احسان حدادی روز یکشنبه در گفت‌وگو با ایرنا درباره سالی که گذشت و خداحافظی از دنیای قهرمانی در بازی‌های آسیایی هانگژو، اظهار کرد: سال گذشته خوشبخت‌ترین ورزشکار ایران بودم که در پایان دوران قهرمانی توانستم مدال بگیرم. آرزوی بسیاری از ورزشکاران این است تا پایان خوبی در ورزش قهرمانی داشته باشند. خیلی‌ها آسیب می‌بینند و کنار می‌روند و خیلی‌ها اتفاقاتی که می‌خواهند برای آنها نمی‌افتد و از ورزش خداحافظی می‌کنند.

پایان زیبایی داشتم

وی افزود: همیشه خدا را شکر می‌کنم که در ورزشم همه چیز برایم زیبا و دراماتیک تمام شد. اتفاقات خوبی هم برایم در بازی‌های آسیایی هانگژو افتاد و همین که مردم همواره یادشان است و به من ابراز محبت می‌کنند، این موضوع انگیزه من را بیشتر می‌کند تا در دوومیدانی بمانم و با تمام وجود برای رشته‌ای که احسان حدادی را احسان حدادی و قهرمان المپیک کرد، فعالیت کنم. هرچند خودم هم زحمت زیادی کشیدم و قطعا اگر دوومیدانی نبود من هم هیچ‌وقت مدال کسب نمی‌کردم.

نقره هانگژو، بهترین اتفاق ورزشی سال گذشته بود

پرتابگر المپیکی ایران عنوان کرد: بهترین اتفاق ورزشی‌ام در سال گذشته کسب مدال نقره در بازی‌های آسیایی بود. من چهار مدال طلا در بازی‌ها داشتم اما رنگ و بوی این مدال با بقیه مدال‌ها فرق داشت، زیرا در سنی مدال گرفتم که خیلی از ورزشکاران چندین سال بود که ورزش را کنار گذاشته بودند و من در ۳۹ سالگی به مدالی رسیدم که رقیبانم از من ۱۵ سال کوچک‌تر بودند. برای خودم این موضوع بسیار جالب بود.

وی ادامه داد: در کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک هستم و آنجا فعالیت می‌کنم و در کنار آن در دوومیدانی هم هر کمکی از دستم بربیاید انجام می‌دهم. امیدوارم همیشه شاهد پویا بودن دوومیدانی باشیم.

حدادی خاطرنشان کرد: پس از خداحافظی از ورزش قهرمانی خیلی اوقات فراغتی ندارم اما برخی مواقع کتاب می‌خوانم. به مدت چهار سال است که در حال نوشتن زندگی نامه خود با عنوان «احسان قهرمان» هستم. در این مدت سفرهای زیادی رفتم.

رئیس جدید باید به خاطر دوومیدانی از خود بگذرد

وی درباره اتفاقاتی که بر دوومیدانی ایران گذشت، گفت: در یکسالی که گذشت رئیس فدراسیون عوض شد، یک سرپرست رفت و دوباره سرپرست دیگری آمد و قطعا این موضوع مقداری به دوومیدانی ضربه می‌زند. یک سری اتفاقات در دنیا می‌افتد که اجتناب‌ناپذیر است اما امیدوارم هر عزیزی که ریاست فدراسیون را برعهده می‌گیرد واقعا برای خدمت بیاید. این رشته بسیار مظلوم است و ظرفیت بالایی دارد و ورزش اول المپیک است. باید فردی در راس دوومیدانی ایران باشد که به خاطر این رشته از خودش بگذرد. این رشته بسیار وسیع و بزرگ است.

پرتابگر المپیکی ایران اظهار کرد: ۱۴۰۲ سال نسبتا خوبی برای دوومیدانی بود زیرا دو مدال در بازی‌های آسیایی گرفتیم ولی امیدوارم در سال های آینده دوومیدانی بتواند نام ورزش ایران را یدک بکشد و پرمدال‌ترین ورزش کشور باشد.