به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، گفتگوی ویژه خبری ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، آخرین تحولات میدانی و سیاسی در غزه را با میهمانان تلفنی آقای دکتر سیدرضا صدر الحسینی و آقای سعد الله زارعی کارشناسان غرب آسیای کشورمان و آقای ناصرابوشریف نماینده جنبش جهاد اسلامی در تهران بررسی کرد.
مقدمه مجری: قطعنامه کشور‌های گروه عربی درباره عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل روز جمعه به وقت محلی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۴۳ رای موافق تصویب شد که به فلسطین حقوق و امتیازات ویژه‌ای را می‌دهد و از شورای امنیت می‌خواهد که در خواست فلسطین را برای تبدیل شدن به یکصد و نود و چهارمین عضو سازمان ملل به طور مطلوب بازنگری کند، البته فلسطین الان ناظر غیر عضو است، اما سالهاست که برای عضویت کامل در این نهاد بین المللی تلاش می‌کند همزمان با بررسی قطعنامه گروه کشور‌های عربی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل، سفیر و نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد در اقدامی توهین آمیز منشور ملل متحد را در مقابل دیدگان افکار عمومی جهان در دستگاه خردکن انداخت و گفت، منشوری را که باعث به رسمیت شناختن فلسطین می‌شود، قبول نداریم و منشور سازمان ملل باید تغییر کند، این موضوع و عصبانیت و اقدام توهین آمیز نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل با واکنش‌های مختلف زیادی روبرو شد و به سرتیتر اخبار اکثر رسانه‌های جهان تبدیل شد.
با توجه به اهمیت این موضوع برنامه امشب را به این موضوع اختصاص دادیم تا بررسی کنیم عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل چه پیامد‌هایی را به همراه خواهد داشت؟ چه حقوق و امتیازاتی را نصیب مردم فلسطین می‌کند؟ با چه منطقی آمریکا و رژیم صهیونیستی از به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت برای ملت فلسطین که حق ذاتی برای هر ملتی است اجتناب می‌کنند و مسائل و اخبار سیاسی و میدانی فلسطین را به اتفاق میهمانان برنامه که قصد داریم به صورت تلفنی با آنها ارتباط برقرار کنیم بررسی می‌کنیم.
سوال: آقای صدرالحسینی، در آستانه روز نکبت قرار داریم روزی که در تاریخ فلسطین نزدیک یک میلیون فلسطینی از خانه و کاشانه خودشان آواره شدند، آن روز سازمان ملل کشور جعلی اسرائیل را به رسمیت شناخت، اما مسئله فلسطین را لاینحل باقی گذاشت شاید هنوز برای برخی‌ها سوال باشد که چرا سازمان ملل این کار را کرد؟ چرا هیچ تصمیمی برای کشور مستقل فلسطین نگرفت؟
صدرالحسینی کارشناس غرب آسیا: به رغم قول‌هایی که به ملت فلسطین در طول ایام گذشته داده شد و قرار بر این شد که حقوق از بین رفته فلسطینی‌ها توسط نهاد‌های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد مورد استیفا قرار بگیرد، متاسفانه در ایام دهه‌های گذشته این اتفاق نیفتاد و هر کجا هم که افکار عمومی و شرایط مقامات سیاسی کشور‌های مختلف بر این اراده استوار شد که بخشی از حقوق ملت فلسطین را به او برگردانند، وتوی آمریکایی‌ها در ارتباط با این موضوع مهم سدی شد و بن بستی ایجاد کرد و اجازه نداد که حقوق مردم فلسطین به آنها برسد.
یک نهاد بین المللی که برخاسته از افکار و خواسته‌های همه ملت‌ها است و یک منشوری را همه ملت‌ها پذیرفتند متاسفانه در این رابطه یک مستثنایی وجود داشت و این استثنا ملت فلسطین و سرزمین فلسطین بود که در طول دهه‌های گذشته کاملا پایمال شد. اما این نکته حائز اهمیت است که هیچگاه درخواست‌های به حق و مشروع ملت فلسطین از نگاه عمومی در سراسر جهان پایین نیامد، اما متاسفانه ساختار اشتباه و غلط و غیر مشروع نهاد بین المللی در خصوص حق وتو به کشور‌های خاص هیچگاه اجازه نداد که ملت‌ها به ویژه ملت فلسطین به حقوق خودشان برسند. اگر بخواهیم یک آمار ابتدایی در خصوص آنچه که آمریکایی‌ها به نفع رژیم صهیونیستی انجام دادند بیش از ۸۵ بیانیه و یا قطعنامه که هر کدام اینها با هم متفاوت است توسط آمریکایی‌ها متاسفانه وتو شدند، ما در طول هفت ماه گذشته هم این موضوع را با صراحت هر چه تمام‌تر از طرف آمریکایی‌ها مشاهده کردیم و در ضمن این که ملت مظلوم و مقتدر فلسطین و غزه در حال به شهادت رسیدن بودند، آمریکایی‌ها حتی در ارتباط با آتش بس هم قطعنامه را وتو کردند، بنابراین در بخش بعدی که در خدمت شما خواهم بود، خواهم گفت که این رای مجمع عمومی چگونه می‌تواند تاثیرگذار باشد و این که پیام بسیار بزرگی را برای آمریکایی‌ها و نظام سلطه در پیش دارد.
