به گزارش گروه سیاسی فرهنگ نیوز، رهبر معظم انقلاب، سیاست های کلی برنامه ششم توسعه را به دولت ابلاغ فرمودند، این خبر مورد توجه بیشتر روزنامه ها قرار گرفته است. همچنین آیت الله یزدی اعلام داشته که رئیس دولت، نامه ای به مقام معظم رهبری درباره بازنگری قانون امربه معروف نگاشته است. مذاکرات هسته ای نیز برای چند روز دیگر تمدید شد تا هیات های مذاکره کننده بتوانند بر سر اختلافات به توافق برسند. 

گزاره برگ ملی/ سراب هجوم سرمایه/ جای خانواده شهدای هسته‌ای خالی

روزنامه وطن امروز، با تیتر بزرگ "گزاره برگ ملی" به تهیه گزارشی از مراسم امضای ملیونی اقشار مختلف مردم بر پای گزاره برگ ملی که شامل بندهای از مطالبات رهبری و مردم از تیم مذاکره کننده هسته است، پرداخته: مراسم رونمایی از تومار امضای میلیون‌ها ایرانی موافق توافق خوب پای گزاره‌برگ ملی که طی هفته‌های اخیر به امضای اقشار مختلف مردمی رسیده است، صبح روز گذشته با حضور جمع کثیری از مردم تهران و برخی مسؤولان در میدان آزادی برگزار شد. به گزارش «وطن‌امروز»،  این گزاره‌برگ حاوی 6 بند از مطالبات رهبری و مردم در حمایت و تقویت تیم مذاکره‌کننده کشورمان است که 7 خرداد ماه با امضای خانواده شهدای هسته‌ای و بیش از 17 هزار حقوقدان رونمایی شده بود. در این مراسم که در مقابل برج آزادی برگزار شد، گروه‌های خبری و رسانه‌ای داخلی و خارجی حضور داشتند و خبرنگاران خارجی با شرکت‌کنندگان در مراسم مصاحبه و گفت‌وگو می‌کردند. بخشی از تومار امضاهای مردم پای گزاره‌برگ ملی از بالای برج آزادی تا پایین آن به نمایش گذاشته شده بود از طرفی هم بسیاری از تومارهای امضا شده توسط مردم به دلیل کمبود وقت و عدم فضای لازم در میدان نصب نشد و بسیاری از تومارها نیز از شهرستان‌ها به تهران نرسید. یکی دیگر از نکات قابل توجه، تفکیک امضاهای اقشار مختلف مردم بود که بر دیواره‌های اطراف برج نصب شده بود.

در ادامه گزارش آمده است: حاج رحیم احمدی‌روشن، پدر شهید مصطفی احمدی‌روشن و علیرضا زاکانی، نماینده مردم تهران در مجلس از سخنرانان مراسم روز گذشته بودند.  به گزارش فارس، علیرضا زاکانی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، طی سخنانی در این مراسم با اشاره به حمایت‌های همه‌جانبه مردم و نمایندگان از تیم هسته‌ای، گفت: ما اینجاییم که اعلام کنیم تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را در مذاکرات تنها نمی‌گذاریم. نماینده مردم تهران در مجلس اضافه کرد:‌ ملت ایران در این گزاره‌برگ اعلام کرده حاضر نیست هیچ توافق بدی را بپذیرد. وی با یادآوری دوران پیشین مذاکرات هسته‌ای و پذیرش برخی محدودیت‌ها در زمینه صنعت هسته‌ای گفت: در سال 82 تا 84 ایران حتی بحث تحقیقاتی خود را نیز تعطیل کرد ولی دشمنان در مقابل، ما را محور شرارت خواندند و ایران را به حمله هسته‌ای تهدید کردند که در مقابل آن باید گفت زهی خیال باطل. نماینده مردم تهران ادامه داد: ماحصل پذیرش این بازرسی‌ها و نظارت‌ها از سال 82 تا 84 این شد که ما شهدایی مانند علیمحمدی، شهریاری، احمدی‌روشن و رضایی‌نژاد را از دست دادیم در حالی که سال‌ها طول می‌کشد تا چنین افرادی تربیت شوند.نماینده مردم تهران در مجلس در پایان خاطرنشان کرد: هر توافقی باید در نهایت شفافیت باشد و تعهدات دو طرف در روز اجرایی شدن آن مشخص باشد و ما امیدواریم شاهد موفقیت نمایندگان و ملت ایران در مذاکرات هسته‌ای باشیم.

در یادداشت روز وطن با عنوان "سراب هجوم سرمایه"، به موضوع اقتصاد ایران، تحریم ها و مذاکرات هسته ای پرداخته و امید بستن به تعهدات آمریکا را سراب و واهی دانسته است: در فضایی که برخی رسانه‌های بزک‌کننده چهره آمریکا می‌کوشیدند اوباما و تیم وی را متفاوت از سایر رؤسا و هیأت حاکمه سیاسی- اقتصادی پشت‌پرده دولت این کشور نمایش دهند، کوشیدیم با ارائه تحلیل‌های مستدل و منطقی علل بی‌اعتمادی به «دیپلماسی نمایشی» آمریکایی‌ها را به‌عنوان «آخرین ترفند» در مسیر تقابل با ایران پیش از پذیرفته شدن رسمی در باشگاه قدرت‌های جهانی، آشکار کنیم. برای یک گفت‌وگوی دیپلماتیک منجر به «توافق خوب» 2 سال که هیچ، 2 ماه نیز کفایت می‌کرد. خدا می‌داند تا به حال محمدجواد ظریف چند بار این جمله مهم را تکرار کرده است: «اراده سیاسی طرف ایرانی کامل است، اگر در طرف مقابل نیز چنین اراده‌ای وجود داشته باشد، توافق امکانپذیر است.» واضح است که هدف آمریکا از «دیپلماسی به شرط اسلحه»، رفع تحریم‌های ظالمانه علیه ایران و تلاش برای حل مشکلات سیاسی میان 2 کشور نبوده، چرا که اگر چنین بود پس از ذوق و شعف نمایشی- رسانه‌ای ناشی از امضای توافق «ژنو» یا «لوزان» مجددا طرف غربی با بر هم زدن چارچوب همان توافقات یک‌طرفه و مورد انتقاد منعقد‌شده، به‌اصطلاح مشهور «دبه» نمی‌کرد!

