هنوز پای عطایی به ایران نرسیده بود که رایزنی‌ها برای جانشین او آغاز شد، چراکه عملکرد عطایی هیچ جایی برای دفاع نگذاشته بود و سرمربی تیم این را بهتر از هر کسی می‌دانست و شاید به همین دلیل هم در همان برزیل تصمیم به استعفا گرفت. حالا دیگر بر کسی پوشیده نیست که فدراسیون تنها دست روی گزینه خارجی خواهد گذاشت. چهاردهمی در لیگ ملت‌ها، ناتوانی از کسب جام قهرمانی در ارومیه و ناکامی در برزیل بی‌شک تا مدت‌ها اجازه نخواهد داد کسی در فدراسیون والیبال حرفی از مربی داخلی به زبان بیاورد. همین مسئله باعث شد نام مربیانی، چون آلکنو، جان لورنزو بلنجینی، ویتال هاینن، رنان دال‌زاتو، آندره‌آ آناستازی، استفان آنتیگا، دنیل کاستلانی و لوران تیله بر سر زبان‌ها بیفتد.
بسیاری هنوز بر این باورند که آلکنو بهترین گزینه برای تیم ملی والیبال ایران است. مربی روسی که در المپیک توکیو نیز سکان هدایت ایران را به عهده داشت و شاید اگر زمان بیشتری در اختیار داشت، می‌توانست نتیجه‌ای بهتر کسب کند، اما برخی نیز مدعی می‌شوند پیشنهاد ولاسکو به داورزنی، بلنجینی ۵۲ ساله ایتالیایی است. اما باید دید داورزنی که ادامه حضورش در فدراسیون والیبال در هاله‌ای از ابهام است، می‌تواند چالش نیمکت تیم ملی والیبال ایران را حل و فصل کند یا نه.
در میان گزینه‌های مطرح شده، دنیل و تیله گویی کمترین شانس ممکن را دارند و به نظر می‌رسد فدراسیون تنها زمانی باب مذاکره با آن‌ها را باز خواهد کرد که دستش از جذب همه گزینه‌های دیگر کوتاه بماند. آناستازی، اما گزینه همیشگی فدراسیون والیبال ایران بوده است. آلکنو دو سالی است که از میادین دور بوده، اما گویا بی‌تمایل برای حضور دوباره در تیم ملی والیبال ایران نیست، ولی شنیده‌ها حاکی از آن است که از بین تمام گزینه‌های مطرح شده شانس رنان دال‌زاتو و بلنجینی از سایرین بیشتر است. دال‌زاتو با وجود فشار‌های زیاد توانست جواز حضور برزیل در المپیک پاریس را کسب کند، اما از سمت خود کناره‌گیری کرد و به نظر می‌رسد یکی از بهترین گزینه‌ها برای هدایت تیم ایران است. با این حال به نظر می‌رسد با توجه به مشورتی که داورزنی از ولاسکو گرفته، بلنجینی شانس بیشتری برای به دست گرفتن سکان هدایت والیبال ایران دارد. مربی که در المپیک ریودوژانیروز با ایتالیا به عنوان نایب‌قهرمانی دست یافت و اکنون هدایت لوبه را در سری آ برعهده دارد، اما شنیده‌ها حاکی از آن است که به‌طور همزمان باب مذاکره با فدراسیون والیبال ایران را نیز باز کرده است. البته براساس قوانین ایتالیا، او نمی‌تواند همزمان هدایت دو تیم را به عهده بگیرد و در صورت چنین کاری باید جریمه‌ای ۱۰۰ هزار یورویی به فدراسیون والیبال ایتالیا بپردازد. مبلغی که بی‌شک به گردن فدراسیون ایران می‌افتد و شاید همین مسئله توافق ایران با بلنجینی را به چالش بکشد و باید دید راه‌حل داورزنی برای این مشکل چیست.