سوال: آقای دکتر زارعی بفرمایید چرا در آن سال تصمیمی برای کشور فلسطین گرفته نشد؟ و اکنون حق تعیین سرنوشت که حق ذاتی هر ملتی است به نظر شما آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها با چه منطقی از آن ممانعت می‌کنند برای مردم فلسطین؟
زارعی کارشناس غرب آسیا: البته این بحث مسبوق به سابقه است یعنی از سال ۱۹۴۸ که همین مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ۱۸۱ را اعلام کرد، در واقع در آن جا به مسئله دو کشوری اشاره کرده بود و در آنجا کشوری به نام فلسطین را به رسمیت شناخته بود منتها در مقام عمل اسرائیلی‌ها و مدافعان غربی او عملا ضمن این که در جهت گسترش رژیم صهیونیستی تلاش وافری داشتند، در عین حال تلاش گسترده‌ای هم برای عدم تحقق کشوری به نام فلسطین داشتند و این فرآیند همین طور ادامه پیدا کرد، رسید به اوسلو در سال ۱۳۹۲ و در آنجا هم ظاهرا بنا بود که در کنفرانس مادرید مسئله تشکیل کشور فلسطین به سرانجام برسد.
*شکاف بین حامیان رژیم صهیونیستی
سوال: این را بار‌ها مرور کردیم، اکنون با چه منطقی از این حق تعیین سرنوشت جلوگیری می‌کنند؟
زارعی: چون سوال شما یک بخشی مسبوق به سابقه بود، من هم ناگزیر شدم اشاره بکنم، به هرحال در آن زمان هم این مسئله مطرح شد، اما در عین حال باز رژیم صهیونیستی در جهت گسترش مناطق اشغالی حرکت کرد، الان با توجه به تحولات غزه و این نسل کشی که اسرائیلی‌ها راه انداختند و جهان متاثر شده از این مسئله می‌بینیم که این فشار افکار عمومی در مجمع عمومی سازمان ملل به این صورت پدیدار شد که ۱۴۳ کشور به این طرح رای بدهند و مسئله‌ی تشکیل کشور فلسطین و عضویت کامل کشوری به نام فلسطین در سازمان ملل را اعلام بکنند، البته این مسئله اولا که باید بگوییم هنوز کامل نیست یعنی این فرآیندی که از سال ۱۳۹۱ شروع شده و تاکنون سه مرحله را یا به تعبیری ۴ مرحله را پشت سر گذاشته، هنوز یک مرحله از آن که تصویب در شورای امنیت سازمان ملل است باقی مانده، اما این فرآیندی که آغاز شده و مسئله‌ای به نام تشکیل کشور فلسطین جای خودش را در سطح بین المللی باز کرده و می‌بینیم که شکافی هم در غرب ایجاد کرده یعنی شما نگاه کنید در همین آراء مجمع عمومی آمریکا رای مخالف داده، انگلیس رای ممتنع داده، فرانسه رای موافق داده، این نشان دهنده این است که تحولات غزه و این مقاومت مردم در این سرزمین در واقع در بین سطح حامیان رژیم صهیونیستی شکاف ایجاد کرده، در عین حال دو سه تا نکته دیگر هم در این رابطه قابل اشاره است که یکی از اینها این است که در واقع همانطور که افکار عمومی در کنار فلسطینی‌ها قرار گرفته و در سطح بین المللی هم ملت‌های زیادی کنار حق فلسطینی‌ها ایستادند در واقع این یک رای صلاحیت است برای مقاومت در صحنه فلسطین در نقطه مقابل آن هم می‌توانیم بگوییم یک کارت زرد است به رژیم صهیونیستی بواسطه جنایت‌هایی که به نوعی مرتکب شدند.