اصغری در ادامه خاطر نشان ساخته: «برداشته شدن تحریم‌ها»  از این جهت هدف اصلی از ادامه مذاکرات با آمریکا و متحدانش اعلام شد که «اقتصاد ایرانی» به واسطه تعلل دولت‌های دهم و یازدهم هنوز با آنچه قرار بود بشود، فاصله بسیار زیادی دارد. در حقیقت کدگذاری نهایی آمریکایی‌ها در نقشه راه تحریم‌ها، به‌رغم اینکه در نقطه «رفع تحریم» با اهداف ایران تلاقی دارد اما در باطن آن هیچ حسن ظنی به نفع ایران قابل مشاهده نیست! آنها بارها اعلام کردند هدف‌شان از وضع تحریم‌های فلج‌کننده، سقوط نظام جمهوری اسلامی و ایجاد شکاف میان دولت و مردم است. پس اصولا نباید تصور کرد اکنون «متنبه» شده‌اند، بلکه به واسطه شکست طرح اولیه، تغییراتی در حواشی ایجاد کرده‌اند. هدف آمریکا از ادامه مذاکرات و «دیپلماسی نمایشی» ستاندن امتیازات بیشتر از ایران در حوزه PMD و نفوذ در شاهراه‌های اطلاعات نظامی و اقتصادی ایران از طریق مفاد گنجانده شده در توافق نهایی احتمالی است و آمریکا هیچ قصدی برای «رفع تحریم‌ها» در بلندمدت ندارد. آنچه در بحبوحه یک جنگ جهانی با حضور عوامل قدرت‌های جهانی همچون آمریکا و ایران تعیین‌کننده است کسب «اطلاعات ویژه» از جزئی‌ترین توانمندی‌های نظامی حریف است که تغییر جهت مذاکرات از تنها موضوع رسمی یعنی «هسته‌ای» به سمت «برنامه فضایی و موشکی ایران» توام با بازرسی‌های بی‌نظیر از «پایگاه‌های نظامی» حکایت از صحت تحلیل مطرح‌شده دارد. اینها اطلاعاتی است که مرور آنها می‌تواند در تصمیم‌سازی نهایی دولت و تیم مذاکره‌کننده کشورمان موثر واقع شود. بپذیریم که «دیپلماسی نمایشی» فعلی اوباما، با هدف امتیازگیری حداکثری از ایران با تحریک تقاضای دولت در فضای تخیلی سراب رشد و شکوفایی اقتصاد ایرانی، با کار و سرمایه آمریکا و متحدانش پیش می‌رود. غلبه بر این توهم بزرگ و فرود آمدن در دنیای حقایق سیاسی- اقتصادی تنها با کشیدن دندان لق آرزومندی با تصور موفقیت به قیمت تن دادن به شرط و شروط دشمن امکان‌پذیر است. لطفا طراحی دشمن را جدی بگیرید!

"جای خانواده شهدای هسته‌ای خالی"، عنوان یکی از یادداشت های وطن امروز است که به موضوع کاهش قدرت چانه زنی تیم مذاکره کننده هسته ای در مقابل آمریکا پرداخته و یادآور شده که با اعمال برخی سیاست ها در دولت، که نشان داد به دنیا تحریم ها تاثیرگذار  بوده اند، غرب برای گرفتن امتیازات بیتشر حریص تر شده است: واقعیت این است که همه این مجادلات را باید به‌عنوان واحد درسی در ترم‌های دانشگاه گنجاند؛ اینکه در این 20 ماه تیم مذاکره‌کننده چه ابزارهایی را برای افزایش «قدرت چانه‌زنی» از بین برد و متکی به نفس واحده ظریف وارد چالش مذاکرات شد؛ چالشی که همه، حداقل این روزها که ایام سالگرد فاجعه هفتم تیر و بمباران شیمیایی سردشت و حمله به پرواز مظلوم 655 است، می‌دانند، می‌دانند با «لبخند» حل نخواهد شد.خیلی از مقامات آمریکایی بودند و هستند که تا پیش از آغاز مذاکرات نامشان شنیده نشده بود اما با شروع مذاکرات توسط ظریف وارد گود مذاکرات شدند.

در ادامه یادداشت آمده است: کار تا جایی پیش رفت که شهردار فلان ایالت آمریکا و سفیر عربستان در فلان کشور و رئیس‌جمهور کشور 700 هزار نفری با اظهارنظرهایشان به گروه فشار غرب علیه ایران اضافه می‌شدند، اما تیم مذاکره‌کننده ایرانی از هیچ کدام از ابزار دیپلماسی بهره نبرد یا اینکه کمتر از آنها استفاده کرد. سیاست خارجه محدود شد به مذاکره، مذاکره محدود شد به پشت میز و پشت میز محدود شد به ظریف؛ آن هم با دستانی که قبلا رو شده بود با اظهارنظر «خزانه خالی» یا بستن «آب خوردن مردم به تحریم‌ها». حالا چه انتظاری است از ظریف! در ساعات پایانی مذاکرات اما اتفاقی عجیب قابل پرداختن و بحث و محل سوال است؛ اتفاقی که به یک ماجرا بازمی‌گردد، ماجرای جاسوس آمریکایی. جیسون رضاییان، خبرنگار روزنامه واشنگتن‌پست در ایران سال ۲۰۱۴ به اتهام جاسوسی بازداشت شد و تاکنون 2 بار در دادگاه حاضر شده و روند رسیدگی به اتهامات وی در جریان است اما آن اتفاق حضور برادر جیسون رضاییان و خواهر امیر حکمتی، جاسوس سیا برای چانه‌زنی جهت آزادی این دو است. حضور آنها در محل مذاکرات که قطعا با برنامه‌ریزی مقامات آمریکایی صورت گرفته است، حالا انگار دستاویزی برای فشار به تیم مذاکره‌کننده است. 

محتشمی پور بازمی گردد؟/ کاخ سفید: توافق نزدیک است/ گم‌شدن 87 میلیون دلار برای خرید دکل/ تعارف نان بربری به سخنگوی کاخ سفید

روزنامه اصلاح طلب آرمان، در شماره امروز خود پرونده ای را برای علی اکبر محتشمی پور، باز کرده و احتمال بازگشت او را به سیاست ارزیابی کرده است. محتشمی پور کسی است که که تندروی های او در دهه 60 صدای محمدجواد ظریف را نیز درآورده بود، ظریف در کتاب خاطرات خود اذعان می کند که محتشمی پور از اولین کسانی بود که او را آمریکایی و مرتبط به باد نیویورکی ها نامیده بود و گفته از او نخواهد گذشت. حال بعد از فتنه 88، محتشمی پور که دولت و شورای نگهبان را متهم کرده بود از کشور خارج شده و در نجف سکنی گزیده است:  آستانه انتخابات مجلس گمانه‌های زیادی انجام می‌شود و گهگاه نیز اخبار ضد و نقیضی به گوش می‌رسد. این حرف و حدیث‌ها بیشتر به آمدن یا نیامدن برخی افراد برمی‌گردد. یک روز بحث حضور عبدا... نوری می‌شود و روز دیگر سیدمحمد موسوی‌خوئینی‌ها در صدر اخبار غیررسمی واقع می‌شود. البته وقتی این افراد در معرض سوال خبرنگاران قرار می‌گیرند، می‌گویند: «اگر به گذشته برگردم اصلا به سیاست وارد نمی‌شدم.» این روزها هم از گوشه و کنار نام علی‌اکبر محتشمی‌پور به گوش می‌رسد. علی‌اکبر محتشمی‌پور از سال 89 در نجف به سر می‌برد. او که روزگاری در عالم سیاست برو و بیایی داشته، ترجیح داد با برکناری‌اش از آخرین سمت رسمی در دولت دهم از کشور هم خارج شود. او در این پنج سال به ایران رفت‌وآمدهایی داشته اما خیلی کم پیش آمده است که عزلت رسانه‌ای خود را بشکند. البته در عالم سیاست همیشه حرف و حدیث‌هایی از استندبای چهره‌های سیاسی زده می‌شود اما همیشه باید به یاد داشت موقع راه رفتن در زمین سیاست باید جانب احتیاط را رعایت کرد؛ چراکه هر آن امکان دارد رخت‌بسته‌های سیاست به توصیه برخی چهره‌ها یا با تشخیص و التزام خود سکوت را بشکنند و در دقیقه 90 نام خود را مجددا بر زبان‌ها جاری کنند. محتشمی‌پور ازجمله افرادی است که رایی نافذ در خط‌مشی اصلاح‌طلبان داشته و به نظر می‌رسد کماکان هم دارد. نگرش سیاسی محتشمی‌پور، او را در طبقه‌ای قرار می‌دهد که جلوداری آن با سیدمحمد موسوی‌خوئینی‌هاست. 

