به گزارش مشرق، پلیس آمریکا در روزهای گذشته بیش از ۹۰۰ نفر از دانشجویانی که در سراسر این کشور برای حمایت از فلسطین و مخالفت با جنایات رژیم صهیونیستی در غزه تظاهرات کرده بودند را دستگیر کرده است. با وجود این، تشدید سرکوب‌ها نه تنها باعث فروکش کردن تظاهرات‌ها نشده بلکه خشم معترضان و شعله‌ور شدن آتش اعتراضات را به همراه داشته است.
خوان دوناوان، جامعه‌شناس آمریکایی که فعالیتش را به مطالعه در باب جنبش‌های اجتماعی اختصاص داده در یادداشتی در روزنامه گاردین پیش‌بینی کرده که طی هفته‌های آتی شاهد گسترش اردوگاه‌های دانشجویی در حمایت از فلسطین خواهیم بود.
با این وجود دانشگاه‌های آمریکا با ترکیبی از اقدامات و شگردهای سرکوبگرانه پلیسی و احکام انضباطی در تلاش هستند دانشجویان را به عقب‌نشینی وادار کنند. شبکه خبری سی‌ان‌ان گزارش داده در روز گذشته ده‌ها دانشجویی که به جنگ غزه اعتراض کرده‌اند در دانشگاه‌های نیویورک و ییل دستگیر شده‌اند.
نظامی‌سازی فضای دانشگاه‌ها
در دانشگاه تگزاس در آستین، پلیس با تجهیزات ضد شورش و سوار بر اسب تلاش کرده معترضان را متفرق کند. در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی هم نزدیک به ۱۰۰ نفر دستگیر شدند. در دانشگاه اموری در آتلانتا پلیس با شلیک گلوله‌های فلفل به معترضان حمله کرد و ۲۸ نفر از جمله چندین استاد را دستگیر کرد. در کالج امرسون بوستون ۱۰۸ معترض دیگر دستگیر شدند و چهار افسر زخمی شدند.
این سرکوب‌های خشونت آمیز بحث‌های طولانی در مورد نقش اقدامات پلیسی در محوطه دانشگاه را دوباره برانگیخته است. تحلیلگران می‌گویند نظامی‌سازی پلیس بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که نمود آن در اعتراضات سال‌های اخیر نمایان بوده این بار در این تظاهرات‌ها خود را نشان داده است.
«زاچ گرینبرگ»، رئیس بنیاد حقوق و آزادی‌های فردی در آمریکا در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان گفت که ورود نیروهای پلیس به دانشگاه «اقدامی تند» است که توسل به آن بایستی برای تهدیدهای مستقیم و شدیدتر برای محوطه دانشگاه حفظ شود.
وی اضافه کرد علاوه بر این ورود پلیس به دانشگاه باعث از بین رفتن اعتماد بین دانشگاه و دانشجو خواهد شد که مقابل چشم‌هایشان می‌بینند که پلیس همکلاسی‌ها و شاید اساتیدشان را دستگیر می‌کند. گرینبرگ گفت: «از بسیاری جهات، دوران تاریکی برای دانشگاه‌ها است.»
در حالی که فعالان مسائل حقوق بشر ورود پلیس به دانشگاه‌ها و دستگیری خشن دانشجویان را نقض آزادی بیان و آزادی‌های آکادمیک این دانشجویان توصیف می‌کنند برخی دیگر از فعالان هشدار می‌دهند که تمرکز بر مسائل آمریکا ممکن است توجه جهانیان را از رنج مردم فلسطین منحرف کند.
مسئولان دانشگاه هم با مجموعه‌ای از احکام انضباطی از تعلیق از دانشگاه گرفته تا اخراج و محرومیت از امتحان و کلاس به جنگ دانشجویان رفته‌اند. در شرایطی که دانشجویان اصرار دارند که تظاهرات آنها مسالمت‌آمیز است مسئولان دانشگاه تجمعات را «یهودستیزانه» و یا «اخلال‌گرانه» توصیف می‌کنند.
