صاحب‌خبر - رسانه عربی المیادین در گزارشی با اشاره به عملیات نظامی ترکیه در خاک سوریه و اشغال تدریجی بخشی از خاک این کشور توسط ارتش ترکیه نوشت که علیرغم دشواری بازگشت روابط دیپلماتیک سوریه و ترکیه در آینده نزدیک، پرونده‌هایی میان دو کشور وجود دارد که می‌تواند منجر به همکاری و تفاهم میان آن ها شود.
درحالی که به نظر می‌رسد اکنون هیچگونه اشتراکاتی میان سوریه و ترکیه وجود ندارد، روابط ترکیه با دو همپیمان سوریه یعنی روسیه و ایران تنها نقطه اشتراک و ارتباط این دو کشور است بنابراین ازسرگیری روابط میان آنکارا و دمشق در کوتاه مدت آسان نخواهد بود.
در این گزارش آمده است: پرسش‌های زیادی درخصوص پیامدهای اظهارات مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه مبنی بر تمایل کشورش برای انجام توافق و صلح میان دولت دمشق و مخالفان سوری مطرح می‌شود، آیا در سایه وجود موانع بر سر راه بازگشت روابط سوریه و ترکیه این امر محقق می شود؟ این امر با مواتعی روبروست؛ مانع اول بر سر راه بازگشت آنکارا و دمشق، اشغال بخشی از خاک سوریه توسط ترکیه است که نسبت آن ۹ درصد از مساحت جغرافیایی این کشور است.
به گزارش ایسنا، در ادامه این گزارش آمده است: علیرغم برگزاری دو نشست تهران و سوچی در راستای حل بحران سوریه و ترکیه، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه همچنان بر ایده “منطقه امن” پافشاری می‌کند که آنکارا خواهان ایجاد آن در طول مرزهای شمالی سوریه به عمق ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر است و سوریه اعلام کرده است که این امر باعث می‌شود دو کشور درگیر شوند.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: اگر ترکیه و سوریه بخواهند با هم صلح کنند، مانع دوم وجود ارتش ملی سوریه خواهد بود؛ ارتشی که ممکن است ترکیه پشت آن را خالی کند و این امر با توجه به اظهارات چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه مبنی بر لزوم آشتی مخالفان با دولت سوریه آشکار شده است. برخی تحلیلگران بر این باورند که در صورت انجام صلح ممکن است تجربه جنوب سوریه و اجرای توافقات حل و فصل با دولت سوریه بار دیگر تکرار شود، در این صورت ارتش ملی سوریه دو راه پیش رو دارد؛ یا اینکه مشکلات خود با دولت سوریه را حل و فصل کند و یا اینکه به جنگ و مبارزه و نپذیرفتن صلح روی بیاورد که سرنوشت آن نابودی خواهد بود به ویژه اینکه در صورت ایجاد صلح میان آنکارا و دمشق، ترکیه حمایت‌های خود از ارتش ملی را قطع خواهد کرد.
در این گزارش آمده است: مانع سوم در بازگشت روابط سوریه و ترکیه پرونده پناهندگان سوری است. بر اساس آمار و ارقام اکنون ۳.۷ میلیون سوری در ترکیه زندگی می‌کنند و تا اوت ۲۰۲۲ کشور ترکیه تقریبا به ۲۰۰.۹۵۰ سوری تابعیت داد و سلیمان صویلو، وزیر کشور ترکیه اعلام کرد که از تاریخ ۳۱ مارس ۲۰۲۲ در صورت برگزاری انتخابات در ترکیه ۱۱۳.۶۵۴ سوری اجازه شرکت در انتخابات را دارند. با توجه به بحران اقتصادی ترکیه و تمایل اردوغان به پیروزی در انتخابات، او اکنون از پناهندگان به دو طریق بهره می برد؛ اول اینکه او تلاش می‌کند پناهندگان را به سمت خود جذب کند و به آن ها بگوید که حامی آنان است و در مناطق تحت سیطره ترکیه برای آن‌ها مسکن و خدمات می‌سازد، دوم اینکه اردوغان با اعلان تمایلش به بازگرداندن یک و نیم میلیون سوری به نوار مرزی و ایجاد ۱۳ منطقه مسکونی برای آن ها در مناطق تحت سیطره ترکیه از جرابلس گرفته تا راس العین تلاش دارد خود را در برابر احزاب ترکیه پیروز نشان دهد.
در پایان این گزارش آمده است: علیرغم اینکه بازگشت روابط دیپلماتیک سوریه و ترکیه در آینده نزدیک امری دشوار است اما پرونده هایی میان دو کشور وجود دارد که می تواند منجر به همکاری و تفاهم میان آن‌ها شود، از جمله این پرونده‌ها می‌توان به پرونده انحلال “یگان‌های حمایت از خلق کرد” اشاره کرد که این گام می‌تواند نگرانی‌های ترکیه نسبت به امنیت ملی خود را کاهش دهد. این مساله نقطه اشتراک دو کشور است اما نوع تعامل آنکارا و دمشق با آن متفاوت است، سوریه برای گفت وگو با کردها به دور از گزینه نظامی تلاش می‌کند زیرا آن‌ها را جزو بافت کشور خود می داند و با همکاری روسیه تلاش دارد که کردها را به سمت خود بکشد اما ترکیه گزینه‌ای جز گزینه نظامی در تعامل با کردها ندارد و در نتیجه اهداف توسعه طلبانه خود، به طور مطلق آماده گفت وگو با آن ها نیست.∎​