 در ادامه این گزارش می خوانیم: محتشمی‌پور شهریور سال 92 در سفر خود به مشهد در جمع اعضای شورای مرکزی حزب اعتمادملی شاخه خراسان رضوی به شرایط موجود در کشور اشاره کرد و گفت: «اصلاح‌طلبان و احزاب و همه دوستداران انقلاب باید توقعاتشان واقعی باشد.» وی با اشاره به شعار اعتدال دولت یازدهم تصریح کرد: «سعی و تلاش باید در این باشد که دولت را در همین چارچوب حفظ کرده و نگه داریم.» او همچنین تاکید کرده بود که «به‌عنوان احزاب اصلاح‌طلب باید مراقب باشیم تا در دام شعارها و مسائلی که ممکن است دیگران از آن استفاده کرده و دولت آقای روحانی را در مسیر دیگری قرار دهند نیفتیم. این امر مستلزم مدیریت و هنرمندی جریانات و احزاب اصلاح‌طلب است. احزاب نقش موثری در این امر دارند و امیدوارم موفق باشند و فعالیت را کنار نگذارند.» اگرچه او در همین جمع گفته بود در نجف می‌تواند مفیدتر باشد، اما جملات قبلی او نشان می‌داد محتشمی‌پور هنوز دغدغه اصلاح‌طلبی و رویکرد فعالیت تشکیلاتی دارد و حضور مجدد او در عالم سیاست دور از ذهن نیست. با این حال با توجه به اینکه بسیاری تندروها انگشت اتهام برخی از مسائل انتخابات ریاست جمهوری دهم را به سوی محتشمی‌پور نشانه می‌گیرند، بعید به نظر می‌رسد که او بخواهد یا بتواند از مصادیق مبارزات انتخاباتی اصلاح‌طلبان باشد. اما با توجه به برگزاری انتخابات مجلس دهم در اسفندماه سال جاری، محتشمی‌پور می‌تواند به‌عنوان یک مشاور و شخصیت تاثیرگذار در جناح اصلاحات ایفای نقش کند. این در شرایطی است که این روزها دفتر رئیس دولت اصلاحات محلی برای گردهمایی و تصمیم‌گیری اصلاح‌طلبان با محوریت سازوکارهای انتخاباتی مجلس دهم تبدیل شده و اصلاح‌طلبان بارها به رویکرد اعتدالی در انتخابات مجلس دهم تاکید کرده‌اند. این رویکرد حمایتی از سوی اصلاح‌طلبان تا آنجا پیش رفته است که رئیس‌جمهور هفتم و هشتم، اصلاحات را چتری باز نامیده و به اصلاح‌طلبان توصیه کرده است که اصلاح‌طلبی را به اصلاح‌طلبان منحصر نکنند و از همه نیروهایی که عنوان اصلاح‌طلب با خود دارند، استفاده کنند. محتشمی‌پور در عراق باشد یا در ایران اما اصلاح‌طلبان همواره آغوش خود را برای پذیرش او به‌عنوان یک لیدر سیاسی میانه‌رو باز گذاشته‌اند و انتظار می‌رود تعدادی از اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان با باز شدن چتر سیاسی محتشمی‌پور در زیر آن قرار گیرند که البته اکنون زمزمه‌هایی در این راستا شنیده می‌شود و باید منتظر ماند.

روزنامه آرمان از قول آمریکا نوشته است که توافق نزدیک است: به‌طور معمول مقامات آمریکایی وفق ملاحظات دیپلماتیک از اظهارنظرهای صریح درخصوص روند مذاکرات سر باز می‌زنند و البته سعی می‌کنند با تقسیم کار نانوشته یکی به نعل بزنند و یکی به میخ؛ هم با زبان تهدید سخن بگویند و هم از میل و رغبت به انجام توافق اما در این روزهای پایانی آنان نیز با صراحت بیشتر از  امکان انجام توافق هسته‌ای می‌گویند. جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید در آخرین کنفرانس مطبوعاتی خود گفته است: من نمی‌خواهم در اینجا عدد و رقم بیاورم اما واضح است که مذاکره‌کنندگان ما متوجه موانع در مذاکرات هستند. با این حال دستیابی به توافق نهایی نزدیک است. وی همچنین در روی دیگر سکه تاکید می‌کند که مذاکره‌کنندگان آمریکایی پس از ۳۰ ژوئن در وین خواهند ماند تا مذاکرات ادامه یابد و بر اساس تفاهم لوزان و ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و انجام بازرسی‌های سرزده توافق انجام شود و اگر این چارچوب‌ها نقض شود دولت اوباما تمایلی به انجام توافق نخواهد داشت. نکاتی که از سوی ایران همواره رد شده و پاسخ مشخصی داشته است و بیشتر با مصارف داخلی و در راستای قبض و بسط‌های دیپلماتیک عنوان می‌شود. مارک تونر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز ضمن رد تمدید مذاکرات فراتر از رایزنی‌های درحال انجام وین، گفته است: ما همچنان روی دستیابی به بهترین و جامع‌ترین توافق ممکن متمرکز هستیم و اگر لازم باشد بیشتر روی این مساله کار کنیم تیم ما در وین این کار را انجام خواهد داد. البته ماری هارف، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم به خبرنگاران گفت: ایران و 1+5 تصمیم گرفتند که با تمدید اجرای برنامه جامع اقدام مشترک تا 7 جولای (16 تیرماه) به مذاکرات فرصت بیشتری برای دستیابی به توافق جامع و راه‌حل بلندمدت دهند.ظریف علاوه بر دیدار چندساعته با همتای آمریکایی که هر دو طرف آن را مثبت ارزیابی کرده و تاکید کردند که رایزنی‌های خوبی داشتیم با همتای روس خود نیز در بعد از ظهر روز گذشته دیدار داشته و به تبادل‌نظر پرداخت. پس از این دیدارها وزرای خارجه روسیه و آمریکا نیز با یکدیگر به بحث و تبادل‌نظر پرداختند. حضور صالحی و عیادت ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا از وی نیز از حواشی جالب روز چهارم مذاکرات بود. اظهارنظر سخنگوی کاخ سفید و وزیرخارجه ایالات متحده پس از دیدار با ظریف و تاکید وزیر امورخارجه کشورمان مبنی بر امکان حصول توافق جملگی نشان‌دهنده تحولات مثبت و روند رو به جلوی مذاکرات در حساس‌ترین بزنگاه آن است و باید منتظر حضور دیگر وزرای خارجه و روزهای پایانی و سرنوشت‌ساز در پرونده هسته‌ای ماند.

"گم‌شدن 87 میلیون دلار برای خرید دکل "، عنوان گزارشی از آرمان درباره دکلی است که این روزها مورد توجه رسانه ها قرار گرفته و همه به دنبال آنند که به سرنوشت پول یا دکل پی ببرند: «دلالان تحريم به فكر شغل ديگري باشند»؛ اين سخنان را رئيس‌جمهور دقيقا دو ماه پيش بيان كرد، زماني كه فشار‌ها روي دولت افزايش يافته بود و همه از وضعيت نابسامان اقتصادي كشور گله داشتند. حالا اما اتفاق ديگري همه را متعجب‌زده كرده و لزوم يادآوري سخنان رئيس‌جمهور را دوچندان مي‌كند؛ گم شدن دكل نفتي 87 ميليون دلاري. بحثي كه اين روزها داغ‌داغ است و همه سعي مي‌كنند انگشت اتهام را به سمت عده‌اي ديگر دراز كنند. بعضي سعي مي‌كنند بي‌مبالاتي را چاشني دعوايشان كنند و بعضي ديگر خبر از برخی فساد‌هاي اقتصادی در زمان تحريم مي‌دهند، زماني كه همچنان پايان نيافته است و همه منتظرند كه نقطه پاياني روي آن كشيده شود. بعد از اينكه وزير نفت خبر گم شدن دكل نفتي را تاييد كرد و گفت كه پيگيري‌هاي لازم براي رسيدگي به اين موضوع انجام شده است، اخبار مختلفي به گوش رسيد. از يك طرف افرادي با اطمينان از پيداشدنش در كشورهاي حوزه خليج‌فارس مثل قطر و كويت خبر مي‌دهند و از طرف ديگر عده‌اي، شاهداني را پيدا كرده‌اند كه دكل نفتي گمشده را در خليج مكزيك از نزديك ديده‌اند! 

