به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، چند ماهی است که پناهجویان بیشتری از ترکیه دوباره وارد یونان شده‌اند. کمپ های پناهندگان در جزایر یونان به همین به شدت پر است. اردوگاه بدنام موریا در لسبوس، سالهاست که تیترهای منفی را به خود اختصاص داده است. کاترین گلاتز بروباک، روانشناس کودک نروژی چندین بار در این اردوگاه کار کرده و در روایتی علنا شرایط بد این اردوگاه به ویژه برای کودکان را محکوم می کند.

وی در در عنوان فرعی کتابی نوشته که اروپا به اخلاق و انسانیت خیانت کرده است.

کاترین گلاتز بروباک در مصاحبه‌ای با اس ار اف سوئیس گفت: وضعیت موریا، همانطور که خودم دیدم، نشان دهنده نقض آشکار حقوق بشر است. کودکان در این اردوگاه نمی توانند به مدرسه بروند، مراقبت های بهداشتی بسیار محدود است و مردم در کمپ پشت نرده های سیم خاردار چهار متری قفل شده‌اند. به نظر نمی رسد که حقوق اساسی منشور حقوق بشر در مورد این افراد صدق کند.

بر اساس اطلاعات دولت یونان، بیش از 9000 پناهجو از ترکیه تنها در سه ماهه اول سال 2024 وارد این جزیره دریای اژه یونان شده‌اند. در مدت مشابه در سال 2023، کمتر از 4000 پناهنده و مهاجر در این جزیره وجود داشت. گروه‌های حقوق بشر این افزایش را در درجه اول با این واقعیت توضیح می‌دهند که مقامات مرزی یونان و اتحادیه اروپا اقدامات غیرقانونی کمتری را انجام دادند.

با تعداد زیادی از تازه واردان، فضا در کمپ های پناهندگان یونان محدودتر می شود. دولت یونان اکنون در حال برنامه ریزی اردوگاه دیگری در ساموس است که با بودجه اتحادیه اروپا تامین می شود.

"کاترین گلاتز بروباک" در بخش دیگری از گفتگو با اس ار اف تاکید کرد: شرایط زندگی برای بچه ها در اردوگاه موریا آنقدر بد است که بیمار می شوند. آنها در ترس دائمی زندگی می کنند، در طول روز هیچ رضایتی ندارند، در انتظار ابدی زندگی می کنند، بدون اینکه بدانند چه بر سرشان می آید.

به گفته وی برخی از کودکان در این اردوگاه ها منزوی می شوند و دیگر بازی نمی کنند و به شکلی که برای کودکان عادی است رشد نمی کنند. برخی دیگر بسیار بی قرار هستند، سرشان را به دیوار یا زمین می کوبند، خودشان را گاز می گیرند یا موهایشان را می کشند. اگر مجبور نبودند در موریا زندگی کنند، هیچ یک از آنها اینقدر بیمار نمی شدند.

این دکتر نروژی در بخش دیگری از این گفتگو اعلام کرد که نهادهای یونانی به ندرت به این کودکان کمک می کنند. آنها در واقع باید بتوانند به مدرسه بروند و مراقبت های بهداشتی دریافت کنند. اما فقط تعداد کمی می توانند به مدرسه بروند - و این تعداد کم باید به مدارس یونانی بروند که در آن یونانی صحبت می شود. وی تاکید کرد: همچنین هیچ حمایت روانی برای کودکان در خود کمپ موریا وجود ندارد و حمایت کمی فقط در دو مرکز پزشکی پزشکان بدون مرز در خارج از کمپ موجود است.

"کاترین گلاتز بروباک" در بخش دیگری از این گفتگو تاکید کرد: کمک من و همکارانم فقط یک چسب زخم کوچک بر زخمی بزرگ است. مهمتر از همه، ما سعی می کنیم به بچه ها کمک کنیم تا امید خود را نسبت به آینده خود از دست ندهند. انتظار بی پایان بدون دانستن اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، بسیاری از کودکان را در بی تفاوتی و افسردگی فرو می برد. به همین دلیل مهم است که با وجود همه چیز امید خود را از دست ندهند.

وی در ادامه گفت: من هیچ ارتباط مستقیمی با مقامات یونانی در آتن ندارم. اما پزشکان بدون مرز و شخص من بارها و بارها وضعیت را به گوش مسئولین رسانده ایم. بنابراین مقامات یونانی می دانند که اوضاع برای بسیاری از کودکان در موریا چقدر بد است.

به گفته کارشناسان، پناهندگان قربانیان سیاست های اتحادیه اروپا هستند و مقامات این اتحادیه با رویکردهای سختگیرانه تلاش می کنند جلوی هجوم آن ها به این منطقه را بگیرند.

انتهای پیام/