شناسهٔ خبر: 65810263 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: قدس آنلاین | لینک خبر

معرفی راهکارهای غلبه بر "کم‌رویی"

 نکته‌ی مهم در مورد کم رویی این است که بیشتر افراد این تجربه را دارند. کمرویی به دستپاچه شدن در مقابل افراد و احساس ناراحتی در حضور دیگران اطلاق میشود.

صاحب‌خبر -

در تحقیقی که توسط فیلیپ زیمباردو انجام شد، بیش از ۸۰ درصد مردم آمریکا گفتند که کمرویی را تجربه کرده اند. تنها ۷ درصد مردم ادعا کردند که هرگز کمرویی را تجربه نکرده اند. افراد کمرو میگویند که در برقراری مکالمه و حفظ تماس چشمی با دیگران مشکل دارند و زمانی که می کوشند با فردی ارتباط برقرار کنند، احساس ناراحتی میکنند. افراد کمرو علایم زیر را تجربه میکنند:

- ناراحتی جسمی: دل پیچه، تپش قلب، تعرق، سرخ شدن

- خودآگاهی: افکار خود تحقیر کننده، نگرانی درباره ی ارزیابی منفی دیگران

- مهارت اجتماعی ضعیف: بازداری اجتماعی، دست و پا چلفتی

افراد کمرو احتمالاً با این عبارات موافق هستند:

- در حضور افراد غریبه احساس ناراحتی میکنم.

- از نظر اجتماعی دست و پا چلفتی هستم

- هنگام ملاقات با افراد جدید طبیعی بودن برایم سخت است.

- به توانایی های اجتماعی خود تردید دارم.

- در تعاملات اجتماعی احساس کمرویی میکنم.

- صحبت کردن با غریبه ها برایم دشوار است.

افراد میگویند وقتی با کسانی از جنس مخالف، افراد غریبه و مراجع قدرت ملاقات دارند، بیشتر احساس کمرویی میکنند. اگر هنوز احساس کمرویی میکنید، خودتان را وادار کنید تا با کسب مهارت های مقابله ای خاص به صورت افراد اجتماعی در آیید.

تبیین سازگارانه ی کمرویی

یک شیوه ی انطباقی برای تبیین کمرویی گفتن چیزی مثل این عبارت است: (گاهی اوقات احساس کمرویی طبیعی است ولی من میتوانم یاد بگیرم که بر این احساس خود غلبه بکنم و یک فرد اجتماعی تر شوم.) تبیین کمرویی با این نوع عبارات سازگارانه نیست: (کمرویی بخشی از شخصیت من است ممکن نیست تغییر بکنم.)،  (علت کمرویی من این است که دیگران مرا درک نمیکنند.) افراد کمرو با پذیرفتن اینکه همیشه کمرو خواهند ماند و زندگی اجتماعی آنها به ابتکار دیگران وابسته است، نگرش بدبینانه ای را اتخاذ میکنند. وقتی افراد یاد بگیرند تعاملات اجتماعی شان را تحت کنترل خود در آورند، میتوانند بر کمرویی غلبه کنند.

برقراری گفتگو

سازگاری با دیگران مستلزم برخورداری از مهارت های مکالمه ای خوب است. تحقیقات نشان داده است که مهارت های مکالمه ای افراد کمرو به شدت ضعیف است. افراد کمرو در آغاز کردن مکالمات محتاط هستند. آنها سکوت را نمیشکنند و با اشتیاق به گفته های فرد دیگر پاسخ نمی دهند.

بهبود مهارت‌های مکالمه‌ای

خوشبختانه میتوان مهارت های مکالمه ای را یاد گرفت و بهبود بخشید. افرادی که در برقراری گفتگو مشکل دارند، اغلب شکایت میکنند که چیزی برای گفتن پیدا نمی کنند.

این مشکل سه راه حل دارد:

اول، داشتن انتظارات واقع بینانه مهم است. افرادی که زیاد حرف می زنند معمولاً یاد گرفته اند بسیاری از عقاید و افکار خود را قبل از بیان کردن سانسور نکنند. آنها همچنین یاد گرفته اند توقعات خود را در مورد انجام مکالمه معنی دار پایین آورند و به صحبت های کوتاه نیز رضایت دهند. هدف از صحبت کوتاه این است که دیگران متوجه شوند شما به آنها علاقه مند هستید. وقتی برای اولین بار شخصی را میبینید لازم نیست برای اینکه علاقه ی خود را برای مکالمه به او نشان دهید، به مدت طولانی صحبت کنید. رابطه ی عمیق و معنی دار بعداً ایجاد خواهد شد.

راه حل دوم برای بهبود بخشیدن مهارت های مکالمه ای، آشنایی با ویژگی های مکالمه خوب است. یک ارتباط بین فردی خوب شامل دو مؤلفه ی اصلی است: کیفیت ارتباط و عمق و ارزش ارتباط. کیفیت ارتباط به صحبت کردن به شیوه ای که بیانگر احساس آرامش، توجه غیر رسمی بودن، پذیرش، درک و فهم و علاقه مندی باشد، اشاره دارد. افرادی که ارتباطشان با دیگران از کیفیتی بالا برخوردار است میدانند که چه موقع سکوت را بشکنند و به طرف مقابل خود بفهمانند که او درک میکنند. منظور از عمق و ارزش ارتباط ارتباطی است که شخصی عمیق، دقیق و ارزشمند است. یکی از راه هایی که باعث میشود دیگران حس کنند مکالمه شان برای شما عمیق و با ارزش است، نشان دادن توجه خالصانه و صادقانه به چیزهایی است که برای آنها مهم و معنی دار است.

راه حل سوم برای افرادی که در برقراری گفتگو مشکل دارند، تمرین حرف زدن با دیگران است. در زیر راه هایی برای تمرین مهارت حرف زدن ارایه میشود:

- استفاده از تلفن: به کتابخانه عمومی تلفن بزنید و از مسئول کتابخانه اطلاعاتی به دست آورید، به سالن های تئاتر زنگ بزنید و زمان نمایش ها را بپرسید و...

- سلام گفتن: به افرادی که در سرکار یا مدرسه میبینید سلام کنید، یا صبح به خیر بگویید، به افرادی که از خیابان میگذرند لبخند بزنید و سلام بگویید و به واکنش های آنها توجه کنید.

- سؤال کردن: در مورد وسایل افراد، از قبیل کفش، رادیو دستی، دوچرخه و ماشین سؤالاتی بپرسید. آمادگی یادگیری چیزهای تازه را داشته باشید و بدانید که افراد دوست دارند درباره ی فعالیت ها و تفریحات خود صحبت کنند.

- در میان گذاشتن تجارب مشترک: ببینید با کسی که میخواهید ملاقات کنید در چه مواردی مشترک هستید و در آن مورد صحبت کنید.

الهه ضمیری-خبرنگار تحریریه جوان قدس

نظر شما