در ادامه این گزارش می خوانیم:حسين راغفر، استاد دانشگاه در رابطه با اينكه شرايط چگونه بايد باشد كه به اين وضعيت ختم شود به «آرمان» مي‌گويد: اين بيش از هر چيزي نشان‌دهنده به‌هم ريختگي و آشفتگي يك نظام اقتصادي است كه نه برنامه روشني پيش رو دارد و نه مي‌داند كه چه اقداماتي مي‌خواهد انجام دهد. هزينه‌هاي گزافي در برابر اين سياست‌هاي نادرست دولت قبلي صورت گرفته كه هزينه‌هاي بسيار بزرگي را بر شركت تحميل كرده است كه عوارض آن بعد‌ها بيشتر بروز خواهد كرد. وقتي امكان نظارت‌هاي غيرمديريتي در رفتار برخی مدیران دولتی وجود ندارد، فساد‌هاي مالي در ابعاد و اشكال هول‌انگيزي بروز پيدا مي‌كند كه يكي از آنها همين سوءاستفادهايي است كه از منابع ملي شده است. گزارش‌هاي متعددي وجود دارد مبني بر اينكه براي دور زدن تحريم‌ها منابع ملي و عمومي را به حساب شخصي افراد واريز مي‌كردند تا آنها فعاليت‌هايي كه مورد نياز كشور است را با نام شخصي انجام دهند و موارد متعددي وجود دارد كه فرد منابع را برداشته و فرار كرده است يا اينكه شناسايي شده و حساب بسته شده است و منابع كشور در اين كشور‌ها قفل شده است. اين اقتصاددان ادامه مي‌دهد: در جريان سكوي نفتي موسوم به سكوي گم‌شده اينها بخشي از مسائلي هستند كه سبب شد كه شرايط كشور به مرحله‌اي برسد كه الان با آن مواجه هستيم. به نظر من بسياري از اين تمهيدات، گاها تعمدا صورت گرفته است، اينكه چگونه اين امكانات به دلال‌ها داده شده است و اين دلال‌ها به يك‌باره از کجا سررسیدند يا از دوستان و خويشان و هم‌حزبي‌ها بودند. مسئولان قضايي بايد برخورد كنند تا ديگر اين فساد‌ها تكرار نشود و اعتماد مردم به نظام از بين نرود. 

در بخش شنیده های آرمان از تعارف نان بربری به سخنگوی کاخ سفید می خوانیم: شنیده شد که هنگامی که سخنگوی وزارت‌خارجه با حضور در جمع خبرنگاران ایرانی حضور یافت، خبرنگاران به وی نان بربری تعارف کردند و با جواب جالبی نیز همراه شدند. باشگاه خبرنگاران نوشت؛ وی در پاسخ به این تعارف گفت: مفت‌خوری نمی‌کنم. روز گذشته نیز وی با حضور در جمع خبرنگاران اظهار کرد: خبر از مذاکرات داغ است هدف ما این است که مذاکرات به نتیجه برسد اما اختلافات و شکاف‌ها میان مواضع وجود دارد.بیشتر گفتنی است اکنون نشست‌ها برای نگارش برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) با فشردگی بیشتری و در سطوح مختلف به جریان افتاده‌ است و تلاش طرفین بر این است تا هرچه می‌توانند از تعداد اختلافات و پرانتزهای موجود در متن به‌منظور دستیابی به یک توافق خوب، کم کنند.

تمدید توافق/ سناريوی تجديدنظرطلبان براي فردای مذاكرات/ از لوزان و وين تا توافق خوب

روزنامه جوان نیز مانند دیگر روزنامه ها، تب هسته ای را داغ نگه داشته است. "تمدید توافق" تیتر یک این روزنامه در بررسی تحولات مذاکرات وین است: 1+5 و ايران 583 روز بعد از توافق بر سر برنامه مشترك اقدام (توافق ژنو) از امروز وارد وقت اضافه مذاكرات هسته‌اي شدند. مذاكرات در وين با بازگشت محمد جواد ظريف سرپرست تيم مذاكره كننده هسته‌اي كه اين بار علي اكبر صالحي و حسين فريدون (برادر رئيس‌جمهور) را نيز همراه خود به وين برده، يك بار ديگر شروع شد. جان كري وزير خارجه امريكا گفته بعد از مذاكرات اخيرش با ظريف احساس بهتري دارد. برخي ديپلمات‌هاي امريكايي هم از برخي پيشرفت‌ها در مذاكرات از جمله در مورد بحث بازرسي‌ها و موضوع فردو خبر دادند ولي ديپلمات‌هاي ايراني در وين، براي تزريق خوشبيني به مذاكرات محتاطند.  به گزارش «جوان»، با بازگشت وزير امور خارجه ايران و هيئت همراه به وين، از ديروز صبح دور جديدي از مذاكرات در وين شروع شد. ظريف حوالي صبح ديروز حدود چهار ساعت دو به دو با جان كري گفت‌وگو كرد. ظريف بعد از اين ملاقات گفت كه در وين خواهد ماند تا به توافقي دست پيدا كند: «‌به نظرم ما مي‌توانيم.» جان كري هم درباره ملاقات دوجانبه با ظريف گفت كه بعد از اين ملاقات دلگرم شده است. بعد از ملاقات دو به دو كري با ظريف، ساير اعضاي تيم‌هاي مذاكره‌كننده از جمله علي اكبر صالحي، حسن فريدون و عباس عراقچي نيز به مذاكرات پيوستند.

در ادامه می خوانیم: ناظران در تهران مي‌گويند اينكه طرف امريكايي از زمان بازگشت ظريف و تيم همراه او به وين به طور مكرر گزارش‌هايي از «امكانپذير بودن توافق» منتشر مي‌كنند، با هدف تحت تأثير قرار دادن فضاي مذاكرات تيم ايراني در شرايطي است كه هنوز توافق به نقطه «متوازن» نرسيده است. خبرنگار «جوان» حاضر در وين، فضاي موجود در مذاكرات را چيزي شبيه به «خوف و رجاء» توصيف مي‌كند ولي تأكيد دارد كه طرف امريكايي سعي دارد به مذاكرات فضاي بيش از حد خوشبينانه تزريق كند. يك ناظر در تهران به يك متغير اساسي ديگر نيز اشاره كرده و مي‌گويد: «‌ما هر موقع به توافق نزديك شويم، بازار خيلي زود واكنش نشان مي‌دهد در حالي كه هنوز شاهد چنين واكنشي نيستيم.»

