دیگر در طول این فصل آنقدر در مورد سپاهان و شخص مورایس و اتفاقات حاشیه پیرامون این ۲ صحبت شده که تقریباً کسی در دایره فوتبال دوستان وجود ندارد که نداند بر آن‌ها چه گذشته است. مرد متین و باوقار پرتغالی فصل را رویایی شروع کرد، اما از جایی به بعد زورش به حاشیه‌ها نرسید! او در تمام روز‌های سرخوشی با احترام با همه چیز و همه کس رفتار می‌کرد و زمانی هم که آوار حواشی بر سرش خراب شد، تنها یک بار لگدی به بطری زد و اخراج شد.

در تمام این ماه‌ها رفتار مورایس همیشه حرفه‌ای بوده و همیشه گفته‌ایم که مربی و بازیکن خارجی سوای هدف کوتاه مدت و گرفتن جام و کسب پیروزی، برای یک هدف مدت بلند مدت نیز استخدام می‌شود و آن آموزش رفتار حرفه‌ای به فوتبالی‌های خودمان است. فقط نگاه کنید به مصاحبه قبل از بازی مس رفسنجان و سپاهان، دیدار محرم نوید کیا با تیم همیشگیش که همه می‌دانیم چه جایگاهی نزد تاریخ باشگاه سپاهان به عنوان یک اسطوره دارد.

در فوتبال ما آدم‌هایی همچون محرم تا ابد کاندیدای نیمکت تیم‌هایشان هستند و سایه سنگین آن‌ها روی سر تمام کسانی که در آن باشگاه کار می‌کنند همیشه وجود دارد. یعنی فرقی نمی‌کند که محرم حالا با مس عالی نتیجه گرفته و سپاهان این هفته‌ها بد کار کرده است، حتی اگر محرم خانه نشین هم بود با هر ناکامی سپاهان نامش شنیده می‌شد و حالا این دو به یکدیگر رسیده‌اند و ببینید که مرد پرتغالی زیر شدیدترین فشار‌ها چه می‌گوید.

وقتی از فشار حرف می‌زنیم، فقط کافی است به آنچه در روز‌های اخیر در مورد زندگی شخصی مورایس گفته شده نگاه کنید؛ چه کسی را سراغ دارید که در برابر این هجمه در مورد زندگی خصوصی خود آرامش و متانتش را حفظ کند؟ اما ادبیات یک مربی حرفه‌ای همین است که می‌بینید! در فوتبال ما همیشه دیده‌ایم که آدم‌ها در قبال کسانی که امکان جانشینی به جای خودشان را دارند - چه مدیر باشد چه مربی و چه بازیکن - با چه ادبیاتی حرف می‌زنند و چطور طرف را با هر وسیله‌ای که در اختیارشان باشد، خراب می‌کنند! چه وصله‌ها که به رقیب نچسبانده و خلاصه اینکه راست و دروغ به هر روش ممکن دست به ترور شخصیت آن فرد می‌زنند!

از سوی دیگر نگاه کنید که مربیان ما در کنفرانس‌های قبل و بعد از بازی، در قبال سوالات همکاران رسانه‌ای ما چه جور موضع می‌گیرند! حتی اگر سوالی معمولی بپرسید و حتی اگر خطا از آن آن‌ها باشد، باز بهترین روش حمله به خبرنگار و رسانه‌ها و توهین و اهانت است! همین جا بد نیست از استثنایی همچون مسعود شجاعی یاد کنیم که او هم دست پرورده فوتبال حرفه‌ای اروپاست. رفتار حرفه‌ای یعنی همان که شجاعی کرد و چند ثانیه بعد از به کار بردن کلمه نادرست خاله بازی، به جای فرافکنی و انداختن تقصیر گردن سوال کننده، بزرگوارانه عذرخواهی کرد و چقدر این رفتار به دل همه نشست.

مورایس در تمام این مدت در قبال سوالات در مورد زندگی خصوصی‌اش بزرگوارانه برخورد کرده و حالا هم که در قبال نام بردن از محرم نوید کیا ببینید که چطور او را تکریم می‌کند. چطور از محرم به عنوان بهترین گزینه یاد می‌کند و اینکه حاضر است هر کمکی به او و سپاهان بکند. این دقیقاً همان رفتاریست که ما به آن نیاز داریم. امثال مورایس باید در این فوتبال باشند و بمانند تا الگویی برای بقیه داشته باشیم. آن‌ها که در هر حرکت و هر روز رفتاری می‌کنند که می‌تواند ملاک و مبنا برای بقیه باشد.

دیگر همه می‌دانیم که همه چیز در فوتبال کسب نتیجه و جام نیست که حتی اگر همان هم ملاک باشد، با همان روش حرفه‌ای همیشه بار‌ها در نهایت احترام حرف‌هایش را زده که این تیم را برخلاف میل او بسته‌اند و چه بلا‌ها که در این مدت از خارج از مستطیل سبز بر سر سپاهان نیامد! چه بسا اگر هر کدام این اتفاقات نبود حالا از مورایس به عنوان یک مربی شکست خورده حرف زده نمی‌شد! به یاد بیاورید که در هفته‌های ابتدایی فصل با وجود عدم صدور کارت برای ستاره‌ها چطور سپاهان همه رقبا را با اختلاف گل می‌برد و همه چیز از آن سه بازی معوقه، اخراج ۳ بازیکن، یک چهار اخطاره و محروم و ممنوعیت بازی ۶ بازیکن در شب بازی با گل گهر شروع شد.

کدام مربی را سراغ دارید که اگر جای مورایس بود می‌توانست سپاهان را از آن ۹ امتیاز حساس و سرنوشت ساز بهره‌مند کند؟ که اگر سپاهان در شرایط عادی آن سه بازی را برگزار می‌کرد، حالا رقابت در صدر جدول جور دیگری بود!