به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، این مطالعه که توسط محققان در دانشگاه نیویورک انجام شد، نشان داد که ژن‌های دخیل در استفاده از والین در سلول‌ها، در سلول‌های T سرطانی فعال‌تر از سلول‌های T طبیعی هستند.

مسدود کردن این ژن‌های مرتبط با والین نه تنها منجر به کاهش والین در سلول‌های T سرطان خون (لوسمی) شد، بلکه رشد این سلول‌های تومور را در آزمایشگاه متوقف کرد. تنها ۲ درصد از سلول‌های T سرطانی زنده ماندند.

علاوه بر این، آزمایش‌ها نشان داد که تغییرات (جهش) در کد DNA ژن NOTCH۱، که شایع‌ترین حالت مشاهده شده در بیماران مبتلا به سرطان خون است، رشد سرطان را تا حدی با افزایش سطح والین بیشتر می‌کند.

این تحقیق شامل آزمایش‌هایی بر روی سلول‌های سرطان خون انسانی بود که در آزمایشگاه رشد داده شدند و سپس به موش‌ها پیوند زدند تا به این سرطان که منشأ آن در گلبول‌های سفید خون در مغز استخوان است، مبتلا شوند.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد که تغذیه موش‌های مبتلا به لوسمی با رژیم غذایی کم والین به مدت سه هفته باعث قطع رشد تومور شد. این رژیم همچنین سلول‌های سرطانی در گردش خون را حداقل به نصف و در برخی موارد به میزان بسیار کم و غیرقابل تشخیص کاهش داد. در مقابل، ورود مجدد والین به رژیم غذایی منجر به پیشرفت سرطان شد.

«پالانیراجا تانداپانی»، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید: «مطالعه ما تأیید می‌کند که لوسمی لنفوبلاستیک حاد سلول T کاملاً به عرضه والین وابسته است و کمبود والین می‌تواند پیشرفت این سرطان را متوقف کند.»

این تیم تحقیقاتی برنامه‌هایی در سال آینده دارند تا آزمایش کنند که آیا رژیم‌های غذایی حاوی غذاهای غنی از والین مانند گوشت، ماهی و لوبیا، درمان مؤثری برای افراد مبتلا به سرطان است یا خیر.

محققان قصد دارند یک رژیم غذایی آزمایشی را در کنار داروی مورد تأیید سرطان خون موسوم به venetoclax استفاده نمایند.