رویکرد سرکوب به جای گفت‌وگو در برنامه دانشگاه‌ها
روز گذشته مسئولان دانشگاه کلمبیا در اطلاعیه‌ای شمشیر را برای دانشجویان از رو کشیده و هشدار دادند چنانچه تحصن‌ها پیدا نکنند جرائمی از تعلیق تا اخراج و محرومیت از تحصیل در انتظار دانشجویان خواهد بود.
پاسخ مسئولان دانشگاه‌های آمریکایی به این تظاهرات‌ها در بستر مباحثات گسترده بر سر نقش آمریکا در جنایت‌های جنگی اسرائیل رخ داده‌اند؛ شبکه سی‌ان‌ان نوشته چنین مباحثاتی موجب شده‌اند در چند ماه گذشته برخی از روسای دانشگاه در برابر فشار قانونگذاران کنگره تسلیم و یا حتی از سمتشان کنار گذاشته شوند (مانند مورد رئیس دانشگاه هاروارد).
بسیاری از تحلیلگران توسل بیش از اندازه دانشگاه‌ها به تاکتیک‌ها و شگردهای سرکوبگرانه برای در هم شکستن تظاهرات‌ها را نشانه‌ای از عدم تمایل دانشگاه‌ها برای گفت‌وگو با دانشجویان و توجه به مطالبات آنها در بحبوحه تصمیم نهادهای حاکمیتی برای حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل می‌دانند.
دیما خالیدی، مدیر عامل موسسه «پالیستاین لیگال» که طی چند ماه گذشته وکالت دانشجویان در برابر احکام انضباطی مطرح‌شده از سوی دانشگاه‌ها را به عهده داشته گفت: «به جای تعامل با معترضان دارند سرکوب می‌کنند. پاسخ پلیس در بسیاری از محوطه‌های دانشگاه مصداق تشدید نگران‌کننده و مشکل‌آفرین سرکوب و خشونت دولتی علیه دانشجویانی محسوب می‌شود که در حال مخالفت صلح‌آمیز با یک نسل‌کشی ادامه‌دار هستند.»
مسائل غزه نبایدبا اعتراضات دانشگاه‌های به حاشیه برود
او در ادامه گفت: «همه اینها حواس‌برگردانی هستند برای اینکه ما چشم‌هایمان را از غزه به سمت دیگر ببریم؛ غزه‌ای که در آن گورهای دسته‌جمعی کشف می‌شود، مردم دارند از گرسنگی جانشان را از دست می‌دهند و جایی که ۳۵۰۰۰ فلسطینی کشته شده‌اند. اینها مسائلی است که دانشجویان سعی دارند توجه جهانیان را به آنها جلب کنند.»
خالیدی در بخش دیگری از اظهاراتش تصریح کرد که صدور احکام تعلیق برای دانشجویان مخالف و همزمان ارسال کمک‌های نظامی به اسرائیل این پیام را به دانشجویان و دیگر افراد همفکر با آنها در جامعه ارسال می‌کند که «آنها اهمیتی ندارند.» با وجود این، معترضان دست از خواسته‌های خودشان برنمی‌دارند.
وی تصریح کرد: «آنها می‌دانند که کارشان از لحاظ اخلاقی درست است. می‌دانند که بخشی از یک سنت حساس فعالیت دانشجویی از ضدیت با جنگ ویتنام گرفته تا جنبش‌های آزادی‌های مدنی و فراتر از آن هستند. شاهد آن هستیم که دانشجویان نقش خودشان و وظیفه اخلاقی‌شان برای بسیج کردن اجتماعات خودشان برای صحبت کردن علیه ظلم را جدی گرفته‌اند. و من فکر می‌کنم تاریخ از آنها به نیکی یاد خواهد کرد.»
نظر شما