به گزارش مهام نیوز ، بانک ها تا پیش از سال 91 موظف بودند هر شعبه را دست کم به یکی از این پایانه ها متصل کنند اما بعد از سال 91 با پیشرفت بانکداری الکترونیکی ، سهم هر شعبه به 2 تا 3 پایانه رسید . با توجه به این آمار می توان برآوردی از تعداد شعب یا دست کم شیب رشد آن به دست آورد. در گزارشی که مهام نیوز آورده است، بر اساس این آمار در سال 83 تعداد پایانه های شعب به هفت هزار و 522 می رسید این در حالی است که شعبی که به پایانه متصل نبودند باید به خودپرداز متصل می شدند تعداد چنین شعبی هم در سال 83 به 77 واحد می رسید با این اوصاف تعداد شعبی که به سیستم بانکداری الکترونیک متصل بودند در سال مورد بررسی هفت هزار و 599 واحد می رسید .در سال های بعد و تا آخرین سال مورد بررسی یعنی سال 93 ، به طور مداوم بر این تعداد افزوده شد . به عنوان مثال در سال 86 پایانه های شعب و خودپردازها 21 هزار و 910 واحد اعلام شد . سال 89 هم این رقم با جهشی قابل ملاحظه به بیش از 43 هزار واحد رسید و سال 93 هم تا 65 هزار و 488 واحد صعود کرد.

در این محاسبات با درنظر گرفتن میانگین 2.5 پایانه برای هر شعبه می تواند برآوردی از تعداد شعب بانک ها را به دست آورد . بر اساس این برآورد تعداد شعب در سال ابتدای بررسی سه هزار و 9 واحد بود این رقم ظرف 10 سال به 26 هزار و 135 واحد رسیده یعنی تعداد شعب ظرف 10 سال تقریبا 8 برابر شده از سوی دیگر به طور متوسط نرخ رشد سالانه تعداد شعب تقریبا 25 درصد بوده است.نکته جالب این که افزایش هر ساله تعداد شعب در حالی صورت گرفته که نرخ رشد اقتصادی دست کم در زمان دولت دهم به صورت متوالی منفی رقم می خورد به عبارت دیگر رشد بازار پولی هیچ سنخیتی با رشد منفی بخش واقعی اقتصاد نداشته است.از سوی دیگر همین میل به تاسیس شعب ، بانک ها را بیش از پیش وارد حوزه استحفاظی بازار مسکن کرد. در این سال ها بانک ها خرید و بعد فروختن شعب را راهی مطمئن برای سودآوری می دیدند یا دست کم ترجیح می دادند املاک تازه ای را وارد لیست دارایی های خود کنند این در حالی است که افتتاح شعب جدید اگر چه منع قانونی ندارد اما قطعا نسبتی با مشخص با میزان دارایی های بانک دارد که البته رعایت نمی شود ضمن این که بانک ها نمی توانند با آورده نقدی سپرده گذاراشان اقدام به راه اندازی شعب جدید کنند .

این هجوم به خرید و فروش ملک در سال های 86 به بعد بازار مسکن را گرفتار گرانی و بعد رکودی کرد که هنوز دامنش را رها نکرده و به نظر هم نمی رسد تا زمانی که سرمایه گذاران بزرگی نظیر بانک ها دل از ملاکی بکنند بتوان پایانی برایش متصور بود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید