ابراهیم اینانلو، سرمربی تیم ملی تیراندازی اندونزی، برای مسابقه میکس ۱۰ متر تفنگ بادی در سالن نشسته بود. می‌گوید: «اندونزی اولین بار سهمیه المپیک تفنگ بادی گرفت، البته شاگردم به دلیل اینکه حد نصاب سه وضعیت را هم زده بود، اجازه پیدا کرد تا در سه وضعیت هم تیر بزند. او ۱۸ ساله است و تیراندازی هنوز خیلی در اندونزی پیشرفت نکرده، نه مدال آسیایی داشته و نه جهانی و نه تورنمنت مهمی. اما خدا را شکر از دو سال پیش با شروع کارم، اولین سهمیه المپیک اندونزی رقم خورد و سه ماه پیش در هند هم اولین مدال جهانی سه وضعیت زنان را در هند گرفتیم. خدا را شکر، این نتایج تلنگری شد و تصمیم گرفتند با دید بهتری به تیراندازی نگاه کنند، شرایط هم خوب است.»

او با این شرایط، قراردادش را با اندونزی تمدید کرد: «من قراردادم را با فدراسیون اندونزی تمدید کردم، چرا که برنامه بلندمدت دارند و نگاه به بازی‌های آسیایی و به ویژه المپیک ۲۰۲۴ دارند. با اولین سهمیه انگیزه‌هایشان چند برابر شده و رییس فدراسیون اندونزی خیلی خوشحال است و می‌خواهد سهمیه‌ها را برای المپیک بعدی افزایش دهد.»

به گفته او حضور مربیان تیراندازی در تیم های ملی کشورهای خارجی، دانش بالای ایرانی‌ها را نشان می‌دهد؛ «لازلو با ورود به ایران، کوهی از تجربه را با خودش آورد، خیلی از مربیان کنار لازلو تجربه خوبی به دست آوردند، من و خانم خاشمی چندسالی با لازلو کار کردیم، با رفتن لازلو با حفظ تیم نتایج خیلی خوبی گرفتیم، حالا می‌توانم بگویم سطح علمی مربیان تیراندازی ما مثل ورزشکاران پیشرفت کرده است. حتی در نبود من مشکلی پیش نیامد و در واقع من به خاطر وجود مربیان خوب رفتم. هدفم برگشت با تجربه بیشتر بود تا خدمت کنم.»

او نتایج تیراندازان ایرانی در المپیک را نتیجه برنامه ۲۰ ساله می‌داند: «من این چند روزه، نتایج ۲۰ سال برنامه و تمرین را دیدم. من از دوره ریاست ملک‌زاده، دیده‌ام که تیراندازان، مربیان و کادر فنی فدراسیون چقدر برای موفقیت تلاش کرده‌اند که نتیجه‌اش صعود تیراندازان به فینال در سه دوره المپیک بود. امیدوارم مدال طلا فروغی نگاه وزارت، کمیته ملی المپیک و دولت را به تیراندازی عوض کند. همان طور که تا حالا کمک کرده‌اند، امیدوارم بیشتر کمک کنند. چرا که تیراندازی نشان داد نه تنها پتانسیل دارد که قابلیت مدال را هم دارد. امیدوارم در روزهای آینده تعداد مدال‌هایمان بیشتر شود.»

اینانلو درباره مدال طلای المپیک فروغی می‌گوید: «شاید باور نکنید، اکثر شرکت‌های خارجی تولید صلاح، به من تبریک گفتند. آنها برایشان غیرقابل باور بود. حتی مربیان تیم‌ها به من تبریک گفتند، در حالی که خیلی متعجب بودند. البته حضور من در اندونزی افتخاری است و نشان می‌دهد که دنیا با دید دیگری به ما نگاه می‌کند، امیدوارم از این به بعد اتفاقات خوب دبگری بیفتد.»

به نظر او مانور خبری منفی درباره قهرمانی جواد فروغی را به معاندان ربط می‌دهد: «این قضیه را ایرانی‌ها خارج یا داخل کشور دامن می‌زنند و من هیچ بازخورد منفی از این مساله بین خارجی‌ها ندیدم. جواد فروغی پرستار بیمارستان بقیه‌الله است، شاید بعضی‌ها بخواهند با سواستفاده از این قضیه، ارزش مدال را زیر سئوال ببرند، چیزی که مهم است بالا رفتن پرچم ایران در المپیک بود.»

سرمربی تیم ملی تیراندازی اندونزی ادامه می دهد: «تیراندازی سه فینالیست‌های قبلی از تفنگ بودند، چهارمین فینال هم طلا گرفت. قبلا فشار روی تپانچه بود که با مدال جواد ورق برگشت. اما در کل ما یک خانواده هستیم و هر کدام مدال بگیرند، برای خانواده است. به هر حال مهیار صداقت رکوردی که در این مسابقه زد، اگر چند سال اخیر میزد به فینال می‌رسید، اما اینجا به خاطر سطح بالا و فشار زیاد به فینال نرسید.