به گزارش خبرآنلاین، گروه بین‌المللی بحران در مقاله ای نوشت: اسرائیل دچار فلج سیاسی است که «نه راه روشنی برای پیروزی دارد و نه راهبرد خروج عملی». اسرائیل نه توانسته حماس را نابود سازد و نه اسیرانش را آزاد کند. علاوه بر این حداقل ۲۰۰ سرباز ارتش در غزه هلاک شدند، بیش از ۲۷۰۰ سرباز زخمی شدند و ۲۰ اسیر یهودی نیز توسط بمباران هوایی یا تیراندازی نیروهای ارتش، کشته شدند.
نویسنده که ساکن مناطق اشغالی است، از اختلافات روزافزون میان «سیاستمداران ارشد از یک‌سو و بین رده سیاسی و نظامی» حکومت از سوی دیگر، خبر می‌دهد. چالش تداوم اسارت ساکنان فلسطین اشغالی، فقدان طرح چگونگی اشغال غزه بدون وجود حکومت و چالش با مصر درباره مرز فیلادلفی، از جمله تعارض‌های «نتایج جنگ با اهداف اسرائیل» است. ارتش خواستار طرحی برای اداره غزه پس از جنگ است، ولی نتانیاهو از تدوین چنین طرحی طفره می‌رود.
طبق این گزارش، نتانیاهو از هم‌اکنون درصدد تأثیرگذاری بر روند حقیقت‌یابی حکومت اسرائیل از مقصران طوفان‌الاقصی است. در واقع وی، اقداماتی انجام می‌دهد که ارتش و جامعه اطلاعاتی اسرائیل را بیش از پیش در مظان اتهام ناکارآمدی قرار می‌دهد. از آن‌سو، جامعه اطلاعاتی نیز با ترور فرماندهان حماس، حزب‌الله و سپاه در خارج از فلسطین، درصدد دستاوردسازی و «حفظ آبروی خود» است.
زونسن، نتایج اولیه دادگاه لاهه در پذیرش صلاحیت بررسی اتهام نسل‌کُشی و مخالفت اسرائیل با احکام دادگاه را ضربه جدی‌تری به وجهه خارجی این حکومت دانسته که فشارهای بین‌المللی بر تل‌آویو را افزایش خواهد داد.
در حال حاضر، اسرائیل فشار قوی تری از سوی افکار داخلی احساس می کند. اسرائیلی ها در سراسر طیف سیاسی از این بیم دارند که رهبری فعلی و استراتژی جنگی آنها، آنها را به پیروزی نرساند. سوال در این مرحله راه پیش روست. برای برخی از جناح راست افراطی، پاسخ بکارگیری نیروی بیشتر برای از بین بردن حماس و بازسازی شهرک هایی است که در سال ۲۰۰۵ تخلیه شدند. اما برخی دیگر به دنبال یک مسیر واقعی تر هستند. این مسیر به معنای ترسیم چشم‌اندازی مثبت از آنچه اسرائیل می‌خواهد انجام دهد و به آن دست می‌یابد از طریق دیپلماسی به منظور هموارسازی همکاری با واشنگتن و شرکای منطقه‌ای است. برای اپوزیسیون سیاسی، راه پیش رو توافق آزادسازی گروگان‌ها است که بسیاری از اسرائیلی‌ها آن را تنها دستاورد قابل دوام در حال حاضر می‌دانند.
فراتر از آن، مسیر اسرائیل نامشخص است. یک معامله آزادسازی گروگان ها باعث رهایی از احساس بیهودگی فراگیر پیرامون جنگ می شود، روند بهبودی را برای خانواده ها آغاز می کند، فشار عمومی را کاهش می دهد و بحث را به استراتژی خروج سوق می دهد. اما اختلاف نظر بین دو دیدگاه غالب در مورد آنچه که باید برای کشور اولویت باشد را حل نمی کند: اینکه اسرائیل به ماموریت خود برای سرنگونی حماس در غزه ادامه دهد یا اینکه اسرائیل به انتخابات برود. در حال حاضر، خود حماس هرگونه توافقی را که شامل توقف موقت و آزادی گروگان ها باشد اما آتش بس دائمی ندارد، رد می کند. مسیر پیش رو هر چه باشد، به نظر نمی رسد که پاسخ از طرف یک کابینه جنگی متخاصم و فلج باشد. آمریکا هم نمی‌خواهد اسرائیل را از دست خودش نجات دهد! اگر این رانش ادامه یابد، تنها راه نجات برای اسرائیلی‌ها این خواهد بود که خواستار بازنشانی سیاسی شوند. اما از آنجایی که فلسطینی‌ها در غزه و گروگان‌ها نمی‌توانند بیش از این صبر کنند، امید این است که به نحوی، طرفین فوراً به توافقی دست یابند.
۳۱۱۳۱۱