"سناريوی تجديدنظرطلبان براي فردای مذاكرات"، عنوان یادداشتی از روزنامه جوان است که به مقوله دوقطبی سازی جامعه با استفاده از ابزار مذاکرات هسته ای اشاره دارد: «دوقطبي كردن جامعه» را بايد يكي از مهم‌ترين راهكارهايي دانست كه نظام سلطه به كمك برخي از جريانات داخلي درصدد است آن را در موقعيت‌هاي مختلف زماني در داخل كشور به كار بگيرد و زمينه‌هاي تضعيف نظام را در آن جست‌وجو كند. بر همين اساس «پرونده هسته‌اي» كه طي 20 ماه اخير به عنوان مهم‌ترين موضوع داخلي مطرح است بهترين بستر براي دوقطبي‌سازي جامعه توسط جريان مورد اشاره است به گونه‌اي كه طيف همسو با غرب در داخل كشور به فراخور فرآيند مذاكرات ايران و 1+5 و تحولات شكل گرفته در اين باره تلاش كرده جامعه ايراني را به دو قطب «مخالفان اصل مذاكره و برداشتن تحريم‌ها – موافقان مذاكره و لغو تحريم‌ها» تقسيم كنند و اهداف نهايي خود را محقق كنند. در شرايط‌ فعلي جريان تجديدنظرطلب كه در طول 20 ماه گذشته همواره تلاش داشته با عمليات رسانه‌اي- رواني تيم مذاكره‌كننده كشورمان را به امتياز‌دهي فراوان به غربي وادار سازد، همچنان در تلاش است تا به بهانه توافق هسته‌اي ايران با 1+5 جامعه داخلي را به دو گروه موافقان مذاكره – مخالفان عدم مذاكره تقسيم كند.

در ادامه این یادداشت آمده است: روزنامه‌هاي زنجيره‌اي اين جريان در چنين فضايي از اظهارات چالش برانگيز برخي از شخصيت‌ها هم نهايت بهره را برده‌اند. در يكي از آخرين تلاش‌هاي روزنامه‌هاي جريان تجديدنظرطلب مي‌توان به يادداشت شماره اخير هفته نامه صدا، ارگان كارگزاران سازندگي اشاره كرد كه در آن به ترسيم فضايي غير‌واقعي از رويكرد گروه‌هاي سياسي به اين مسئله ملي در قالب موافق و مخالف پرداخته است.  اين هفته‌نامه اصلاح‌طلب در اين مطلب نخست تلاش كرده فضايي دوقطبي از مذاكرات ترسيم كند و سپس اين دوقطبي را در قالب القاي حاكميت دوگانه به مخاطبان خود تفهيم نمايد و از اين طريق برخي نهادهاي حاكميتي را مقابل دولت تعريف كند.  تجديدنظرطلبان با اين رويكرد اهدافي فراتر از موضوعات هسته‌اي را دنبال مي‌كنند. اين جماعت تلاش مي‌كند از يك سو جامعه را در حالت شرطي شدن پيرامون مذاكرات باقي نگاه  دارد و از سوي ديگر حاكميت را مخالف دستيابي به توافق نهايي به افكار عموم القا كند. «منفعل ساختن نيروهاي مؤمن به انقلاب و به حاشيه راندن گفتمان انقلاب اسلامي»، «تغيير فضاي فرهنگي و سياسي كشور و احياي مجدد تجديدنظرطلبان و فتنه‌گران» و «زمينه‌سازي براي طفره رفتن از مطالبات مردم‌» ‌ از جمله اهداف ديگري است كه در اين ميان مورد توجه آنها قرار گرفته است.  به عبارت ديگر در روش فوق براي قطبي‌‌سازي فضاي سياسي كشور، اصطلاحاً فضا را به سمت دوگانه «ديو و دلبر» هدايت مي‌كنند و در فاز نخست با استفاده از ظرفيت‌هاي رسانه‌اي و عمليات رواني، طيفي را سرمنشأ تمام مشكلات داخلي به جامعه معرفي كرده و جريان متبوع خود را مقابل اين جريان به‌وجودآورنده مشكلات كشور معرفي مي‌كند. اين جريان نه تنها با اين كار زمينه تخريب طيف مقابل را فراهم كرده و مقدمات رويگرداني جامعه را از آنها مهيا ساخته، بلكه در مرتبه‌اي بالاتر طرح رويگرداني مردم از حاكميت را در انديشه دارد.  اين در شرايطي است كه مذاكرات هسته‌اي پروژه ملي است و حصول توافق يا عدم آن نبايد دستاويزي براي تضعيف وحدت ملي شود و اصل همدلي و همزباني در كشور مورد تخريب قرار بگيرد. 

"از لوزان و وين تا توافق خوب"، عنوان یادداشت دیگری از جوان است که به موضوع توافق خوب از دید ایران پرداخته است: جنبه نخست به دامنه تحريم‌ها مربوط مي‌شود به اين معنا كه تحريم‌هاي اقتصادي، ‌مالي و بانكي ايران چه وضع شده از سوي سازمان ملل و چه از سوي امريكا و اروپا بايد «فوراً هنگام امضاي موافقتنامه لغو و بقيه تحريم‌ها هم در فواصل معقول» لغو شوند، بنابر اين حرف از تحريم‌ها لغو است نه تعليق و چيزي از اين دست و رهبر انقلاب حتي دامنه تحريم‌هايي كه بايد لغو بشوند را هم معلوم كردند تا هيئت‌ايراني براي متن نهايي در نظر بگيرند. جنبه دوم در نحوه اجراي لغو تحريم‌هاست كه نبايد لغو تحريم‌ها منوط به اجراي تعهدات از سوي ايران و گواهي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي باشد، جداي از اينكه تعيين آژانس به عنوان حكم در متن توافقنامه از نظر رهبر انقلاب قابل قبول نيست چراكه به دليل تجارب گذشته، ‌معلوم شده آژانس و بازرسان آن نه طرف امين هستند و عادلانه رفتار مي‌كنند و نه قابل اطمينان. درز اطلاعات محرمانه از آژانس به مطبوعات و ارتباط اين اطلاعات با تروريست‌ها و شهادت دانشمندان هسته‌اي از مواردي هستند كه اين ديدگاه را تأييد مي‌كنند. محور دوم مربوط مي‌شود به بازه زماني توافق نهايي كه رهبر انقلاب بازه زماني 10 يا 12 ساله را غيرقابل قبول دانسته و تأييد كردند: مقدار سال‌هاي قابل قبول محدوديت را به آنها گفته‌ايم، بنابر اين بازه زماني به طور كلي از طرف ايران حذف نشده بلكه نكته اصلي در عدم قبول آن حد از بازه زماني طولاني مدت است و تعديل بازه زماني در حدي مقبول است. بالاخره محور سوم مربوط مي‌شود به مسئله بازرسي‌ها كه رهبر انقلاب با سه شرط «بازرسي‌هاي غيرمتعارف، پرس‌وجو از شخصيت‌هاي ايران و بازرسي از مراكز نظامي» خطوط قرمز جمهوري اسلامي را در اين موضوع بيان كرده‌اند. در اين سه شرط، بازرسي‌هاي غيرمتعارف حد و حدود موارد بازرسي‌ها را نشان مي‌دهد كه متن نهايي توافق نبايد به آژانس اجازه دهد به هر بهانه‌اي از هر جا كه بخواهد بازرسي كند و دو موضوع پرس‌وجو از شخصيت‌ها و بازرسي از مراكز نظامي هم به طور مشخص به امنيت ملي ايران مربوط است و نمي‌توان معامله‌اي بر سر آنها كرد. در نهايت، رهبر انقلاب حد و حدود متن نهايي توافق را تعيين كردند و هيئت ايراني با توجه به اين حدود است كه مي‌تواند در چند روز بعد از ضرب‌الاجل 30 ژوئن پاي توافقنامه‌اي را امضا كند كه متن نهايي توافق باشد. 

