هفته­‌ی اول اردیبهشت ماه، در تقویم ملی با عنوان هفته سلامت شناخته می‌شود. این رویداد در راستای اهداف بهداشتی جهانی و ملی بوده و بازتابی از روز جهانی سلامت در تقویم رسمی کشور می‌باشد. این مناسبت مرتبط با سلامت، هر ساله فرصتی برای تقدیر از فعالان سلامت کشور، بررسی دستاوردها و افق­‌های پیش روی نظام سلامت کشور می‌­باشد. امسال، این رویداد نیز مانند هر رویداد دیگر در تقویم، تحت تأثیر ویروس کووید نوزده و ماسک و مواد ضدعفونی کننده قرار گرفته است.

در دوران کودکی، یکی از تفریحات کودکان، تماشای کارتون‌ها و فیلم­‌های علمی تخیلی می­‌باشد. این فیلم­‌ها و داستان­‌ها ما را با قهرمانانی آشنا کردند که قدرت‌های خارق العاده برخوردار هستند. پرواز کردن، چشمان آتشی، کنترل جاذبه و داشتن لباس‌­های خاص و قوی، از قدرت­‌هایی بود که این شخصیت­‌های مثبت و جوانمرد را محبوب ما می‌­ساخت و آن­‌ها را به الگویی جذاب برای کودکان تبدیل می­‌کرد. علت آن ساده بود؛ خضوع همزمان با داشتن قدرت و ایثارگری برای هم‌­نوع. سال­‌های پیاپی گذشتند و این کودکان بزرگ شدند. کودک تبدیل به نوجوان شد. نوجوان به یک فرد بالغ تبدیل گشت. فردی که فراتر از داستان­‌ها و افسانه­‌ها را می­‌بیند و منطقش اجازه نمی‌­دهد که کنترل جاذبه و دستان آتشین را قبول نماید. قهرمانان کودکی دوباره به شخصیت­‌های علمی – تخیلی تبدیل شدند، اما کودکان دیروز، قهرمانان واقعی و جدیدی را پیدا کردند. آن‌­ها قدرت خارق العاده‌­ای نداشتند، اما همان اصل ساده را رعایت کردند؛ ایثار و از خودگذشتگی. آتش نشانانی که تمرینات سخت بدنی انجام می­‌دهند و در وقت حادثه جان خود را به آتش می‌­زنند، افسران پلیسی که زندگی خود را شرافتمندانه، سپری در برابر جرم و جنایت می­‌کنند و همچنین کادر درمانی که برای حفظ باارزش­ترین دارایی انسان، با فرشته‌­ی مرگ دست و پنجه نرم می­‌کنند. همه­ی قهرمانان پرواز نمی‌کنند و بدن فولادی ندارند، اما بعضی از آن­‌ها، با روپوش سفیدی به سر کار می­‌روند. نوجوانانی در سال­‌های اوج زندگی خود با یک آرزو پای خود را در دانشگاه‌­ها و در مسیری سخت می­‌گذارند؛ ممانعت از داغدار شدن خانواده ها و لبخند آوردن بر لب بیماران معصوم. روزها و شب­های بسیاری را صرف یادگیری علوم و فنونی می‌­کنند که هر کدام لحظاتی مرگ را دور زده و شانس بقای عزیز یک خانواده را می‌­افزاید. شب که می‌­شود، همه کرکره دکان­‌های خود را پایین کشیده و در تاریکی ته کوچه‌­های محله‌­ی خود محو می‌­شوند. اما این مرگ و بیماریست که شب و روز نمی‌­شناسد. تنها بیماری است که پاسی از شب نگذشته، ایل و قبیله‌­ای را مضطرب و نگران راهی مراکز اورژانس می‌کند. این مرگ است که هیچ‌گاه خواب راحتی برای مدافعین سلامت نگذاشته است.

قهرمانان کودکی دوباره به شخصیت­‌های علمی – تخیلی تبدیل شدند، اما کودکان دیروز، قهرمانان واقعی و جدیدی را پیدا کردند. آن‌­ها قدرت خارق العاده‌­ای نداشتند، اما همان اصل ساده را رعایت کردند؛ ایثار و از خودگذشتگی.

