به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ساخت‌وساز ماژولار و استفاده از المان‌های پیش‌ساخته یکی از روش‌های ایجاد انعطاف در ساختمان در پاسخ به تقاضای زیاد و گوناگون در صنعت ساخت‌وساز است. ساخت‌وساز ماژولار در روسیه، با شروع قرن بیست‌ویکم و به دلیل افزایش مهاجرت روستایی، در اروپا پس از جنگ جهانی دوم، در ایالات متحده به دنبال رشد شهرنشینی از اواسط قرن و در چین در دهه ۲۰۰۰ و به دلیل مهاجرت روستایی رونق یافت و اکنون به آفریقا نیز گسترش یافته است و سکونتگاه‌های غیررسمی در حال تبدیل شدن به مناظر شهری منظم هستند.
در این فرایند، اجزای مختلف ساختمان خارج از محل ساختمان و در شرایط کنترل شده، با استفاده از مواد و استانداردهای مشابه ساخت‌وساز معمولی ساخته و سپس به محل ساختمان انتقال داده شده و در آنجا به هم متصل می‌شوند. اگرچه ممکن است دوام ساختمان‌های پیش‌ساخته کمتر از سایر تکنیک‌های ساخت‌وساز مانند استفاده از بلوک‌های آجری و سنگی باشد، اما روشی بسیار سریع و البته مقرونبهصرفه است که در ساختمان‌های بلندمرتبه و همچنین ساختمان‌های صنعتی نیز قابل اجرا است. در این روش، دیگر عواملی مانند آب‌وهوای نامساعد، چالش‌های محیطی و کمبود مهارت تأثیری در کیفیت ساخت ندارند و بیشتر فرایند ساخت در کارخانه‌ها و توسط افراد متخصص انجام می‌شود که منجر به افزایش کیفیت نهایی ساختمان خواهد شد. علاوه‌براین، مقدار ضایعات به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد و مزایای مالی و زیست‌محیطی به همراه دارد.
بازگشت به تکنیک‌های ساخت‌وساز سنتی / استفاده از کاهگل و خشت
هیچ قانون طبیعی وجود ندارد که استفاده از قاب‌های چوبی و دیوارهای ساخته شده با کاهگل را در ساختمان‌های بلندمرتبه امروزی منع کند. حتی خطر آتش‌سوزی نیز با استفاده از این موارد ممکن است کمتر مشکل‌ساز باشد زیرا مقاوم‌تر و در برابر انبساط گرمایی منعطف‌تر هستند.
در وردن، آلمان، مرکز ساخت‌وساز پایدار آلمان شمالی (NZNB) بر اساس اصول زیست‌ساخت اروپایی ساخته شده است که کاملاً ایمن و پایدار است و بیش از سه هزار عدل بلوک کاهگل در ساخت دیوارهای آن به کار رفته است. هنگ‌کنگ از داربست‌های بامبو استفاده می‌کند. بعضی از کشورهای شمال اروپا ساختار بام‌های خود را برای کاشت چمن مانند گذشته تغییر می‌دهند. استفاده از خشت‌وگل به جای آجر در حال بازگشت است. دلیل بازگشت این تکنیک‌ها این است که با دانش امروزی می‌توان به شیوه‌ای مدرن از ویژگی‌های برجسته آنها مانند تأثیر کم بر محیط زیست، مصرف انرژی کم و دوام بالا به خوبی استفاده کرد.
ساختمان‌سازی به روش چاپ سه‌بعدی
فعالیت در زمینه ساخت خانه‌های پرینتی با استفاده از فناوری پرینت سه‌بعدی برای چندین دهه در حال انجام است که رایج‌ترین آنها یک بازوی رباتیک است که حین حرکت به جلو و عقب، بتن‌ریزی را انجام می‌دهد. نقطه عطف این فعالیت‌ها ساخت پل فولادی آمستردام با چاپ سه‌بعدی است که ناسا در حال ارزیابی آن برای ساخت گنبدهای چاپ سه‌بعدی در مریخ است. صنعت ساخت‌وساز در بخش‌های مختلفی از فناوری چاپ سه‌بعدی بهره‌مند می‌شود.