افتخار حل معضل ٨٨ را به نام خود ثبت کنید/ مجلس دهم، مجلس ژنرال ها باشد/ شباهتی به «اسنودن» و «آسانژ» ندارم

روزنامه اصلاح طلب شرق، تیتر یک خود را به نامه سرگشاده علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس، اختصاص داده است. مطهری در این نامه از رئیس قوه قضاییه خواسته تا به اتفاقات 88 رسیدگی شود. علی مطهری همواره سعی کرده است که تنور فتنه 88 را گرم نگه دارد و به کرات پیگیر این ماجرا است در حالیکه کشور بعد خسارت های اجتماعی، اقتصادی و امنیتی و با تدبیر مسولان توانست از این معضل به سلامتی عبور کند و راه را برای ادامه فعالیت اصحاب فتنه ببندد:  در پی سخنان آیت‌الله آملی‌لاریجانی در همایش سراسری قوه‌قضائیه درباره مسائل مربوط به انتخابات سال ٨٨، علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، نامه‌ای سرگشاده خطاب به او منتشر کرد. مطهری در چندسال گذشته تمام تلاش خود را روی حل‌وفصل موضوع حوادث سال ٨٨ معطوف کرده و بارهاوبارها در این مورد سخن گفته و چندین نامه خطاب به افراد و مقامات مختلف کشور نوشته است. فرزند شهید مطهری در این نامه که در سایت شخصی‌اش منتشر کرده، سخنان تازه رئیس دستگاه قضا را پذیرفتن حق اعتراض در نظام جمهوری اسلامی دانسته و ابراز امیدواری کرده که ماجرای تلخ انتخابات ٨٨ از این طریق قابل حل باشد.  نماینده اصولگرای مجلس در نامه خود پس از سلام و آرزوی توفیق نوشته است: «در نطق اخیرتان در همایش بزرگداشت هفته قوه‌قضائیه نقاط مثبت، فراوان بود از جمله تأکید بر اصالت فرهنگی انقلاب اسلامی و اقامه شریعت اسلام و احکام الهی در جامعه، اما آنچه که توجه اینجانب را به خود جلب کرد، تحلیل منطقی‌تر جناب‌عالی درباره فتنه سال ۸۸ بود که می‌تواند فتح‌بابی برای حل‌وفصل این معضل اجتماعی باشد. فرموده‌اید: من نمی‌خواهم بگویم که آنها که اعتراض را شروع کردند قصد کودتا و براندازی داشتند، اما بستری را فراهم کردند تا افراد ضدانقلاب که علیه ولایت‌فقیه فریاد می‌زدند بر این بستر سوار شوند. در جای دیگر فرموده‌اید: من نمی‌خواهم اتهام کودتا را متوجه کسانی کنم که اعتراض کردند یا مردم را به اعتراض دعوت کردند. آنها شاید دنبال اعتراض صرف بودند، اما داشتند می‌دیدند که بر روی این اعتراضات، یک جریان فاسد، کشور را به آشوب می‌کشاند...»

در ادامه این گزارش آمده است: نماینده اصولگرای مردم تهران در ادامه با تأکید بر بررسی سهم تمامی افراد مؤثر در حوادث پس از انتخابات سال ٨٨ می‌نویسد: «گام دوم و پایه دیگر حل‌وفصل این موضوع، آن است که به مقدمات و علل قصور یا تقصیر آن دو نفر بپردازیم. چه شد و چه رفتارهایی از طرف مقابل سر زد که دو شخصیت با تجربه سیاسی و علاقه‌مند به انقلاب و نظام و رهبری دچار آن قصور یا تقصیر شدند؟ اگر سهم همه اطراف فتنه سال ۸۸ مشخص و عدالت، بدون هرگونه مصانعه و ملاحظه‌کاری اجرا شود، شاهد خواهید بود که آن دو محصور نیز به خطاهای خود در آن فضای هیجانی اعتراف خواهند کرد و گام بلندی برای حل این مشکل برداشته خواهد شد. اما اگر همه را مبرا از خطا بدانیم و خطای کسانی را که زمینه فتنه را فراهم کردند، نادیده بگیریم و فقط آن دو نفر را مقصر بدانیم و بگوییم تنها راه‌حل این است که آنها توبه کنند، قطعا چنین اتفاقی نخواهد افتاد و فرضا اتفاق بیفتد وجدان جامعه را آرام نخواهد کرد؛ زیرا براساس عدالت نیست. آنچه روح و وجدان جامعه را قانع و آرام می‌کند اجرای عدالت درباره همه طرف‌های آن ماجراست و البته جرم این طرف‌ها متساوی نیست. از آن مقام محترم انتظار داریم که این گام دوم را نیز با صلابت بردارند و افتخار حل این معضل را که نیروهای اجتماع را به هدر داده و می‌دهد به نام خود ثبت نمایند. از خدای متعال توفیق الهی برای جناب‌عالی مسئلت می‌کنم.»

اسماعیل دوستی، فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با شرق عنوان کرده که "مجلس دهم، مجلس ژنرال ها باشد": مباحث مربوط به انتخابات مجلس دهم، درحال افزایش است. اصلاح‌طلبان از اتمام تعیین راهبردها خبر می‌دهند و البته وارد مصادیق نشده‌اند، اما این شب‌ها در هر محفل و جلسه‌ای، سخن از چهره‌هایی است که خود را برای انتخابات آماده می‌کنند. برخی چهره‌های دولتی که پست معاونت و مشاور داشتند هم شش‌ماه زودتر و براساس قانون، برای حضور در این رقابت از مقام خود استعفا داده‌اند. همه اینها و شرایط سیاسی کشور، موضوع گفت‌وگوی «شرق» با «اسماعیل دوستی» است. عضو فعلی شورای شهر تهران، در دوران اصلاحات شهردار منطقه٣ تهران و استاندار کهگیلویه‌وبویراحمد بود. او که در دوره پنجم از حوزه انتخابیه کوه‌دشت وارد مجلس شد، ازجمله چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب است که هم با کار هیأت‌های اجرائی آشناست و هم تجربیاتی از گفت‌وگو با هیأت‌های نظارت شورای نگهبان دارد. دوستی به اصلاح‌طلبان توصیه کرد «ژنرال»‌های خود را که در دولت‌های مختلف وزیر بوده‌اند و در فرایند بررسی صلاحیت‌ها هم مشکلی ندارند وارد صحنه کنند و درعین‌حال، رئیس‌جمهور و اصلاح‌طلبان، رایزنی با نهادهای مختلف و مسئولان عالی نظام را در دستور کار قرار دهند.

