رامین سهراب کارگردان فیلم سینمایی «لایه‌های دروغ» از آثار راه‌یافته به چهلمین جشنواره فیلم فجر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آماده‌سازی این فیلم گفت: تدوین فیلم به پایان رسیده است و در حال تصحیح رنگ و طراحی صدا و موسیقی هستیم که امیدواریم به زودی این مراحل هم به پایان برسد و فیلم آماده حضور در جشنواره شود.
وی درباره فرآیند ساخت این پروژه توضیح داد: ساخت این فیلم را سه سال پیش آغاز کردیم اما متأسفانه در فرآیند تولید و حین فیلمبرداری پای من شکست. از آنجایی که کار تولید سنگین بود و خودم به عنوان بازیگر نقش اصلی کارهای بدلکاری و اکشن را هم خودم انجام می‌دادم، در یکی از سکانس‌ها پایم شکست و مجبور شدم برای عمل و مداوای پا به فنلاند بروم. این مراحل طول کشید. بعد از آن وقتی برای ادامه کار به ایران آمدیم هم سروصدای چندانی نکردیم و در سکوت کار را پیش بردیم.
سهراب ادامه داد: از آنجایی که من فیلمساز شناخته‌شده‌ای در ایران نیستم، تمایل داشتیم کار در سکوت تولید شود و علاقه‌ای هم به حاشیه‌سازی برای آن نداشتیم. فشارهایی البته روی ما بود. برخی پیگیر بودند که چرا پروژه نیمه‌کاره رها شده است؟ این در حالی است که من نهایت تلاش خود را کرده بودم و حتی سه روز بعد از شکستگی پا، با پای گچ‌گرفته سر صحنه حاضر شدم اما بعد از آن درد آنقدر شدید شد که مجبور شدیم تولید را متوقف کنیم.
بدلکاری را پیدا نکردم که بتواند کارهایی که من انجام می‌دهم را انجام دهد
این کارگردان و بازیگر درباره دلایلش برای عدم استفاده از بدلکار در صحنه‌های اکشن فیلم هم گفت: شاید تعریف از خود به نظر برسد اما واقعیت این است که کسی در ایران پیدا نکردیم که بتواند حرکت‌هایی را که من انجام می‌دهم، انجام دهد. من از ۵ سالگی کار رزمی را آغاز کرده‌ام و در هالیوود هم تجربه‌هایی در زمینه کارگردانی حرکات اکشن و بدلکاری داشته‌ام. رشته اصلی حرفه من از بدلکاری آغاز شد و بعد به هنرپیشگی رسید و بعد کارگردانی.
حدود ۵ سالم بود که در کنار جمشید هاشم‌پور در یک فیلم بازی کردم و از آن زمان علاقه ویژه‌ای به فیلم‌های رزمی داشتم. خیلی دوست داشتم به ایران برگردم و فیلمی در ژانر اکشن بسازم سهراب ادامه داد: من از ۵ سالگی از ایران به فنلاند رفتم و بعد از آن هم عازم آمریکا شدم و به همین دلیل در فنلاند و آمریکا بزرگ شده‌ام و بیشترین تجربه کاری‌ام هم در این دو کشور بوده است. واقعیتش از فیلم‌های آپارتمانی و فیلم‌هایی که فضای ایران را بد نشان می‌دهند، خسته شده بودم و از آنجایی که بالاخره یک ایرانی هستم، علاقه داشتم فیلم‌های آبرومندی از سوی ایران پخش شود. سینمای ایران فیلم در ژانر اکشن نداشت و می‌دانستم هم که کار سختی در این زمینه خواهم داشت.
وی افزود: حدود ۵ سالم بود که در کنار جمشید هاشم‌پور در یک فیلم بازی کردم و از آن زمان علاقه ویژه‌ای به فیلم‌های رزمی داشتم. خیلی دوست داشتم به ایران برگردم و فیلمی در ژانر اکشن بسازم. واقعیت این است که کار برای من در کشورهای دیگر راحت‌تر بود و واقعاً اینجا اذیت شدم. فکر نمی‌کردم کار در ایران اینقدر سخت باشد و واقعاً تولید این پروژه خیلی طول کشید اما ارزشش را داشت. آنقدر جوان در ایران داریم که در کنار فیلم‌های خانوادگی و آپارتمانی، فیلم‌های اکشن هم دوست دارند و به همین دلیل علاقه داشتم این ژانر را در کشورم احیا کنم تا کارگردانان و تهیه‌کنندگان دیگر هم سراغ این ژانر بیایند.
کارگردان فیلم سینمایی «لایه‌های دروغ» درباره سفر خود به ایران تأکید کرد: صرفاً برای ساخت این فیلم به ایران آمده‌ام و پیش از این هم هیچ فیلمی در ایران نساخته بودم. فعالیت دیگری هم در این مدت نداشته‌ام.