اولاً مصالح و اجزای سازنده یک پروژه به‌طور خاص برای آن پروژه طراحی می‌شود و از این طریق انعطاف‌پذیری و کارآیی آنها افزایش می‌یابد. ثانیاً، با استفاده از مقدار مواد مورد نیاز برای ایجاد یک ساختار، میزان قابل‌توجهی ضایعات را کاهش می‌دهد که منجر به صرفه‌جویی در هزینه و بهبود پایداری می‌شود. فراتر از آن، می‌تواند روند ساخت‌وساز را سرعت ببخشد. همچنین با کاهش تعداد اقدامات خطرناکی که کارگران انجام می‌دهند، ایمنی کارگران ساختمانی را بهبود می‌دهد. بنابراین می‌توان گفت در حالی که سرمایه‌گذاری اولیه در فناوری چاپ سه‌بعدی قابل‌توجه است اما کارایی و مزایای دیگر آن منجر به صرفه‌جویی در هزینه و بالا رفتن طول عمر تجهیزات می‌شود و همین، آن را به یک فناوری امیدوارکننده برای آینده صنعت ساخت‌وساز تبدیل کرده است.
با وجود همه این مزایا، چالش‌های زیادی در مسیر آن وجود دارد. این روش گران کیفیت چندان بالایی ندارد، استاندارد کردن آن سخت است، استفاده از داکت در آن ممکن نیست، تعمیرات آن سخت است و به چارچوبی نیاز دارد که به ندرت امکان‌پذیر است و اجازه ساخت خانه‌های با ارتفاع متوسط و بالا را نمی‌دهد و به همین دلایل هنوز فاصله زیادی تا گسترش به عنوان یک روش ساخت انبوه دارد.
استفاده همزمان از همه شاخه‌های دانش
در روش ساخت‌وساز پیش‌ساخته از علوم مختلفی استفاده می‌شود، علم مهندسی نحوه کار با مواد مختلف را نشان می‌دهد، زیست‌شناسی در انتخاب مواد مناسب کمک می‌کند، رویکرد جامعه‌محور طراحی فضا به کمک جامعه‌شناسی امکان‌پذیر می‌شود، معماری زمینه کار را تعیین می‌کند، اکولوژی به یکپارچگی جوامع انسانی و محیط زیست کمک می‌کند و این فهرست می‌تواند تا ده‌ها رشته ادامه یابد که هر کدام نکته‌ای مربوط به ساخت‌وساز را ارائه می‌دهند.
در حال حاضر ساختمان‌هایی هستند که با پنجره‌ها، سایبان‌ها یا سقف‌های ساخته شده با پانل‌های خورشیدی طراحی می‌شوند. همچنین در بعضی از طرح‌ها، دیوارهای ساختمان با مواد بازیافتی ساخته شده‌اند. دیوارهای سبز برای کاهش مصرف انرژی از نور استفاده می‌کنند و بهره‌وری انرژی را تقویت می‌کنند.
برای مثال در دوبلین استفاده از پلی کربنات به همراه فولاد در ساخت منازل دیده می‌شود و در واقع در این ساختمان‌ها از پلاستیک بازیافتی استفاده شده است. در هلند نیز بعضی از ساختمان‌ها از مواد بازیافتی ترموپین که یک ماده عایق پلاستیکی است، استفاده می‌کنند. عموماً از ترموپین برای پوشش سقف بهره برده می‌شود اما ساختمان‌سازی کنونی از این ماده در ساخت سایر اجزای بناها نیز استفاده می‌کند. این ماده دارای خواص حرارتی و عایق خوبی با آکوستیک عالی است و می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد.
به‌طور کلی یکی از جنبه‌های کلیدی ساخت‌وساز زیست‌محیطی، کپی‌برداری از همه منابع دانش در دسترس به‌طور همزمان است تا ساختمان‌هایی پایدار با طول عمر بالا ساخته شود که کیفیت زندگی در آنها بالا است و تجربه زندگی راحت را برای ساکنان فراهم می‌کند.
نظر شما