بر اساس تحقیقات جدید دانشگاه مک‌گیل کانادا، نوجوانانی که زمان زیادی را صرف بازی‌های کامپیوتری می‌کنند، بیشتر دچار موارد روان‌پریشی، شامل شکاک بودن، تفکرات عجیب، هذیان و توهم می‌شوند.

محققان یک گروه 1226 نفره متولد بین سال‌های 1997 و 1998 را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند آن تعداد از آنها که بازی‌های کامپیوتری بیشتری کرده بودند، در مقطعی قبل از 23 سالگی تجربه روان‌پریشی داشتند.

بین 5 تا 7 درصد از بزرگسالان در مقطعی تجربه روان‌پریشی داشتند، که اولین بار اغلب در سالیان نوجوانی اتفاق افتاده بود. اپیزودهای روان‌پریشی عموما شامل توهم، تفکر بی‌نظم، پارانویا و افسردگی بود.

با این حال، محققان می‌گویند بازی‌های کامپیوتری اغلب با عوامل دیگری مرتبط هستند که می‌توانند داده‌ها را مخدوش کنند. بازی کردن بیش از حد معمولا با شاخص‌های ناسازگاری شامل کم‌درآمدی خانوادگی، سلامت روان، و مشکلات بینافردی در سن 12 سالگی همراه است.

به عبارتی، مشکلات اقتصادی خانوادگی، مسائل فردی، و عدم سلامت روانی کودکان و نوجوانان می‌تواند آنها را به اختصاص وقت بیشتری به بازی‌‌های کامپیوتری تشویق کند، که به چرخه‌ای معیوب تبدیل می‌شود.

محققان توضیح می‌دهند که برای برخی از نوجوانان، بازی‌های کامپیوتری نسبت به رسانه‌های منفعل مانند تلویزیون، به طور بالقوه به طرز مؤثرتری به مدیریت احساسات و تقویت ارتباطات اجتماعی کمک می‌کند.

کودکان و نوجوانان ممکن است دریابند که جنبه‌های روانی و اجتماعی بازی به آنها کمک می‌کند تا با احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی کنار بیابند و با آن مقابله کنند.

در مقابل، چالش‌هایی مانند بی‌ثباتی اقتصادی، مسائل مربوط به سلامت روان، و مسائل بینافردی ممکن است دسترسی به سایر فعالیت‌ها را محدود کند، که منجر به اولویت یافتن بازی‌های کامپیوتری می‌شود.

با نظر به این مسائل، پژوهشگران دریافتند که ارتباط بین بازی‌های کامپیوتری و تجربیات روانی می‌تواند توسط عوامل دیگری در زندگی فردی نوجوانان تقویت شود.