گروه تئاتر هنرآنلاین: نمایش «عمو لاوروف» نوشته و کار امیر امیری از ۲۳ اردیبهشت ساعت ۲۰ در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. بازیگران این نمایش فریاد جودی، نازنین دیده ورو علی طاووسیان هستند.
امیر امیری کارگردان نمایش «عمو لاوروف» درباره ایده شکلگیری این نمایش گفت: من وقتی نوجوان بودم یک نمایش از یک نویسنده فرانسوی دیده بودم که قصههای مختلفی به صورت تو در تو در آن تکرار میشد. من میخواستم با ایده گرفتن از آن کار متنی بنویسم ولی به اواسط کار که رسیدم به یک مسئله اجتماعی و واقعی در دهه 20 ایران برخوردم. من درباره غائله آذربایجان و قطحی که در سال 1324 در ایران اتفاق افتاده پژوهش کردم و روند قصه عوض شد و تبدیل به یک قصه بومی ایرانی شد. داستان بیشتر روایتهای مردم روستایی آذربایجان است و من به قصههای مربوط به این غائله دستی نبردهام.
وی با بیان اینکه داستان نمایش وجه امروزی هم دارد، ادامه داد: شما وقتی یک متنی برای مخاطب امروز مینویسید باید بگویید که سهم مخاطب امروز از این ماجرا چیست. به همین خاطر بخشی از داستان که امروزی است حاصل برداشت من از دنیای امروز است.
کارگردان نمایش «عمو لاوروف» درخصوص فضای اجرایی این نمایش اظهار داشت: همه کارهای من چیزی شبیه رئالیسم جادویی است. البته من شیوه شخصی خودم را دارم. کارهای من یک فضای ساده دارند که یک قصه پیچیده در آنها اتفاق میافتد. من همیشه از طراحی صحنه و آکسسوار به شرطی استفاده میکنم که نقشی در قصه داشته باشند و به روایت درست قصه کمک کنند. من به معنایی که میخواهم به مخاطب منتقل کنم توجه میکنم. به نظرم این معناست که فرم و زیبایی را شکل میدهد. به همین خاطر شاید بشود گفت کارهای من مینیمال یا رئالیسم جادویی است. در واقع همه اینها هست و نیست. شاید سالها بعد از مرگ من یک سبکی به نام سبک امیری در تئاتر به وجود بیاید.
امیری در رابطه با ویژگیهای نمایش «عمو لاوروف» به موضوع نمایش اشاره کرد و گفت: موضوع نمایش بیشتر معمایی است و درباره مرگ و زندگی حرف میزند.
او درباره چالشهای اجرای این نمایش عنوان کرد: ما قرار بود نمایش را در آبان ماه سال گذشته روی صحنه ببریم و دو، سه ماه با شدت و فشار زیادی به صورت شبانهروزی تمرین کردیم. نمایش ما پر از دیالوگهای بلند است و برای بازیگر راحت نبود. به همین خاطر مجبور شدیم دو بار بازیگر عوض کنیم. بازیگرانی میآمدند که ما فکر میکردیم توانایی اجرای این کار را دارند ولی پس از مدتی متوجه میشدیم که توانایی لازم را ندارند.
این کارگردان تئاتر افزود: وقتی اجرای ما در آبان ماه به خاطر محدودیتهای کرونایی لغو شد، سالن اجرایی ما از سالن استاد سمندریان ایرانشهر نیز تغییر یافت. پس از آن مجبور شدیم با میزانسن جدید تمرین کنیم چون اجرا در هر سالنی متفاوت است. ما در مجموع بیشتر از ۱۰ ماه تمرین کردیم.
امیری در پاسخ به این سوال که چه چیزی باعث شد تا ریسک اجرا در این شرایط را بپذیرید، توضیح داد: ریسک کار هنری در جامعه ما بسیار بالاست. ما ریسک هنرمند بودن را با گذشتن از آسایش خانوادههایمان و خودمان و حتی احترامی که در اجتماع باید ببینیم پذیرفتهایم. ما قبول کردهایم که برای هنر این مملکت کار کنیم و انتظاری از کسی نداشته باشیم و اگر کسانی هم به ما بی احترامی میکنند بگوییم فدای سر فرهنگ مملکتمان. الآن هم یک بیماری آمده که انجام کار هنری را خطرناک کرده ولی مردم نیاز به فکر و اندیشه دارند و این کارها باید ادامه پیدا کند. آدمهای زیادی به خاطر افسردگی زندگیشان مختل شده. در یک سال گذشته فقط آمار آسیبهای جسم را به ما دادهاند و به آمار آسیبهای روحی بیتوجهی شده است. ما که با روح جامعه سر و کار داریم میدانیم مردم نیاز به فرهنگ و سرگرمی دارند.
امیر امیری در پایان خاطرنشان کرد: ما جانمان را کف دستمان گذاشتهایم. از مسئولین هم انتظاری نداریم چون هر وقت انتظار داشتهایم به ما توهین کردهاند. در حال حاضر تئاتر کار کردن بدون حمایت دولتی سخت است. ما برای این نمایش به سراغ چند نهاد دولتی رفتیم تا از ما حمایت مالی کنند ولی آنها به ما توهین کردند.
در خلاصه داستان نمایش «عمو لاوروف»آمده است: اگر به شما بگویند فقط یک ساعت برای زندگی کردن وقت دارید چه می کنید. علاقمندان به تماشای این نمایش میتوانند بلیت آن را از سایت تیوال تهیه کنند.
نظر شما