سوال: آقای ابوشریف؛ دیشب سازمان ملل با عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل رای مثبت داد، برای بینندگان بفرمایید پیام این رخداد برای رژیم صهیونیستی و آمریکا چیست؟
ابوشریف نماینده جنبش جهاد اسلامی در تهران: قطعا این گام را ما یک پیشرفت تلقی می‌کنیم که در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید و این مسئله در شورای امنیت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. همانطوری که دیدیم آمریکا در هر گونه قطعنامه‌ای که به نفع فلسطینی‌ها باشد از حق وتو استفاده کرد، اما مسئله این است که ما گامی به جلو حرکت کردیم و ما از کشور‌های عربی و از کشور‌های اسلامی و آزادگان جهان می‌خواهیم که به شکل بیشتری فشار بیاورند به آمریکا و کشور‌هایی که مخالف عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل هستند تا این که نقش خودشان را ایفا کنند، الان اکثریت جهان با ما هستند، بیش از ۱۴۳ کشور رای موافق دادند برای عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل و برخی از کشورها مثل پرتغال، بلژیک یا برخی از کشور‌های اروپایی نیز مواضعی دارند، اما به طور کلی ما پیشرفت کردیم در این مسئله و می‌تواند به نفع مسئله فلسطین باشد، اما بدون مقابله با سیاست‌های اشغالگری اسرائیل در کرانه باختری و در نوار غزه نمی‌شود حتی از کشور فلسطین صحبت کرد و این بدون معنا خواهد بود.
سوال: همانطور که اشاره کردید تصویب این قطعنامه را به نوعی پیشرفت برای ملت فلسطین می‌دانید، اما بفرمایید این موضوع تا چه حد با آرمان و آن خواست نهایی گروه‌های مقاومت درباره فلسطین فاصله دارد؟
ابوشریف: تا الان ملت فلسطین بهره‌مند نشده از این مسائل، اما فقط به خاطر مطرح شدن تشکیل کشور فلسطین بدون هیچگونه حد و مرزی و بدون هیچگونه چارچوب مشخصی بی فایده است، الان مثلا عربستان سعودی ممکن است که رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد و با آن روابط برقرار کند و این در واقع به ضرر مسئله فلسطین است و متاسفانه با تاسف شدید همه اینها می‌تواند تاثیر منفی بر مسئله فلسطین بگذارد اگر که به رسمیت بشناسند به کشور فلسطین، به رسمیت شناختن کامل با حد و مرز‌های مشخص شده‌ای که حق تعیین سرنوشت داشته باشند که کشور فلسطین ارتش داشته باشد و سلاح داشته باشد، اقتصاد داشته باشد و هر قدرتی که کشور‌های دیگر دارند فلسطین داشته باشد حتما به نفع ملت فلسطین است، این قطعا به نفع ملت فلسطین است و در غیر این صورت به نفع ملت فلسطین و قضیه فلسطین نیست، رژیم صهیونیستی باید از کرانه باختری، شهرک‌ها و نوار غزه باید خارج شود، در این صورت می‌توان گفت که این طرح، طرحی با ارزش است.
سوال: اجازه بدهید از این موضوع بگذریم یک نگاهی به آینده داشته باشیم، به نظرشما نقشه‌هایی که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای آینده غزه و رفح کشیدند چیست و نیرو‌های مقاومت برای باطل کردن و خنثی کردن این طرح و نقشه‌ها چه برنامه‌ای دارند؟
ابوشریف: تاسف شدید؛ کابینه فعلی اسرائیل تصمیم گیرنده است. نه بایدن و نه غیر بایدن، اینها در واقع فشار نمی‌آورند به کابینه اشغالگران، این حکومت، حکومت افراطی است، فاشیستی است، تندرو است که بر اساس نابودی ملت فلسطین به شکل کامل عمل می‌کند، می‌خواهد که همه تاسیسات و همه موسسات فرهنگی، دینی و ... و ذلک را از بین ببرد، بنابراین آنچه که الان اتفاق می‌افتد به دست این کابینه، نابودی ملت فلسطین است تا حدی که می‌تواند. ما به عنوان ملت فلسطین حضور داریم. مقاومت در منطقه حضور دارد و همچنین باید کمک‌های بیشتری از سوی همه آزادگان جهان صورت بگیرد برای این که رژیم صهیونیستی را وادار کنند که حق ملت فلسطین را به رسمیت بشناسد برای تعیین سرنوشت خودش و این که از نوار غزه و کرانه باختری به شکل کامل خارج شود. کرانه باختری هم مهم است. اسرائیل ممکن است که از نوار غزه خارج شود، اما از کرانه باختری ممکن نیست، چون همه طرح‌هایش را آن جا پیاده کرده است.