سهراب درباره سرمایه‌گذاری بنیاد سینمایی فارابی در فیلم خود به عنوان محصول مشترک سینمای ایران و فنلاند عنوان کرد: فیلمسازان زیادی هستند که به بنیاد فارابی مراجعه می‌کنند تا جذب حمایت کنند اما باید خود را به بنیاد فارابی ثابت کنند. من فیلم کوتاهی به نام «ویولن» ساخته‌ام که در ۱۸ فستیوال بین‌المللی حضور داشت و همان فیلم کوتاه هم پشتوانه‌ای شد تا بنیاد فارابی متوجه شود من استعدادش را دارم که کارگردانی یک فیلم اکشن را برعهده بگیرم. با توجه به پروداکشن کار و اینکه تلاش داشتیم دو کشور را در این پروژه پیوند بزنیم، بنیاد فارابی هم از ما حمایت کرد. ما توانمندی خودمان را ثابت کردیم و نشان دادیم که قابلیت استفاده از این حمایت را داریم.
«لایه‌های دروغ» را برای اکران در خارج از کشور ساختم
وی درباره برنامه‌ریزی برای اکران فیلم «لایه‌های دروغ» در کشور فنلاند گفت: اساساً من این فیلم را برای خارج از کشور ساخته‌ام تا ثابت کنم که سینمای ایران قابلیت ساخت فیلم اکشن را هم دارد. مشاوران خوب آمریکایی و فنلاندی در فرآیند این فیلم در کنار خودم داشتم که بتوانم فیلم باکیفیتی بسازم. صددرصد این فیلم در خارج از کشور هم اکران می‌شود. قرار است در جشنواره‌های آمریکایی، اروپایی و آسیایی با این فیلم شرکت کنیم و در حال حاضر هم پخش‌کننده‌ای بسیار قوی برای فیلم‌مان داریم. امید داریم فیلم بتواند در خارج از کشور هم موفق باشد.
اگر مخاطبان «لایه‌های دروغ» را دوست داشته باشند، در تجربه بعدی طنز و اکشن را تلفیق می‌کنم و فیلمی مشابه فیلم‌های جکی جان می‌سازم تا در کوچه پس کوچه‌های تهران قهرمان‌های فیلم به دنبال هم بدوند! سهراب با تأکید بر اینکه ساخت این فیلم به تنهایی برایش در ایران مقدور نبود ادامه داد: فارابی در این زمینه حمایت بسیار خوبی از ما کرد. هم ما به بنیاد فارابی نیاز داشتیم و هم بنیاد فارابی برای شکل‌گیری این همکاری مشترک با سینما فنلاند به همکاری در این پروژه نیاز داشت. اولین بار در سال ۲۰۱۹ در جشنواره فیلم کن رائد فریدزاده از مدیران بنیاد فارابی را ملاقات کردم. در آن جشنواره مدیران فارابی اکران آنونس فیلم ما را در یکی از سینماها دیدند. آن زمان که ۵۰۰ خارجی همزمان ایستادند، آنونس فیلم ما را تشویق کردند و متعجب بودند که چنین فیلمی در ایران ساخته شده است، مدیران فارابی هم متوجه ارزش‌های این کار شدند. این یک پروژه خارجی است که ارز خارجی هم به کشور وارد می‌کند و برای پرستیژ بنیاد فارابی هم این همکاری ارزشمند بود.
کارگردان «لایه‌های دروغ» درباره داستان و موضوع این فیلم هم توضیح داد: فیلم داستان پیچیده‌ای ندارد. روایت یک آتش‌نشان قهرمان است که در کودکی مشکلاتی داشته است. او به خارج از کشور می‌رود و با عشق، خوشبختی‌اش را پیدا می‌کند. وقتی به ایران بازمی‌گردد عشقش را از او می‌گیرند و او به‌دنبال نجات عشقش می‌رود.
سهراب درباره اهمیت حضور فیلمش در جشنواره فیلم فجر هم مطرح کرد: همه تلاش من این بود که در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشم اما واقعیت این است که انتظاری در این زمینه نداشتم. من یک فیلمساز جدید در این فضا هستم و انتظاری نداشتم که من را بشناسند. خیلی خوشحال شدم که فیلمم به جشنواره فجر راه پیدا کرد. امیدوارم در این جشنواره بتوانم خودم را به مردم ایران معرفی کنم و در ادامه کارهای دیگری هم بسازم. این اتفاق برای من بسیار جذاب است که با اولین فیلمم توانستم در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشم. من علاقه مندم در ادامه کارم یک فیلم طنز بسازم چراکه در همین مدت حضورم در ایران متوجه شدم ایرانی‌ها خیلی به طنز علاقمند هستند. اگر مخاطبان «لایه‌های دروغ» را دوست داشته باشند، در تجربه بعدی طنز و اکشن را تلفیق می‌کنم و فیلمی مشابه فیلم‌های جکی جان می‌سازم تا در کوچه پس کوچه‌های تهران قهرمان‌های فیلم به دنبال هم بدوند!