همشهری آنلاین_راحله عبدالحسینی: بقعه امامزاده ابراهیم(ع) پس قلعه همه چیز برای یک سفر زیارتی و سیاحتی یک روزه و حتی بیشتر دارد. روستای پس قلعه در آنسوی دربند و در دل طبیعت ناب البرز واقع شده است؛ جایی که از دیرباز یکی از ییلاق‌ها و تفرجگاه‌های تهرانی‌ها و شمیرانی‌ها بوده است. برای رسیدن به آستان مقدس امامزاده ابراهیم(ع) باید از دل روستای پس قلعه گذشت.

محوطه امامزاده برای استراحت چند ساعته و حتی چند روزه زائران و گردشگران مناسب مناسب است. اگرچه روستای پس قلعه امکانات اقامتی ویژه‌ای برای گردشگران و زائران ندارد، اما وجود رستوران‌های متعدد در این روستا لذت یک سفر زیارتی و سیاحتی به پس قلعه را بیشتر می‌کند. محوطه امامزاده ابراهیم چندان وسیع نیست اما وجود درختان تنومند، منظره دلنشین کوه‌ها و دره‌های دامنه توچال و البته صدای رودخانه‌ها و آواز پرنده‌ها، زیبایی خاصی به محوطه امامزاده بخشیده‌است.

بر اساس روایات و نقل و قول‌های اهالی پس قلعه، نسب امامزاده ابراهیم(ع) به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد. حرم امامزاده چندان بزرگ نیست و از معماری و طراحی بنای فعلی آن پیداست که به دست معماران دوره قاجار بنا شده است. نمای داخلی حرم در سال‌های اخیر آینه‌کاری شده و سقف بنا هم به دلیل شرایط اقلیمی منطقه پوشش شیروانی دارد. ضریح چوبی سبزرنگ که روی مرقد قرار گفته و تابلوهای نقاشی متعدد مثل تمثال مبارک امام علی(ع) که روی پوست نقش بسته جلوه خاصی به فضای داخلی حرم داده است.