شناسهٔ خبر: 66095667 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه فرهیختگان | لینک خبر

برای رهبری که ۶۰نفر از خانواده‌اش را در جنگ از دست داد؛

لطف خفیه الهی، این بار در اردوگاه الشاطی غزه

دیروز خبری تکان‌دهنده از عزه منتشر شد. منابع فلسطینی گزارش دادند که حازم، امیر و محمد اسماعیل هنیه به همراه ۳ نوهٔ رئیس دفتر سیاسی حماس در اردوگاه «الشاطی» غزه به شهادت رسیده‌اند. ارتش اشغالگر خودروی حامل آن‌ها را هدف قرار داده است.

صاحب‌خبر -
لطف خفیه الهی، این بار در اردوگاه الشاطی غزه

محبت یاری، فرهیختگان آنلاین: آنچه به گواه تاریخ تا امروز بر فلسطبن گذشته، از روایاتی که اخبارگویان ارائه می‌کنند تا شعر سوزناکی که برقلم اهل ادب جاری می‌شود؛ بارها دیده و خوانده‌ایم. از هفتم اکتبر اما فلسطین در چشم جهان به گونه ای خاص جلوه کرد. فلسطین دیگر مسئله جهان اسلام نیست و چنان که رهبر انقلاب دیروز در جمع مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی گفتند:‌«دل ملت‌ها حتی غیر مسلمان ها با مردم غزه است.» مردم از لندن و پاریس تا واشنگتن و نیویورک همه صدای فلسطین شده‌اند و این در نوع خود در تاریخ بی‌سابقه است.

دیروز خبری تکان‌دهنده از عزه منتشر شد. منابع فلسطینی گزارش دادند که حازم، امیر و محمد اسماعیل هنیه به همراه ۳ نوهٔ رئیس دفتر سیاسی حماس در اردوگاه «الشاطی» غزه به شهادت رسیده‌اند. ارتش اشغالگر خودروی حامل آن‌ها را هدف قرار داده است.

تشکیلات خودگردان فلسطین علی رغم اینکه در پیامی شهادت ۶ نفر از اعضای خانواده هنیه را به او تسلیت گفتند اما بارها جریانات نزدیک به تشکیلات خودگردان، هنیه را به داشتن تعصبات حزبی محکوم کرده و در تلاش بودند تا با جریان سازی علیه وی اتهاماتی را متوجه اعضای خانواده او کنند. از ابتدای شعله ور شدن آتش جنگ در غزه برخی می‌گفتند اعضای خانواده هنیه در حالی به ترکیه رفته اند که مردم زیر موشک باران رژیم کشته میشوند.

اسرائیل که در داشتن سیاست های رسانه ای ویژه زبانزد است با به کارگیری افسرانی نظیر «کاپیتان الا» یا «آویخای ادرعی» که به زبان عربی مسلط اند، در تلاش بود تا در بستر مجازی شبکه ایکس روایت هایی علیه هنیه و جنبش حماس را به خاطبان عرضه کند. آنها در شرایطی که گذرگاه رفح در اوج بمباران صهونیست ها محدودیت زیادی برای خروج مردم باریکه غزه داشت؛ هنیه را متهم کردند که فرزندانش را از غزه خارج و در ترکیه مستقر کرده است.

این جریانات به دنبال افشاگری های غیر واقعی از فساد مالی فرزندان هنیه بودند و حتی در مواردی به زندگی خصوصی او نیز تهاجم کرده و با روشهای مختلف در تلاش برای ایجاد تصویری نامطلوب از حماس بودند. این سربازان اسرائیلی علی رغم اینکه به زبان عربی مسلط بوده و در مطالب شان بعضا به ضرب المثل‌های رایج و گاهی آیات قرآنی استناد میکردند اما از سوی مخاطبان عرب زبان به انتشار مطالب تحریک آمیز متهم و هر سری با موجی از انتقادات از سوی فلسطینیان مواجه میشدند.

اما امروز خبر شهادت فرزندان هنیه در حالی دست به دست می‌شود که آنها در اردوگاه «الشاطی» هدف حمله واقع و شهید شدند؛ یعنی در شمال غرب نوار غزه جایی که آتش جنگ در آن از همه جا فروزان تر است. اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی جنبش حماس تا کنون ۶۰ نفر از اعضای خانواده خود را در جنگ با اسرائیل از دست داده است. وی در واکنش به شهادت فرزندان و تعدادی از نوه‌هایش در حمله رژیم صهیونیستی گفت:«خداوند را به خاطر این افتخاری که با شهادت سه فرزند و نوه‌هایم نصیب ما کرد، شکر می‌کنم.» هنیه همچنین گفته که با این دردها و خون‌ها، ما برای ملت و مسأله فلسطین و امت خود امید، آینده و آزادی می‌آفرینیم.

پسر بزرگ اسماعیل هنیه نیز در یک پست فیسبوکی کشته شدن سه برادرش را تایید کرد. عبدالسلام هنیه نوشت: «خدا را شکر که با شهادت برادرانم حازم، امیر و محمد و فرزندانشان به ما عزت داد.»

شهادت فرزندان هنیه بیشتر از همه ثابت کرد که آنها با سایر جانهای عزیزی که در فلسطین فدای آزادی و مقاومت می‌شوند تفاوتی ندارند.

سالها پیش در ایران و در آستانه مبارزات برای پیروزی انقلاب اسلامی، سید مصطفی خمینی، فرزند امام خمینی(ره) به‌طور ناگهانی فوت کرد و امام این رحلت را از الطاف خفیه الهی خواندند. جایی که گرچه انتظار می‌رفت مرگ سید مصطفی ضربه بزرگی به امام که علاقه عجیبی به پسر ارشدش داشت و او را امید آینده اسلام می‌خواند، وارد کند، اما این مرگ سرآغاز شعله ورشدن مجدد مبارزات علیه سلطنت پهلوی شد.

حالا چهل و شش سال بعد، اسماعیل هنیه رهبر جنبشی که برای آزادی فلسطین از چنگال ظلم اسرائیل می‌جنگد، وقتی خبر شهادت سه پسر و نوه‌اش توسط جنگنده‌های دشمن را می‌شنود بدون اینکه دشمن از او ذره‌ای شکست در گفتار و رفتارش ببیند، می‌گوید: خون فرزندانم به‌مثابه فداکاری در راه آزادی قدس و مسجد الاقصی است.

چه در سال ۱۳۵۷ شمسی و چه در ۲۰۲۴میلادی، راه آزادی ملتهای مستضعف از یک مسیر می‌گذرد: ایمان بی چون و چرا به آنکه لطفش مدام است، گاهی آشکار و گاهی در خفا.