در بخشی از مصاحبه می خوانیم: اصلاح‌طلبان در شش سال گذشته، شرایط متفاوتی را تجربه کرده‌اند. مقام معظم رهبری خواستار فعالیت همه جریانات کشور هستند اما حتما رهبران سیاسی اصلاح‌طلب باید نقطه نظرات خود را به‌طور مستقیم با ایشان در میان بگذارند. وقتی دولت احمدی‌نژاد روی کار آمد، می‌شد آن هشت سال با حفظ مواضع انتقادی و بیان آن برای جامعه، مثل دوران ٦٨ تا ٧٦ عمل کنیم. احمدی‌نژاد مسیر متفاوتی در پیش گرفت و با اغراض خاص، اصلاح‌طلبان را عصبانی کرد با این نیت که نیروهای اصیل انقلاب را به بیرون هل دهد. به نظر من، او مأموریت داشت همه نخبگان فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و هنری را ملکوک کند. در این‌گونه موارد می‌توان از شیوه بزرگانی مانند آیت‌الله هاشمی الهام گرفت و صبوری کرد. البته این‌طور نبود که لزوما رؤسای‌جمهور هشت‌ساله باشند و اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری دهم ورود نمی‌کردند، اما با توجه به ‌کارهای عوام‌فریبانه صورت‌گرفته، کار بسیار دشوار بود. من فکر می‌کنم دوره‌ای نیاز است تا کدورت‌ها ترمیم شود. برای همین مجلس آینده باید اعتدال‌گرا باشد و اصلاح‌طلبان و اصولگرایان با سابقه و میانه‌رو در آن حضور داشته باشند. خط قرمز ما باید مواجهه با تندروی‌هایی باشد که امروز حتی از نام شهدا سوءاستفاده می‌کنند. حرف من با اصولگرایان است. اصولگرایان به دامن احمدی‌نژاد افتادند و امروز هم برخی از آنها که باسابقه هم هستند، مواضعی می‌گیرند که از یک چهره باتجربه سیاسی بعید است. دامنه اصلاح‌طلبی به‌حدی وسیع است که می‌توانیم «ژنرال‌ها»ی خود را وارد صحنه کنیم که صلاحیتشان هم احراز می‌شود، توانا، باتجربه و دارای پذیرش مردمی هم هستند؛ نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس هشتم از این دسته هستند. وزرای دولت‌های سازندگی و اصلاحات، همگی شانس دارند و البته چه خوب است از استان‌های خود کاندیدا شوند. مردم استان و شهرستان‌ها دوست دارند به چهره‌های ملی و شناخته‌شده در استان خودشان رأی دهند. فهرست تهران ٣٠ نفر بیشتر نیست، پس بهتر است پتانسیل ما در سراسر کشور مورد استفاده قرار گیرد. 

روزنامه شرق با «الیوت هیگینز»، مدیر سایت بلینگ بک مصاحبه ای را پیرامون افشاگری های او انجام داده است. تیتر این مصاحبه، "شباهتی به «اسنودن» و «آسانژ» ندارم"، است: «الیوت هیگینز» ملقب به «براون موزیس»، ٣٦ساله، وبلاگ‌نویس و شهروند بریتانیا. شاید درظاهر به‌نظر رسد او فردی عادی است، اما «هیگینز» مدتی است به کابوس شبانه «پوتین» تبدیل شده است. او با استفاده از منابع بازی‌ای که در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ارتباط جمعی وجود دارد، درباره جنگ داخلی سوریه و سقوط هواپیمای پرواز شماره ١٧ هواپیمایی مالزی تحقیق کرده است. او برای نخستین بار پس از شناسایی سلاح‌های شیمیایی به‌کاررفته در سوریه، در رسانه‌های ارتباط جمعی مطرح شد. «هیگینز» پیش‌تر گفته بود بررسی فیلم‌ها را در ابتدا برای تفریح انجام می‌داده اما پس از آن به صورت جدی به پژوهش پرداخته و کارش به بحران سوریه محدود نمانده است. یکی دیگر از مهم‌ترین اقدامات او رد ادعای دولت روسیه در دست‌داشتن دولت اوکراین در سقوط هواپیمای مالزی بوده است. این وبلاگ‌نویس که به همراه همکارانش در هتلی در بروکسل به ‌سر می‌برد و سایت «بلینگ کت» را تأسیس کرده‌اند، در گفت‌وگو با «شرق» درباره قضاوت‌های صورت‌گرفته درباره خود و برنامه‌های آینده‌اش گفت.

در بخشی از این مصاحبه می خوانیم:‌چگونه محل کشته‌شدن «جیمز فولی»، خبرنگار آمریکایی، در عراق را پیدا کردید؟ نظر شما درباره داعش و اقدامات آن چیست؟ این کار برای من از طریق مشاهده و بررسی فیلم‌های ویدئویی میسر شد که در آن از کوهپایه‌های مشرف به یک روستا فیلم‌برداری شده بود. در این راه، فیلم‌های گرفته‌شده از تمامی نواحی تحت کنترل محافظت‌شده داعش را مورد بررسی قرار دادم. تصویر محل کشته‌شدن خبرنگار آمریکایی، تنها با یک منطقه تطبیق داشت؛ تپه‌های «رقاع». پس از آن تحقیقات موردی برای تطبیق نشانه‌های مرتبط با این محل را انجام دادم.گمان نمی‌کنم دستاوردهای نظامی داعش پایدار باشند. باوجود آنکه آنان از نیروی زمینی و تجهیزات برای بمباران نیروهای ائتلاف برخوردارند، اما چشم‌انداز بلندمدتی برای بقایشان متصور نیستم. از لحاظ سیاسی آنچه در عراق و سوریه در حال روی‌دادن است، فراتر از تهدید داعش و امری به‌مراتب پیچیده‌تر است.‌  به‌نظرتان شباهتی میان شما با «اسنودن» و «آسانژ» وجود دارد؟ چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی میان کار شما با آنان وجود دارد؟ ما کارهای بسیار متفاوتی را در مقایسه با یکدیگر انجام می‌دهیم. من از اطلاعات در دسترس عموم استفاده می‌کنم که هرکس دیگری می‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد. من با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های خود و سایر همکارانم در طول سال‌های گذشته، قابلیت‌هایمان را گسترش داده و این داده‌های در دسترس را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌ام. درباره کار «اسنودن» و «آسانژ»، آنان هیچ‌گونه کار تحلیلی انجام نداده‌اند و تنها، اطلاعاتی را منتشر کرده‌اند. از نظر من، کار آنها اشکالی ندارد و من با در اختیار قرارگرفتن اطلاعات بیشتری که بتوان با آنها کار کرد، مشکلی ندارم.

 واشنگتن از ایران انقلابی می ترسد نه سلاح هسته ای/ اصالت توافق یا اصالت دستاورد؟ / اوضاع شیر تو شیر قیمت لبنیات!

روزنامه کیهان تیتر اصلی خود را به بخشی از اظهارات مارک گلن، تحلیگر آمریکایی اختصاص داده است. گلن معتقد است واشنگتن از ایران انقلابی می ترسد نه سلاح هسته ای: در حالی که مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 با حضور ظریف و صالحی در جریان است، یک تحلیلگر آمریکایی با اشاره به مذاکرات تاکید کرد که واشنگتن از ایران انقلابی می‌ترسد، نه سلاح هسته‌ای. دیروز (سه‌شنبه) چهاردهمین روز هشتمین دور مذاکرات هسته‌ای در راستای نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در هتل پله کوبورگ شهر وین برگزار شد. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران که شنبه به منظور رایزنی با همتایان خود در 1+5 به وین سفر کرده بود یکشنبه شب براساس برنامه از قبل تعیین شده به تهران بازگشت و بعد از یک روز حضور در تهران، دیروز (سه‌شنبه) به همراه علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی و حسین فریدون دستیار ویژه رئیس جمهور ایران وارد وین شد. «مارک گلن» تحلیلگر و خبرنگار آمریکایی با اشاره به مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 گفت: ترس آمریکا از انقلاب و ثبات ایران است نه سلاح هسته‌ای. گلن افزود: چشمان مذاکره‌کنندگان آمریکایی‌ به دهان نتانیاهوست.

