«امیرعباس هویدا» سیاستمدار ایرانی، طولانی ترین دوران نخست وزیری را در تاریخ ایران داشته است. وی در نوجوانی با افرادی چون احسان طبری دوستی و مراوده داشته و به همین دلیل عده ای او را چپگرا می دانستند. در زمان تحصیل در فرانسه با عبدالله انتظام آشنا شده و از طریق او عضو فراماسونری شد. سپس با کمک «حسنعلی منصور» کانون ترقی را تاسیس کرد که مورد تایید محمدرضا پهلوی قرار گرفت. چندی هم به عنوان وزیر در هیات دولت حضور داشت تا سال 1344 که به سمت نخست وزیری منصوب شد. هویدا
12 سال و 6 ماه (تا سال 1356) در این منصب حضور داشت، تا اینکه توسط شاه برکنار و زندانی شد. او در سال 1358 توسط دادگاه انقلاب اسلامی به جرم چپاول اموال عمومی و گرایش به بهائیت به اعدام محکوم شد.
پس از خلع او از نخست وزیری در دوران پهلوی، نصراله اهورهوش شیرازی به عنوان یک روزنامه نگار در تلگرافی جنجالی و مبسوط به ازهاری، نخست وزیر وقت به شرحی از دوران پر از مفسده او پرداخته است.

معرفی سند :  
نامه نصراله اهورهوش شیرازی مدیر روزنامه در حال توقیف جوشن به ارتشبد ازهاری ، نخست وزیر وقت و رونوشت آن به رییس کمیسیون عرایض مجلس شورای ملی و رییس دادسرای دیوان کیفر در خصوص فساد در کابینه امیرعباس هویدا و سوءاستفاده افراد کابینه از بودجه سری دولت ها و هواپیمایی ملی و سایر وزارت خانه ها و شرکت های دولتی و درخواست ملاقات حضوری با وی جهت بازگو کردن حقایق.
اتهام قاچاق به هویدا که در این تلگراف به آن اشاره شده است مربوط به سال 1325 است که هویدا دبیر سفارت ایران در پاریس بود. در این تلگراف چندین بار به بهایی بودن هویدا اشاره شده است.  
چند نمونه از فساد در کابینه هویدا به گفته نصراله اهورهوش شیرازی موارد زیر هستند:
 شرکت در قاچاق توسط منصور صالحی، امیرعباس هویدا (دبیرسفارت ایران در پاریس) و سپهبد خادمی جهرمی (رییس هواپیمایی) به نقل از رادیو پاریس و حمل کالای قاچاق در آلمان.
  معاملات زیان آور خسروشاهی وزیر بازرگانی در زمان نخست وزیری آموزگار.
 حیف و میل اموال و دریافت حقوق از دو محل توسط دکتر حسین خطیبی ،مدیرعامل شیروخورشید سرخ.
 تصرف مساحت زیادی از اراضی موقوفه و منابع ملی توسط پرویز خسروانی ،افسر بازنشسته ژاندارمری.
 تصرف بیش از سه میلیون اراضی دولت در کرج توسط عباس عظیمی تحت حمایت ارتشبد نصیری.
 تصرف اراضی دولت و معادن شن و ماسه رودخانه کرج توسط ساعدی.
 سوءاستفاده خیامی از فروش پیکان به قیمت بالای دولتی.
 سوءاستفاده بهادری استاندار مازندران در امور مالیاتی.
 تصاحب پست و سمت توسط جهانگیر آموزگار و فریدون هویدا به واسطه نفوذ و قدرت برادران خود.
 فروش خانه  های عظیمیه کرج به کردهای پناهنده ایران.
 بساز و بفروشی جمشید آموزگار در آمریکا و تصاحب چند شرکت ایرانی.
 حاتم بخشی کیان پور رییس اوقاف و واگذاری اراضی موقوفه به دوستان و افراد صاحب نفوذ.
 جلوگیری از انتخاب نصراله اهورهوش شیرازی به عنوان کاندیدای مجلس شورای ملی.
 دزدی های مهندس اشرافی وزیر وقت پست و تلگراف، رسول پرویزی عضو هیات مدیره شرکت تلفن و مشیری مدیرعامل شرکت تلفن بالغ بر صدها میلیون تومان.

پیشنهاد عزل و برکناری امیرعباس هویدا(وزیر دربار) و ناصر یگانه(دادرس دیوان عالی کشور(سال 1357 شمسی)

دورهمی چپاولگران

امیرعباس هویدا در مرداد سال ۱۳۵۶ از سمت خود برکنار و به وزارت دربار منصوب شد. با شدت یافتن تظاهرات علیه حکومت پهلوی، شاه در تلاش برای آرام کردن اوضاع دستور به بازداشت هویدا داد.
در همین دورانی که او وزیر دربار بود هم اعتراضات گسترده ای علیه او شکل گرفت. نامه دکتر علی اکبر شوشتری ،مدیر روزنامه خاک نفت و نماینده دوره بیست و دوم مجلس شورای ملی به محمدرضا پهلوی یکی از همین اعتراضات است.شوشتری از محمد رضا پهلوی درخواست می کند که امیرعباس هویدا ،وزیر دربار و ناصر یگانه رئیس دیوان عالی کشور را در رابطه با چپاول اموال عمومی و بهاییت از مناصب خود عزل کند. طبق گفته او، این دو نفر دست به چپاول و دزدی اموال عمومی زده، خصوصا پس از اصلاحات ارضی، میلیاردها ریال از اموال را حیف و میل کرده و توسط ناصر یگانه اسناد و مدارک آن از بین برده شده است. شوشتری در این نامه هویدا را بهائی می نامد و از محمدرضا پهلوی درخواست ملاقات حضوری جهت ارایه اسناد و مدارک و مستندات خویش را دارد.

انتقادتی که به توقیف انجامید
 نصراله اهورهوش شیرازی روزنامه جوشن را در شیراز منتشر کرد که به علت انتقاد از رژیم پهلوی توقیف شد. او سپس به انتشار صد شماره از روزنامه کورش پرداخت. وی کارمند وزارت دارایی و چند سالی هم رییس اداره رادیو و تبلیغات فارسی بود.او در این نامه شرحی از وضعیت و دلیل توقیف نشریاتش را خطاب به وزیر مشاور در امور اجرائی داده است.

رئیس قوه قضائیه پهلوی که بود؟
ناصر یگانه، تحصیلات خود را در دانشگاه سوربن در رشته دکتری حقوق کسب کرد. پس از بازگشت به ایران در دادگستری به فعالیت پرداخت و برای ورود به هیات حاکمه به کانون ترقی پیوست. پس از چندی از قزوین به وکالت مجلس شورای ملی رسیده و با کمک حزب ایران نوین وارد مجلس سنا شد. او در سال 1353 به ریاست قوه قضائیه منصوب شد. طبق اسناد ساواک، وی فردی متخلف بوده و همواره باعث مزاحمت برای  بانوان مراجعه کننده و کارمندان زیر دست خود بوده است.