به گزارش خبرگزاری ایمنا، فضاپیماها از سمت پنهان ماه بازدید کرده‌اند و از آن عکس گرفته‌اند، اما چرا ما نمی‌توانیم آن را از زمین ببینیم؟

از زمین، به نظر می‌رسد که ماه اصلاً نمی‌چرخد، اما ماه درست همچون زمین، حول محور خود می‌چرخد، این به آن معناست که چرخش ماه حول محور خود به اندازه چرخش به دور زمین، تقریباً یک ماه طول می‌کشد، با این حال ماه طی پدیده «قفل گرانشی» به سیاره ما گره خورده است.

قفل گرانشی هنگام جاذبه گرانشی بین دو جرم آسمانی رخ می‌دهد. رابرت تایلر، اقیانوس‌شناس فیزیکی در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا گفت: جاذبه بین ماه و زمین هر دو را منحرف می‌کند و آن‌ها را اندکی به سمت یکدیگر می‌کشد و به شکلی شبیه فوتبال آمریکایی می‌شود.

پدیده قفل گرانشی هنگامی روی می‌دهد که یک سیاره یا قمر به دلیل قرار گرفتن در فاصله نزدیک به منبع گرانشی خود، چرخش وضعی و انتقالی کاملاً مساوی پیدا می‌کند و یک سمت سیاره یا قمر به سمت منبع گرانشی قفل می‌شود و طرف دیگر همیشه رو به فضا خواهد بود.

ماه همچنین چرخش زمین را کاهش می‌دهد. تایلر گفت: شاید شبانه‌روز زمین در نیم میلیارد سال پیش، ۲۱ ساعت بوده باشد. با گذشت سال‌ها، زمین می‌تواند چرخش سیاره ما را به‌قدری کاهش دهد که فقط یک طرف سیاره ما ماه را ببیند، اما این اتفاق تا ۵۰ میلیارد سال دیگر رخ نخواهد داد (مدت طولانی پس از مرگ خورشید حدود پنج میلیارد سال بعد).

اگرچه ما هرگز سمت دور ماه را به‌طور مستقیم از زمین نخواهیم دید، فضاپیماها از آن عکس گرفته‌اند. فضاپیمای لونا۳ نخستین تصاویر از سمت دور را در سال ۱۹۵۹ ثبت کرد. از آن زمان، چندین فضاپیمای دیگر از سمت دور ماه عکس گرفتند، از جمله مدارگرد شناسایی ماه ناسا و چانگ‌ای۴ چین، نخستین فضاپیمایی که در سمت پنهان ماه فرود آمد.

این تصاویر نشان می‌دهد که سمت دور ماه پوشیده از دهانه‌ها است و لکه‌های بزرگ و تاریک کمتری دارد.