این اوضاع در سال اخیر، یک طبقه­‌ی دیگر در جهنم سقوط کرد. فلفلی ریز در مشرق زمین شکست و تیزی آن، سراسر جهان را فرا گرفت. حال تیم دشمن یک بازیکن جدید دارد؛ کووید نوزده. بی‌آنکه بخواهیم، مرگ به ما نزدیک‌تر شده است. هر روز شاهد مرگ بسیاری از هموطنان­‌مان در سراسر کشور هستیم. جراید و رسانه­‌ها آماری از فوتی­‌ها را به صورت اعداد و نمودار منتشر می‌­کنند، اما پشت هر عددی، خانواده­‌ای با کمر شکسته ایستاده است. هر یک نفر، نمایانگر یک کوچه‌­ی سیاهپوش شده و پخش شدن صدای روضه و قرآن است. همه‌­ی ما ترس از این داریم که این سیاووشون مدرن، ادامه دار گشته و تنها صوتی که هر روز آن را می­‌شنویم، همین روضه‌­های مرگ شود.

قدیمی­‌ها می­‌گویند که عیار مرد را باید در شرایط سخت سنجید. امروزه مرد در این عبارت، دیگر تنها به معنای جنس مذکر انسان نیست. بهترین آزمایش‌­های استقامت و توانایی، در شرایط فشار و بحران انجام می‌­شوند. این آزمایشات هستند که به ما می‌­فهمانند در صورت بحران شدید و واقعی، چه چالش‌­ها و مشکلاتی پیش روی ما قرار خواهد گرفت. شوربختانه، کووید نوزده آزمایشی ناخواسته و ناگهانی برای سنجش نظام­‌های سلامت در سراسر دنیا شد. هر چند این اتفاق ضرر و غم بسیاری برای ما به جا گذاشت، اما درسی بزرگ به ما آموخت؛ نظام سلامت در جهان نیازمند عدالت و برابری است.

کرونا با همه‌­ی بدی­‌هایش درس خوبی به ما آموخت؛ باید جلوی نابرابری‌­ها ایستاد تا جهانی سالم‌تر داشته باشیم.

روزهایی را سپری می­‌کنیم که افراد و ملل ثروتمند، از بهترین امکانات درمانی و با کیفیت‌ترین روش‌­های درمانی برخوردارند، اما در گوشه­‌های دیگر شهرها و کشورها، مردمانی به زمین می­‌افتند و می­‌میرند، بی‌آنکه دلیل مرگ خود را بدانند. مردمانی هستند که چندین دوز واکسن تزریق نموده ولی در گوشه‌­ای دیگر، مردمانی هستند که به دلایل مختلف از خرید واکسن محروم شده­‌اند. کرونا با همه‌­ی بدی­‌هایش درس خوبی به ما آموخت؛ باید جلوی نابرابری‌­ها ایستاد تا جهانی سالم‌تر داشته باشیم. در سال گذشته شاهد آن بودیم که پرستاران و پزشکانی، تنها با یک ماسک و پوشش استریل، به جنگ دشمنی کاملا ناشناخته رفتند. جهان هیچ ایده‌­ای از آن‌چه که با آن روبروست نداشت، اما این مردان و زنان شجاع امید داشتند و بی‌آنکه به نتیجه بیاندیشند مقاومت و مبارزه کردند. بیماری نوظهور آمد و این مقاومت کادر درمان بود که جهان ما را همچنان پا برجا نگهداشت. این تلاش‌­ها و تحقیقات فرشتگان سفید پوش بود که علم ما را ده­‌ها پله ارتقاء داد. آیا آن‌­ها از نتایج امروز آگاه بودند؟ مسلما خیر! اما آن­‌ها بی هیچ درنگی تمام تلاش خود را کردند. ما تمامی این تلاش­‌ها را دیده­‌ایم و آگاهی زیادی نسبت به معضلات کسب کرده­‌ایم. وقت آن رسیده که ما نیز قدمی پابه‌­پای این عزیزان برداریم و با مطالبه جهانی خود خواستار عدالت و برابری باشیم. امروز وقت آن است که با حمایت خود از فعالان سلامت، قدمی به سوی زندگی سالم­‌تر برداریم. به عمل کار برآید به سخن‌دانی نیست. هرچند این عمل کوچک باشد اما امتحان کردن آن و ساختن دنیایی بهتر برای خود و آیندگان، ارزشش را دارد.

گردآوری کننده: شایان ثابتی