به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، بنابر آنچه شرق روایت کرده، در بیانیه مجمع زنان اصلاح طلب آمده است:

«فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا»

سیده زهرا شجاعی
از میانمان رفت
خبری تلخ که جانمان را مدام بیشتر می‌خراشد.

ما امروز تنها، دبیرکل حزب، هم‌فکر و یا معلم‌مان را از دست نداده‌ایم، بلکه سیاست مداری توانمند در دنیای مردانه سیاست و پشتوانه‌ای عظیم و چهره‌ای اثرگذار در عرصه مدیریت، سیاست و اخلاق را از دست داده‌ایم.

مجمع زنان اصلاح‌طلب نه تنها یک حزب که نمادی بود از استمرار امید به سیاست‌ورزی زنان و زنانه شدن میدان مردانه‌ی سیاست.

زهرا شجاعی سیاست را زنانه می‌فهمید و قدرت برایش نه هدف بود و نه حتی وسیله. او زنی بود سازنده و نهادساز که از این مسیر همواره دل در گروی اعتلای جامعه زنان ایران داشت. چه آن زمان که در قامت دولت‌زن و مدیر ارشد دولت اصلاحات به ایجاد نهادهای ماندگار، ساختار و تشکیلات اثربخش در عرصه زنان پرداخت و چه آن هنگام که با فراغت از مسئولیت در کسوت زن سیاستمدار، به نهادسازی در حوزه سیاسی زنان و تأسیس حزب و تشکل سیاسی همت گمارد؛ با خیراندیشی همه دغدغه خود را در ساختار سازی و متشکل نمودن فعالیت های زنان متمرکز نمود. می‌دانست مساله اقتدار است، اقتداری که از ذات مادرانه‌ی زن می‌آید و حاصلش پذیرش تفاوت‌ و تکثر است. حاصلش گذشت به‌هنگام، فداکاری به وقت و ایستادن استوار بر سر اصول است.

سیاست‌ورزی مادرانه امری‌است فراتر از جنسیت و اصلاح‌طلبی در معنای دقیقش، نماد آن است. صبوری، ایستادگی، آرمان‌خواهی، گذشت و تلاش مستمر بی‌آنکه به دنبال سهمی برای خود باشی. مساله در سیاست‌ورزی مادرانه نجات پاره‌تن -وطن- است. نوعی استراتژی‌ برای محافظت از آنچه چون جان فرزند مقدس است: «ایران».

زهرا شجاعی رسم مادری در سیاست را بلد بود. هوشمندانه هر فرصتی را مغتنم می‌شمرد تا ایران سربلند بماند. چه آن‌هنگام که عضو کابینه سید محمد خاتمی بود و مطالعات زنان را به یاری ده‌ها زن اندیشمندی که حتی تفاوت فکری معناداری با او داشتند در ایران رسمیت بخشید، چه آن موقع -خرداد ۱۴۰۰- که به نمایندگی از جبهه اصلاحات به وزارت کشور رفت و در مقام رجل سیاسی برای ریاست‌جمهوری اعلام نامزدی نمود.

زهرا شجاعی نه فقط در مقام دبیرکل مجمع زنان اصلاح طلب یا عضو کابینه دولت اصلاحات، که در هیات یک «زن» با تمام ویژگی‌هایش مادرانه زیست، مادرانه اندیشید و تا همین آخرین روزها کوشید تا «امید» میانمان زنده بماند.

زهرا شجاعی مادرمان بود، انسان را می‌فهمید و ما امروز در یادگارش، مجمع زنان اصلاح‌طلب، داغ‌دیده و با دلی سرشار از اندوه، درگذشت این زنِ استوار، مصلح، قرآن‌پژوه و فرهیخته‌ای که عمر پربرکت خود را وقف ارتقاء جایگاه زنان و پیشبرد اصلاحات در ایران نمود را به زنان و مردان آزاده ایران، همه دوستان و همراهانش، اعضای مجمع زنان اصلاح‌طلب و به ویژه همسر بزرگوارش جناب آقای دکتر توانا و دختران داغدارش تسلیت می‌گوییم و استوار بر سر آرمان‌ها و آرزوهایش به فردایی می‌نگریم که مسئولیتمان را دو چندان کرده است.

«سفرت به‌خیر! اما، تو و دوستی، خدا را
چو ازین کویرِ وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه‌ها، به باران، برسان سلامِ ما را»
که شکوفه نشان امید و باران نشان آبادانی و آزادی‌ست...

مجمع زنان اصلاح‌طلب
۸ فروردین ۱۴۰۳

۲۷۲۱۵