به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، نورالله مرادی، معاون آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست اذعان داشت: اولین همایش دانش سنتی محیط زیست در ایران از امروز در دانشگاه شهرکرد و با حضور کارشناسان، اساتید و صاحبنظران، آغاز به کار کرد .

وی با اشاره به اینکه این همایش به مدت دو روز و تا چهارشنبه 29 فروردین ادامه خواهد داشت، افزود: به‌دنبال تأکید علی سلاجقه، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در سازمان و مجامع مختلف داخلی و خارجی در ارتباط با لزوم توجه بیشتر به دانش سنتی، و اشاره وی به اینکه دهه حاضر، دهه احیای زیست‌بوم‌ها از راه بازنگری، بازآفرینی و بازسازی، فرصتی برای تسریع در اجرای اهداف توسعه پایدار است.

او تاکید کرد: همچنین بیان این مهم که در مسیر دستیابی به توسعه پایدار، بهره‌گیری از شواهد علمی، راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت، دانش بوم‌شناسی سنتی، اقدامات اقلیمی، توانمندی‌های جوانان و زنان و ظرفیت‌های جوامع بومی برای احیای زیست‌بوم موضوعی ضروری است، معاونت آموزش و مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، در تاریخ 30 شهریور 1401، اولین نشست هماهنگی برای واگذاری پرچمداری حفاظت محیط‌زیست استان چهارمحال‌وبختیاری در موضوع «دانش سنتی محیط‌زیست» با حضور مسئولان استانی و سازمان در دفتر مشارکت‌های مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان برگزار شد.

مرادی تصریح کرد: پس از هماهنگی با دانشگاهیان و افراد دارای تجربه و تخصص، نشستی باحضور مدیرکل و مسئولان حفاظت محیط زیست استان و جمعی از استادان دانشگاه و فرهیختگان در اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان برای دریافت نظرات و تشکیل هسته مشورتی در تاریخ 11 آبان 1401 برگزار شد.

معاون آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: پس از بررسی و جمع‌بندی، دانشگاه شهرکرد به‌عنوان دانشگاه مادر استان برای برگزاری همایشی در سطح ملی انتخاب و طرح پیشنهادی برگزاری «اولین همایش ملی دانش سنتی محیط‌زیست در ایران» تهیه و برای تأیید به معاونت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان ارسال شد.
او اضافه کرد: با رایزنی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان با برخی مدیران دستگاه‌های اجرایی و محققان و پیشکسوتان این عرصه در کشور و استان و درپی مکاتبه و هماهنگی با دانشگاه شهرکرد در تاریخ 19 دی‌ماه 1401 نشست مشترک حفاظت محیط زیست با دانشگاه شهرکرد برای آغاز به‌کار رسمی همایش برگزار شد.

وی بیان کرد: در فروردین 1402 با ابلاغ معاونت آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست راه‌اندازی دبیرخانه ملی دانش سنتی محیط‌زیست کشور در اداره‌کل حفاظت محیط زیست چهارمحال‌وبختیاری در دستور کار قرار گرفت. پس از تشکیل این دبیرخانه در خرداد 1402 پس برگزاری سلسله نشست‌هایی، با تأیید برگزاری همایش از سوی دانشگاه و تشکیل شورای سیاست‌گذاری برگزاری همایش، ارکان اصلی همایش انتخاب و معرفی شدند.

رئیس اولین همایش دانش سنتی محیط زیست در ایران افزود:  سعید یوسف‌پور به عنوان دبیر همایش، رسول زمانی دبیر علمی و حجت‌اله خدری به‌عنوان دبیر اجرایی همایش معرفی و پس از نشست مسئولان دو مجموعه دانشگاه و اداره‌کل حفاظت محیط زیست با دبیران و رئیس همایش در تاریخ 4 تیرماه 1402، با راه‌اندازی دبیرخانه همایش در دانشگاه شهرکرد، برگزاری همایش وارد مراحل اجرایی شد.

مرادی عنوان کرد: با تشکیل کمیته علمی همایش با حضور بیش از 70 نفر عضو متخصص، برای تعیین محورهای اصلی و زیرمحورهای همایش جلساتی با حضور اساتید دانشگاهی در رشته‌ها و تخصص‌های مختلف برگزار و پس از جمع‌بندی، پایگاه اینترنتی همایش راه‌اندازی و اولین فراخوان برگزاری همایش در تیرماه 1402 منتشر شد.

معاون آموزش و مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: 26 کارگروه علمی و اجرایی هیات علمی، دانشجویی و اجرایی در دانشگاه شهرکرد و حفاظت محیط زیست استان (شامل؛ 7 کارگروه علمی، 5 کارگروه اجرایی هیأت علمی، 7 کارگروه اجرایی دانشجویی و 7 کارگروه اجرایی اداری) تشکیل و در تاریخ 26 مرداد 1402 با نشست هماهنگی کارگروه‌های همایش با دبیران همایش، فعالیت کارگروه‌ها به‌صورت گسترده آغاز شد.

