شناسهٔ خبر: 65862818 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

شناخت چگونه پیش از بروز زوال عقل تغییر می‌کند

تهران- ایرنا- یک مطالعه حاکی است که وجود مشکل در پردازش زبانی، در کنار از دست دادن حافظه، یکی از نشانه‌های نقص شناختی ملایم فراموشی است.

صاحب‌خبر -

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «ام آی تی نیوز»، افراد مبتلا به نقص شناختی ملایم به خصوص از نوع فرعی فراموشی (aMCI)‌ نسبت به افراد بزرگسال‌تر سالم از حیث شناختی، با خطر بیشتری برای زوال عقل به علت بیماری آلزایمر رو به رو هستند. اکنون یک مطالعه توسط محققان دانشگاه های «ام آی تی»، «کورنل» و بیمارستان عمومی ماساچوست یک نقص کلیدی در افراد مبتلا به aMCI را شناسایی کرده است که با تولید زبان پیچیده ارتباط دارد.

این نقص مستقل از نقص حافظه بوده و ممکن است یک «نشانگر زیستی شناختی» بیشتر برای کمک به شناسایی و تشخیص زودهنگام فراهم کند.
این محققان کشف کردند که هر چند افراد مبتلا به نقص aMCI می توانند ساختار پایه‌ای جملات (دستور زبان یا نحو) و معنی آنها (معناشناسی) را درک کنند اما برای پردازش برخی جملات مبهم که در آنها ضمایر به افرادی غیرحاضر در جملات اشاره دارند، به تقلا می‌افتند.

«سوزان فلاین» محقق زبان‌شناسی در دانشگاه «ام آی تی» و هم‌مولف مقاله تشریح کننده نتایج این تحقیقات گفت: این نتایج از جمله اولین‌هایی هستند که به مساله نحو (syntax) پیچیده می‌پردازند و واقعا وارد محدوده محاسبات انتزاعی دخیل در پردازش این ساختارهای زبان‌شناختی می‌شوند.

شناخت چگونه پیش از بروز زوال عقل تغییر می‌کند

به گفته این محققان، تمرکز بر ظرافت‌های موجود در پردازش زبانی در ارتباط با نقص aMCI و تبدیل بالقوه آن به زوال عقل مانند بیماری آلزایمر یک کار تازه است.

«باربارا لاست» از دیگر محققان دست‌اندرکار گفت: تحقیقات قبلی اغلب بر کلمات واحد و دایره لغات تمرکز داشته است اما ما سطح پیچیده‌تری از دانش زبانی را بررسی کردیم. ما زمانی که یک جمله را پردازش می‌کنیم، باید هم دستور زبان آن را درک کنیم و هم معنا را بسازیم. ما یک انقطاع در آن سطح بالاتر در حوزه یکپارچه‌سازی شکل و معنا پیدا کردیم.

در آزمایش های انجام شده مشخص شد که افراد با نقص aMCI عملکرد بسیار بدتری نسبت به افراد سالم در زمینه ساختن جملات حاوی ابهام درباره رابطه اسم و ضمیر داشتند. این مقاله جدید بخشی از یک رشته مطالعات جاری است که یافته‌های آن تبعاتی برای هدایت بالقوه مطالعات علوم عصبی به سمت مناطق پردازش زبان در مغز خواهد داشت و می‌تواند منجر به درمان‌های جدید در آینده شود.

نظر شما