*فشار افکار عمومی جهان به آمریکا
سؤال: آقای صدرالحسینی افکار عمومی جهان و کشور‌های مستقل به واسطه خبر‌ها و گزارش‌هایی که می‌رسد، خواهان حل شدن مسئله فلسطین هستند، مسئله ای که ماه‌هاست به مسئله اول تبدیل شده، به ویژه بعد از طوفان‌الاقصی تمام مسلمانان و حتی آزادی خواهان فارغ از هر مذهبی مقابل زیاده خواهی رژیم اشغالگر صهیونیستی و حامیان آن ایستادند، به نظر شما پایان این عزم و اراده جهانی چه خواهد بود؟ چه چشم‌اندازی را شما متصور هستید؟
صدرالحسینی: اگر اجازه دهید من با نگاه وسیع‌تری به این آراء یک تحلیلی را ارائه کنم. این یک نه بزرگ به اقدامات آمریکایی‌ها در یک سازمان و نهاد بین‌المللی بود، در واقع برایند افکار عمومی امروز در این رأی توسط مقامات ۱۴۳ کشور به آمریکایی‌ها اعلام شد، این حقیقت وجود دارد که دیگر این نهاد بین‌المللی با توجه به اقدامات آمریکا نمی‌تواند جهان کنونی را اداره کند. موضوع فلسطین یکی از موضوعات مهم بین‌المللی است، اما تنها موضوع نیست، یعنی آمریکایی‌ها توسط این نهاد بین‌المللی هژمون خود را در بسیاری از موضوعات دیگر ازجمله بانک بین‌المللی، مسائل توسعه می دهند و موضوعات دفاعی اعمال می‌کنند، بنابراین این نه بزرگ ۱۴۳ کشور به موضوعی بود به نام خسته شدن از اداره جهان توسط نهاد بین‌المللی که آمریکایی‌ها در رأس آن هستند؛ بنابراین من می‌خواهم در آخرین جمله این نکته را بگویم؛ شما فرمودید چه پیامدی دارد؟ این پیامد را پیش‌بینی کنم که این حرکتی که انجام شد، این آرایی که امروز داده شد، کمک می‌کند به کشور‌های مستقلی که در دهه‌های گذشته حداقل در ۳۰ سال گذشته تا کنون به دنبال یک تغییراتی در این ساختار نهاد بین‌المللی سازمان ملل هستند، یعنی به آنها این اجازه، اراده و قدرت را می‌دهد که بتوانند در راستای تغییرات اساسی در سازمان ملل و اداره جهان حتماً و حتماً گام‌های مؤثرتری بردارند. البته این آراء قطعاً می‌تواند برای مقاومت فلسطین و حامیان مقاومت فلسطین هم بسیار دارای روحیه، اراده بیشتر و پیمودن مسیر گذشته در ادامه مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی را به دنبال داشته باشد.
*مهمترین گام؛ فشار بر شورای امنیت سازمان ملل است
سؤال: آقای زارعی جنایت‌های رژیم صهیونیستی واقعیت را برای مردم سراسر جهان روشن کرده و موجی از تنفر و انزجار از رژیم صهیونیستی را به همراه داشته و روزی نیست که ما در خبر‌ها و گزارش‌ها، این اعتراض به جنایت‌های رژیم صهیونیستی را شاهد نباشیم، به نظر شما زمامداران سیاسی جهان در برابر این مطالبه عمومی چه واکنشی نشان خواهند داد یا این که چه رویکردی را در دستور کار خود قرار خواهند داد؟
زارعی: آن چه که در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل به ظهور رسید؛ برایندی بود از آن چه که کشورها در خصوص فلسطین و جنگی که بیش از ۷۶ سال است بین فلسطینی‌ها و رژیم صهیونیستی بر سر غصب سرزمین فلسطین توسط صهیونیست‌ها جریان دارد، در این جا کشورها وضعیتشان، داوری‌شان و آن چه که در خصوص مسئله فلسطین و این منازعه ۷۶ ساله که وجود دارد به عرصه نمایش گذاشتند. در این صحنه کشور‌هایی که رأی مثبت دادند به قطعنامه‌ای که گروه کشور‌های عربی به اجلاس مجمع عمومی ارائه کردند، طیف وسیعی از کشورها، فقط کشور‌های عربی یا اسلامی نیستند، کشور‌های غربی هم هستند در اروپا، آفریقا، آمریکا و آسیا؛ در همه این طیف‌ها کشورها آمدند کنار این مسأله قرار گرفتند. البته این نکته را نباید فراموش