به گزارش ایرنا، تحلیلگر شبکه اقتصادی بلومبرگ نوشت که در روزهای نخستین جنگ، کشورهای غربی به چند هدف خود دست یافتند. نخست، افزایش هزینه‌های دفاعی در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و پیوستن فنلاند و سوئد به این پیمان. دوم، تقویت توان دفاعی برخی از کشورهای غرب اقیانوس آرام در برابر چین. سوم، کاهش وابستگی اروپا به انرژی روسیه و در نهایت ایجاد شکاف میان کشورهای اروپایی و چین.

حمله روسیه به اوکراین همچنین شکنندگی توان صنایع دفاعی غرب را نیز آشکار و فرصت تقویت آن را فراهم کرده است.

در ادامه این گزارش بلومبرگ آمده است: از سوی دیگر، روسیه توانست از طریق روابط با برخی متحدانش از جمله کره شمالی و چین سرپا مانده و پس از شکست ضدحمله اوکراین در اواسط سال ۲۰۲۳، ابتکارعمل را دوباره به دست بگیرد. تقسیم کار کارآمد، مسیر جنگ را تغییر داد و تحمیل هزینه بر غرب را آغاز کرد.

بلومبرگ نوشت: روسیه و همپیمانش با طولانی کردن جنگ در اوکراین یک امتیاز راهبردی کسب کرده و توجه آمریکا را معطوف به اروپا نگه می‌دارند. در همین حال، پیونگ یانگ در حال رکوردشکنی در آزمایش موشک های بالستیک است. اقدامی که در نبود جنگ اوکراین، توجه آمریکا را بسیار بیشتر از اوضاع کنونی جلب می کند.

به لطف جنگ جاری، روسیه و همپیمانانش تشویق شده اند تا در مسیرهای تجاری مصون از فشارها و تحریم های غرب - مانند کریدور خزر که روسیه و ایران را به هم متصل می‌کند- سرمایه‌ گذاری کنند. در همین حال، شراکت راهبردی چین، ایران و کره شمالی نیز که ممکن است روزی در مواجهه با یک ابرقدرت دیگر به کارشان آید، تقویت شده است.

برای مدتی به نظر می رسید که اوکراین و متحدانش در این نبرد پیروز شده اند. این روزها، چنین نتیجه‌گیری چندان قطعی نیست. اکنون روسیه ابتکارعمل را در میدان جنگ در دست داشته و نیروهایش به آرامی در حال دستیابی به موفقیت هستند.