به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شهرکرد، در دل کوهپایه‌های زاگرس، جایی که فرهنگ و ادبیات در هر گوشه‌اش ریشه‌هایی قوی دارد، محمد قاسمی، یکی از چهره‌های فعال این حوزه، به تبیین جایگاه و اهمیت نمایشگاه‌های کتاب پرداخته است. او تاکید دارد که نمایشگاه‌های بین‌المللی کتاب، فرصت‌هایی بی‌نظیر برای تبادل فرهنگی و ادبی فراهم می‌آورند و این امکان را به پدیدآورندگان و ناشران می‌دهد تا آثار خود را در سطح جهانی معرفی کنند.

وی با اشاره به کارکرد نمایشگاه بین‌المللی کتاب گفت: با توجه به اینکه نمایشگاه‌های کتاب بیشتر فرصتی است برای دیدار و مذاکره پدیدآورندگان و ناشران از سراسر جهان و قرار و مدار برای آثار جدید یا ترجمه آن‌ها به زبان‌های دیگر، اما متاسفانه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، تقریباً از آغاز، بیشتر وجهه فروشگاهی داشته و در نهایت در برخی سال‌ها فرصت محدودی برای مذاکره و دیدار ناشران ایرانی با فعالان این عرصه در دیگر کشورهای جهان را فراهم کرده است که در این مورد هم بعید به نظر می‌رسد تاکنون گزارش آماری دقیقی منتشر شده باشد و مشخص باشد که در چه سال‌هایی چه توافق‌هایی بین این دو گروه انجام پذیرفته است. بنابراین در عمل، این نمایشگاه، فرصت محدودی برای برندسازی ناشران است.

قاسمی با بیان اینکه اعتقادی به مرزبندی بین نویسندگان بومی و غیربومی ندارم، گفت: اثر مکتوب، برای خود هویتی دارد که به تبع آن، در چنین عرصه‌هایی، پدیدآورنده مستقل از بومی بودن یا نبودن دیده می‌شود. موضوع کتاب با موضوعات دیگر مثل گردشگری، متفاوت است و بومی بودن یا نبودن در این مورد امتیازی مثبت یا منفی تلقی نمی‌شود که در نتیجه آن تاثیر بگذارد. از این رو، نمایشگاه کتاب فرصت خوبی است که پدیدآورنده بومی بتواند در زمانی کوتاه و بدون صرف هزینه بالا به خاطر پراکندگی جغرافیایی ناشران داخلی، با تعدادی زیادی از آن‌ها مذاکره کند و ضمن ارزیابی شرایط، انتخاب مناسب‌تری برای نشر اثر خود داشته باشد.

وی ادامه داد: البته باید در نظر داشت که متاسفانه و در همین فضا، معمولاً بسیاری کتاب‌اولی‌ها به خاطر عدم آگاهی از برخی شرایط، کمتر از امکان ارزیابی صحیح و انتخاب ناشر مناسب برخوردارند و بدون مطالعه قبلی و مشورت با صاحبان تجربه چندان توفیقی نخواهند داشت. اما اگر تاکید بر واژه بومی، ناظر به تفاوت امکان دسترسی به فضای مذاکره است، به نظرم حتی پدیدآورندگان پایتخت‌نشین هم به خاطر ساز و کار خاصِ فعالیت‌های این حوزه، سهم خاصی در نمایشگاه ندارند، چه رسد به پدیدآورندگان بومی! دلیل این مطلب نیز وزن بسیار بیشتر ناشران، در این فضاها، به اعتبار شخصیت حقوقی آنها و ترجیح ناشران خارجی به مذاکره با همین گروه است.

این کتابخوان حرفه‌ای و فعال حوزه نشر بیان کرد: اگر فرض کنیم تمامی ایرانیان مخاطب نمایشگاه هستند، بدون شک برای آنان که امکان حضور فیزیکی در نمایشگاه و استفاده از برنامه‌های جنبی آن را دارند، فرصت خوبی برای تعامل بین پدیدآورندگان و مخاطبان وجود دارد، به ویژه اگر ناشر، برای پدیدآورنده برنامه خاصی تدارک دیده باشد، احتمال و امکان دریافت نظر مخاطبان وجود دارد. البته دست‌اندرکاران نمایشگاه می‌توانند با توسعه امکانات مجازی، این فرصت را برای تمامی علاقه‌مندان به یک نویسنده یا اثر فراهم کنند تا در روزهای نمایشگاه، با پدیدآورندگان در تعامل باشند. عدالتی که در سال‌های اخیر، نمونه‌ی آن را در بخش فروش مجازی به تماشا نشسته‌ایم و هر ایرانی از هر منطقه جغرافیایی، از امکان خرید از نمایشگاه برخوردار است.

به گزارش ایبنا، سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران طی روزهای ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور ناشران خارجی و داخلی برگزار می‌شود و کمتر از یک هفته دیگر انتظار دوستداران کتاب برای حضور در این رویداد بزرگ فرهنگی به اتمام می‌رسد.