کرد که این مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل یک چیز کاملی نیست، در واقع آن چه که فلسطین بایستی به آن برسد؛ کل سرزمین است، در حالی که آن چه در این فرایندی که از سال ۱۳۹۱ در مجمع عمومی شروع شده ناظر به فقط همین منطقه کرانه باختری و غزه است، در عین حال آن چیزی که در این جا اهمیت دارد از رأی ۱۴۳ کشور که قبلاً هم همین مسأله با آرای بیشتر یعنی با ۱۸۰ رأی در دسامبر ۲۰۱۴ هم مواجه بود، اما بیش از این عدد ۱۴۳ کشور امروز حاضر هستند که در صحنه فلسطین نقشی ایفا کنند. آن چه اینجا اهمیت دارد؛ متن این مصوبه و سرنوشت این مصوبه نیست، بله این مصوبه باید به شورای امنیت برود و همان طور که نماینده آمریکا گستاخانه بعد از این که این مصوبه در مجمع عمومی مطرح شد، اعلام کرد که ما مجدداً طوری که در حدود سه هفته پیش در شورای امنیت به این درخواست رأی منفی دادیم، در این جا هم رأی منفی خواهیم داد، بنابراین اصل این که حالا این مصوبه سرنوشتش به اجرا برسد یا نرسد این یک مسئله است که اهمیت فرعی دارد، اهمیت اصلی این است که در این جنگی که نابرابرانه بین رژیم صهیونیستی و مردم مظلوم غزه جریان دارد، نه فقط افکار عمومی همان طور که شما مرتب در روز‌های مختلف در تلویزیون نشان دادید، بلکه در سطح دولتی هم فلسطینی‌ها امروز از یک پشتوانه قوی برخوردار شدند، همان طور که اسرائیلی‌ها از یک رأی کبود بین‌المللی برخوردار شدند که نتیجه آن این شد که نماینده رژیم صهیونیستی بیاید و آن اساسنامه مجمع عمومی سازمان ملل را در خردکن بیندازد، این اهمیت این مصوبه را نشان می‌دهد البته این آغاز راه است و بایستی کشور‌های اسلامی، عربی و غیر اسلامی طرفدار فلسطین گام‌های بعدی را بردارند که مهمترین گام؛ فشار بر شورای امنیت سازمان ملل است برای این که این مصوبه را در نهایت به تصویب برسانند.
سؤال: آقای صدرالحسینی جمع بندی شما را بشنویم و چشم‌اندازی که از روند موجود و تحولات سیاسی غزه و فلسطین متصور هستید؟
صدرالحسینی: باید این نکته را عرض کنم؛ این یک گام مناسب در حوزه افکار عمومی و مقامات بسیاری از کشورهاست، قطعاً تا رسیدن به آن خواسته مشروع ملت فلسطین، هنوز فاصله داریم، اما این نکته را باید توجه داشته باشیم که در طول دهه‌های گذشته هیچگاه در ارتباط با جنایات رژیم صهیونیستی و حمایت مردم و افکار عمومی از مردم فلسطین، این صحنه‌ای که این روز‌ها می‌بینیم، وجود نداشته، اینها همه پوئن‌ها و نقاط منفی است که در سبد رژیم صهیونیستی گذاشته می‌شود، همان طور که در حقوق بین‌الملل؛ روند‌ها یکی از موضوعات مهم و اساسی است، این روند هفت ماه گذشته و دیدگاه افکار عمومی که امروز در آرای مقامات سیاسی ۱۴۳ کشور و در گذشته نزدیک باز دوباره نزدیک به ۱۵۰ کشور آرای خود را ابراز کردند قطعاً و یقیناً می‌تواند فشار‌های مختلفی را چه در حوزه‌های سیاسی و چه در حوزه‌های اقتصادی به رژیم صهیونیستی واردکند.
سؤال: آقای صدرالحسینی به هر حال ما طوفان‌الاقصی و وعده صادق را داشتیم و اعتراضات دانشجویان آمریکایی و اروپایی را داریم، بحث مصوبه اخیر مجمع عمومی را داریم، با توجه به همه این مسائل، چشم‌انداز را چطور ارزیابی می‌کنید؟
صدرالحسینی: چشم‌انداز برای مقاومت و همه آزادگان جهان بسیار بسیار نسبت به قبل از طوفان‌الاقصی روشن‌تر شده و من تصورم بر این است که قطعاً و یقیناً به قول معروف و عامیانه؛ امروز توپ در زمین رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن است.
نظر شما