد بود تا زمانی که جایگزین‌های پاک را توسعه دهد، به استفاده از آن ادامه دهد.

توافق گروه هفت یک گام مثبت است، اما هنوز کار‌های زیادی برای انجام دادن باقی مانده است. برای اینکه به اهداف توافق پاریس برسیم، همه کشور‌ها باید تعهدات خود را افزایش دهند و به‌سرعت برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای خود اقدام کنند.