فرشاد شیرزادی- روزنامه‌نگار

فاصله تهران تا خراسان 900کیلومتر است اما فاصله میان قلب ما با امام رضا(ع) کمتر از یک قدم است؛ رو به سمت خراسان می‌ایستیم، چشمانمان را می‌بندیم و خود را وسط صحن آزادی می‌بینیم و صدای صلوات خاصه استاد کریمخانی در گوشمان می‌پیچد و چند لحظه بعد، بوی عطر حرم، نجواهای دلنشین دعا و ثنا و نقاره زنی‌های دم غروب ما را می‌برد تا پشت ضریح امام رضا(ع)... در سالروز ولادتش دوست داشتیم در صحن و سرایش باشیم، شربت‌های ناب حرم را بنوشیم و کاممان را به یمن ورودش شیرین کنیم، اما چه کنیم که راه تا خراسان زیاد است. جبرانش را در همین تهران می‌کنیم، بین دو میدان اصلی شهر؛ هفتم‌تیر تا ولیعصر. دور هم جمع می‌شویم تا عرض ارادتمان را اینگونه به امام هشتم(ع) برسانیم و جشن میلاد او را نه فقط در حرم او که در همه شهرها برپا کنیم. این جشن مثل همه جشن‌های دیگر شهری که در این چند سال برگزار شده، یک قافیه مشترک دارد و آن ارادت مردم به امامان شیعه است؛ ارادتی که ریشه در کنه وجود ما دارد. ریشه‌هایی که هر روز محکم‌تر و قوی‌تر می‌شود. در گزارش زیر 13تصویر و روایت از جشن بزرگ امام‌رضایی‌ها را که دیروز از ساعت 16تا 22 در تهران برگزار شد می‌خوانید؛ روایتی از عصر جمعه اردیبهشتی که محور حضور مردم در بین 2میدان مهم شهر، شادی از یک میلاد بزرگ بود.