او تاکید داشت: برگزاری جلسات متعدد با مجموعه‌های علمی و پژوهشی، تهیه برشور و مطالب علمی، تبلیغات و اطلاع‌رسانی همایش از طریق فضای مجازی، شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ارتباط جمعی، برگزاری 11 وبینار علمی با موضوع دانش سنتی محیط‌زیست در ابعاد مختلف با ارائه اساتید مطرح کشوری، تهیه و انتشار اخبار، تیزر و موشن گرافی و … بخشی از فعالیت‌های دبیرخانه همایش بوده است.

وی افزود: هم اکنون پس از حدود 11 ماه فعالیت مستمر و شبانه‌روزی، اولین همایش ملی دانش سنتی محیط‌زیست کشور با حمایت معاونت آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور، به همت اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست چهارمحال‌وبختیاری و همکاری دانشگاه شهرکرد در تاریخ‌های 28 و 29 فروردین 1403 در دانشگاه شهرکرد برگزار می‌شود.

مرادی تصریح کرد: این همایش در 6 محور اصلی؛ مفاهیم و مبانی دانش سنتی محیط زیست، سازگاری انسان و محیط زیست در گذر زمان، دانش سنتی محیط‌زیست، دین و فرهنگ عامه، دانش سنتی و محیط زیست انسانی، دانش سنتی محیط زیست و حفاظت از تنوع زیستی، دانش سنتی محیط زیست و بهره برداری پایدار از سرزمین و یک محور ویژه با عنوان: جایگاه دانش سنتی بوم شناختی در مواجهه با تغییرات اقلیم و 28 زیر محور تعریف شده است.

او تاکید کرد: این رویداد علمی ثبت شده در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC)، اولین رویداد علمی در سطح کشور است که به‌طور گسترده و همه‌جانبه به بررسی دانش سنتی در حوزه محیط زیست کشور پرداخته است و نتیجه 3 مرحله فراخوان این همایش، دریافت بیش از 150 مقاله علمی از دانشجویان، اساتید، محققان و پژوهشگران کشور بوده است.

وی گفت: توجه به نقش و اهمیت دانش سنتی تنوع زیستی در حفاظت و بهسازی محیط زیست، رصد و پایش دانش سنتی بین‌المللی در حفظ تنوع زیستی، مستندسازی دانش‌های سنتی حفاظت از تنوع زیستی، اشاعه دانش‌های سنتی حفاظت از تنوع زیستی، بسترسازی برای اشاعه و کاربرد دانش‌های سنتی تنوع زیستی، تقدیر از چهره‌های برتر شناسایی و احیای دانش‌های سنتی تنوع زیستی، بسترسازی برای کاربردی‌سازی دانش سنتی و تلفیق آن با روش‌های نوین، بسترسازی برای ایجاد ارتباط و تعامل بین فعالان دانش‌های سنتی با سازمان‌های و نهادها، تعامل با سمن‌های حوزه محیط زیست و کشاورزی و جنگل، تعامل و انتقال دانش سنتی بین المللی به داخل کشور، تعامل و انتقال دانش سنتی داخلی به خارج از کشور، اشاعه دانش سنتی ایرانی در حوزه تنوع زیستی در نظام آموزشِ کشور، توانمندسازی فعالان محیط زیست، اعضای تشکل‌ها و جوامع محلی برای استفاده از دانش‌های سنتی از اهداف برگزاری این همایش است.

 به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست، دانش بومی یا سنتی اصطلاحاً به دانشی گفته می‌شود که از حوضه جغرافیایی خاصی سرچشمه گرفته و به طور طبیعی تولید شده باشد. کلمه بومی در دانش بومی که به معنی سنتی و محلی است این دانش را از معلوماتی که در دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و بخش خصوصی عرضه می‌شود متمایز می‌کند.
دانش بومی در برگیرنده‌ی دانش هر جامعه محلی یا بومی است و بخشی از سرمایه ملی هر قوم است که باورها، روش‌ها، ارزش‌ها، ابزار و آگاهی‌های عملی را دربرمی‌گیرد. دانش بومی حاصل قرن‌ها آزمون و خطا در محیط‌طبیعی و اجتماعی است و به‌طور غالب به‌صورت شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.

براساس نظر بسیاری از دانشمندان معاصر، این نوع از دانش باید یکی از عوامل زیربنایی در برنامه‌های توسعه باشد پس می‌توان آن را به عنوان سازه‌ای مؤثر در برنامه توسعه کشور منظور نمود. نمونه‌های زیادی از طرح‌ها و برنامه‌ها در کشورهای مختلف وجود دارد که به علت عدم انطباق آن‌ها با دانش بومی نتوانسته‌اند منجر به موفقیت شوند. دانش محلی، بومیان را قادر به تأمین نیازمندی‌های خود از منابع طبیعی کرده است، بدون آن که این منابع را تحلیل ببرند. بنابراین مجموعه‌ی دانش بومی جهان گنجینه ارزشمندی از روش‌ها و ابزار زمان آزموده‌ای است که در توسعه پایدار تمام جوامع به کار خواهد آمد. با داشتن این اطلاعات می‌توان هوشمندانه از نیروهای نهفته در طبیعت بهره برد به نحوی که هم تعادل موجود حفظ شود و هم نیازهای جامعه انسانی ساکن در آن تأمین شود.