به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، حنیف غفاری در روزنامه صبح نو نوشت: اخیرا تریتا پارسی، موسس شورای ملی ایرانیان آمریکایی در مقاله‌ای درباره موانع احیای توافق هسته‌ای تاکید کرده است که تهران بازگشت آمریکا به برجام را نه‌تنها به‌دلیل غیرقابل اعتماد بودن در زمینه لغو تحریم‌ها، بلکه با توجه به نگرانی از فروپاشی دوباره برجام به‌دلیل تمایل واشنگتن برای دستیابی به یک توافق طولانی‌تر و قوی‌تر، خطرناک تلقی کند. در این صورت، با بازگشت ایالات‌متحده به توافق، واشنگتن توانایی بیشتری برای مجازات اقتصادی ایران خواهد داشت، ازجمله استفاده از مکانیزم اسنپ‌بک در شورای امنیت برای اعمال مجدد خودکار همه تحریم‌ها علیه ایران که ترامپ تلاش کرد اما موفق به اعمال آن نشد.
واقعیت امر این است که «بازگشت یکطرفه به برجام» که به‌مثابه یک تاکتیک ازسوی کاخ‌سفید پیگیری می‌شود، بر دو مولفه استوار است: نخست اینکه تحریم‌های ضدایرانی به‌صورت کامل برداشته نشده و در هر لحظه‌ای بتوان با بهانه بازتفسیر یا بازتعریف آن‌ها در قالب‌های جدید، آن‌ها را علیه ایران وضع کرد. به عبارت بهتر، هندسه تحریم‌ها علیه ایران باید به‌گونه‌ای حفظ شود احیای برجام منجر به دفرمه شدن این هندسه و ساختار انتزاعی (اما واقعی) نشود. یکی از مهم‌ترین دلایل انتصاب ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ضدایرانی در دوران اوباما به‌عنوان معاون رابرت مالی (مسوول ارشد تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا) همین مساله است.
دومین مولفه، به امکانات و امتیازاتی بازمی‌گردد که حتی «بازگشت صوری آمریکا به برجام» برای کاخ سفید خواهد داشت. آنچه مسلم است اینکه دولت بایدن می‌تواند به بهانه «عضویت ظاهری در برجام» یا همان «بازگشت بدون ثمر به توافق هسته‌ای»، خود را به‌عنوان «یکی از اعضای مشارکت‌کننده در برجام» معرفی کرده و از این طریق مکانیسم ماشه را تا آخرین مرحله ممکن (بازگرداندن همه تحریم‌های چندجانبه علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد) فعال کند. در این صورت، «سند برجام» قطعا به کمک دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نخواهد آمد.
در اینجا متوجه اصرار دولت بایدن درخصوص عدم ارائه تضمین برای آینده برجام (حتی در دوران ریاست‌جمهوری خود و حضور دموکرات‌ها در کاخ سفید) می‌شویم! دولت بایدن در صورت بازگشت ظاهری به برجام و بدون آنکه هندسه و ساختار تحریم‌ها را علیه کشورمان بر هم زند، بدون هیچ بهانه‌ای (حتی در صورت پایبندی صددرصدی ایران به تعهدات برجامی خود) تحریم‌های چندجانبه را با استفاده از حق وتوی خود علیه کشورمان اعمال کند. مقامات دولت بایدن با هرگونه تعهد و تضمینی که این دو مولفه را هدف قرار دهد مخالف هستند اگرچه حتی این تعهد یا تضمین در متن برجام، قطعنامه۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد یا دیگر اسناد بین‌المللی آمده باشد.
بدون شک تا زمانی که واشنگتن حاضر به انهدام این ترکیب ناموزون (عدم رفع واقعی تحریم‌های ایران در عین امکان استفاده از مکانیسم ماشه) نشود، اساسا نمی‌توان از احیای توافق هسته‌ای سخنی به میان آورد. لازم است این نقشه‌راه مقامات آمریکایی در مذاکرات برجام، به‌صورت کامل ازسوی دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان خطاب به افکارعمومی دنیا تشریح شود.
انتهای پیام/
نظر شما