این روزها موضوع مهاجرانی افغانستانی از یک‌سو به مهاجر هراسی پرداخته و برخی معتقدند که حضور غیرقانونی مهاجران مشکلات اقتصادی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد و برای کشور هزینه خواهد داشت.  دراین‌باره حشمت‌الله فلاحت پیشه، رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم به خبر آنلاین گفت: «من با مسئله پناهندگان افغانستانی به ایران مخالف نیستم، حتی بعد از جنگ ایران و عراق بخش عمده بازسازی ایران به دوش همین مردم افغانستان بود که ما با همزیستی مسالمت‌آمیز دارند، اما آن چیزی که خطرناک است عدم حضور اظهارنامه‌ای و ثبت‌شده پناهندگان و مهاجران افغانستانی است.»
فلاحت پیشه بیان کرد: «امروز هر ایرانی امکان رصد امنیتی،اقتصادی و اجتماعی دارد، اما برای مهاجران افغانستانی چنین امکانی وجود ندارد، حضور آن‌ها منجر به چالش‌های مختلف شده است، ترکیب جمعیتی را تغییر داده، در بخش عمده موارد چون حضور آنها ثبت‌نشده امکان دریافت خدمات مانند تحصیل و خدمات بانکی وجود ندارد، و همه این‌ها منجر به اعتراض می‌شود.»
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران افزود: «ما وقتی جمعیت کشور را ثبت می‌کنیم با همان کیفیت هم باید تعداد مهاجرین را ثبت کنیم، وزارت کشور درخواست کرد که مهاجرین حضور خودشان را اظهار کنند اما کمتر از ۱.۵ میلیون نفر حضور خودشان را اظهار کردند، آن هم عمدتاً کسانی هستند که قدیمی‌اند، فقط در زمان طالبان چیزی حدود ۲ میلیون نفر به ایران آمدند والان طبق آخرین خبری که من از یکی از کارشناسان گرفتم روزی ۱۰ هزار نفر از افغانستان وارد ایران می‌شوند.» فلاحت پیشه ادامه داد: «بخش بزرگی از کسانی که وارد ایران می‌شوند جزو ارتش افغانستان بوده‌اند، این‌ها واقعیت‌هایی است که جای نگرانی دارد، اگر این آمارها درست باشد یک‌پنجم جمعیت افغانستان در ایران حضور دارند. از همه مهم‌تر این‌که ما با یک موجودیتی به اسم طالبان مواجه هستیم که هیچ کاری را غیر از جنگ بلد نیست و کوچک‌ترین مسئله را تبدیل به یک چالش می‌کند. کوچک‌ترین فیلم یا خبری که منتشر می‌شود، بخشی از افغانستانی‌های داخل ایران را به تحریک وا‌می‌دارد.» وی افزود: «من کمپ‌های مهاجرین افغانستانی داخل ایران را دیده‌ام و با این مهاجران صحبت کردم، این‌ها می‌گفتند ما وقتی وارد ایران می‌شویم بعد از ۲۴ ساعت جای خواب ما مشخص است و بعد از ۴۸ ساعت شغل ما مشخص است، لذا انگار پشت این مهاجرت‌ها یک سامانی وجود دارد که بلافاصله برای مهاجرین جای خواب و شغل مشخص است، درحالی‌که هیچ ایرانی نمی‌تواند بعد از ۴۸ ساعت به شغل برسد، این‌ها واقعیت‌هایی است که نشان می‌دهد موضوع مهاجرین افغانستان از یک مهاجرت مربوط به زندگی شخصی افراد جای خودش را به یک مهاجرت سازمان‌دهی شده داده که می‌تواند در عرصه‌های مختلف تأثیرگذار باشد.»