در ادامه این گزارش می خوانیم: گلن خاطرنشان کرد: ایران تجسم تمام آن چیزهایی است که آمریکا، اسرائیل و غرب از آن واهمه دارند. گفتنی است رهبر معظم انقلاب در دیدار سال گذشته مسئولان نظام در ماه رمضان با ایشان درباره نسبت آمریکا و جمهوری اسلامی ایران فرموده بودند: «یک حرف خوبی را اخیراً یک جایی خواندم؛ یکی از کارشناسان دولتی آمریکا گفته است: آشتی میان ایران و آمریکا امکان‌پذیر است، امّا میان جمهوری اسلامی با آمریکا ممکن نیست؛ حرف درستی زده.» توافق عادلانه و متوازن را می‌پذیریم محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران روز گذشته(سه‌شنبه) در بدو ورود به وین در جمع خبرنگاران گفت: تنها توافقی عادلانه و متوازن را می‌پذیریم. ظریف افزود: مذاکرات به مرحله بسیار حساسی رسیده است. وی در ادامه گفت: حضور صالحی بسیار مفید خواهد بود. حضور وی با وجود مشکلات سلامتی‌اش، نشان دهنده جدیت ایران در مذاکرات است. وزیر امور خارجه ایران اظهار داشت: طرف مقابل می‌داند که بدون پذیرش حقوق ایران، توافق خوب حاصل نمی‌شود.

محمد ایمانی در یادداشت روز کیهان به موضوع اصالت توافق یا اصالت دستاورد، پرداخته و این سوال را مطرح کرده است،  آیا توافق خوب و عزتمندانه و مبتنی بر منافع ملی ما امکان‌پذیر است؟: رهبر معظم انقلاب با حمایت قاطع از تیم مذاکره کننده، آنان را متدین، شجاع، غیور و امانتدار توصیف کردند. برخی محافل با سوء برداشت یا مغالطه در این باره می‌کوشند بر مبنای همین حمایت شایسته، هر توافقی را مقبول و خوب معرفی کنند. این تحلیل از مبنا غلط است. آن 4 صفت، شرط ضروری و لازم برای حضور در تیم مذاکره کننده است اما کافی نیست. شرط کافی در کنار این 4 صفت، پایبندی به خطوط قرمز ترسیمی رهبر انقلاب (به عنوان جمع‌بندی کارشناسان و نخبگان نظام) است. ..ما 12 سال اعتمادسازی نکرده و محدودیت‌ها را نپذیرفتیم که اکنون قبول کنیم 12 سال دیگر در جا بزنیم و پیشرفت نکنیم و امتیاز بدهیم و سرآخر، بدهکار و متهم شویم و تحریم‌ها نیز با لطایف‌الحیل باقی بماند. در همین توافق ژنو (3 آذر 92) ما محدودیت‌های مهمی از جمله توقف غنی‌سازی 20 درصد در سایت فردو را پذیرفتیم و در عین حال با 130 تحریم جدید روبرو شدیم. همان زمان مجله تایم نوشت «آمریکا و متحدان غربی‌اش در توافق ژنو، حق ایران را سر هم‌بندی کردند» و نیویورک تایمز خاطرنشان کرد «آمریکا طبق توافق ژنو می‌تواند تا 50 سال به ایران اعتماد نکند و مانع عادی‌سازی پرونده ایران شود. تا زمانی که همه شروط قرارداد نهایی تکمیل نشده، با ایران مانند یک قدرت عادی هسته‌ای رفتار نخواهد شد و ایران هم این اصل را پذیرفته است. آمریکا می‌تواند با تکیه بر این اهرم‌های قانونی، خواست خود برای عقب راندن همه چیز را عملی کند». توافقی که بخواهد امتیازات نقد- مانند توقف غنی‌سازی در فردو، کاهش دو سوم سانتریفیوژها، تغییر ماهیت رآکتور آب سنگین اراک،‌کاهش ذخایر اورانیوم 3/5 درصد از 10 هزار کیلو به 300 کیلو، توقف تحقیق و توسعه از جمله روی سانتریفیوژهای IR6 و IR8، بازجویی و بازرسی‌های غیر متعارف و...- را واگذار کند و وعده‌های نسیه بگیرد، توافق بد و ضد منافع ملی است که می‌تواند راه آسیب‌های بزرگ‌تر را باز کند.

در ادامه این یادداشت آمده است: چشم‌انداز توافق در 5، 6 ماه آینده چگونه است! آمریکا آن گونه که جیمز کلاپر رئیس جامعه اطلاعاتی این کشور می‌گوید ایران را تهدیدی جدی و مستقیم علیه خود می‌داند. آمریکایی‌ها دلیلی نمی‌بینند حربه تحریم را متوقف کنند. آنها در عین حال چشم به انتخابات مجلس و خبرگان ما در اسفندماه دوخته‌اند و اینکه جریان تجدید نظر طلب مرعوب بتواند به عمق نظام راه پیدا کند. بنابراین آمریکا به شرایطی می‌اندیشد که اولاً تحریم‌ها را به نحوی بر ندارد که موجب قدرتمندتر شدن ایران شود ثانیاً فضای خیال و آرزو در قبال مذاکره و توافق حفظ شود؛ نه آن که چنان تحریمی لغو شود و نه آن گونه که آشکار شود توافق باغرب در اقتصاد ایران معجزه نمی‌کند. مطلوب آمریکا، گسترش محدودیت‌های هسته‌ای در کنار مبهم ماندن نتیجه توافق بر اقتصاد ایران تا زمان برگزاری انتخابات است. البته می‌توان حدس زد که مانند یکی دو سال اخیر، عملیات روانی و نمایش در باغ سبز در دستور کار نشریات بزک کننده آمریکا باشد.

"اوضاع شیر تو شیر قیمت لبنیات!"، عنوان گزارش اقتصادی کیهان از افزایش چندباره قیمت های لبنیات و عدم نظارت صحیح در این حوزه است: نعمت‌زاده وزیر صنعت سه روز پیش در جمع خبرنگاران با اشاره به افزایش قیمت شیرخام به 1440 تومان در هر کیلوگرم گفته بود چون دولت نمی‌تواند یارانه شیر را به دامداران پرداخت کند لذا با افزایش 10 درصدی قیمت لبنیات موافقت کرده است. پس از این اظهارات، نوبخت به‌عنوان سخنگوی دولت دیروز به میان خبرنگاران آمد و با اشاره به پرداخت مابه‌التفاوت قیمت شیر خام  از سوی دولت گفت: آنچه دامداران محترم تولید می‌کردند 1250 تومان به واحدهای صنعتی می‌فروختند. اما این عزیزان زحمتکش در نظر داشتند که فرآورده لبنی آنها 1440 تومان خریداری شود. دولت در این راستا که موظف است از حقوق مصرف‌کنندگان حمایت کند و از آنجایی که نمی‌تواند به زیان یکی از طرفین عمل کند خودش مابه‌التفاوتی را تقبل کرد که بیش از هزار میلیارد تومان است. با اظهارات نوبخت مشخص می‌شود که دولت یارانه شیر را خودش پرداخت کرده است و بنابراین قیمت لبنیات به این بهانه نباید افزایش می‌یافت. اما نعمت‌زاده دوباره در اظهاراتی جدید که خبرگزاری تسنیم آن را منتشر کرد مدعی شد افزایش قیمت لبنیات کار دولت نبوده است! بالاخره با این اظهارات متفاوت و مبهم مسئولان دولت معلوم نیست چه بلایی سر افزایش قیمت لبنیات آمده است هر چند نعمت‌زاده مدعی شده که قیمت‌ها برمی‌گردد.