شناسهٔ خبر: 44163416 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: طرفداری | لینک خبر

خورشید آرژانتین خاموش شد؛ دیگو مارادونا، مردی که غرور یک ملت را بازگرداند

علیرضا نجاتی

دیگو مارادونا تنها فوتبالیستی در تاریخ است که به معنای واقعی کلمه، پرستیده می شود

صاحب‌خبر - اختصاصی طرفداری - پرچم آرژانتین متشکل از دو رنگ آبی آسمانی و سفید است که در مرکز قسمت سفید رنگ، یک خورشید با شمایل انسانی قرار دارد. نام این نشان، Sol De Mayo به معنای خورشید ماه می است که در پرچم دو کشور آرژانتین و اروگوئه دیده می شود. مورخان آمریکای جنوبی می گویند این خورشید، اینتی نام دارد؛ خورشیدی که نماد مقدس دین اینکاها، مردم بومی آمریکای جنوبی است. البته این خورشید در آرژانتین، معنای انقلابی دارد و به استقلال آرژانتین از اسپانیا مربوط است، در واقع خورشید از پشت آسمان ابری آبی و سفید در آمده و می تابد. 2 آوریل 1982؛ جنگ فالکلند آغاز شد. آرژانتین و انگلستان همواره در طول تاریخ با یکدیگر بر سر جزایر مالویناس یا به قول انگلیسی ها فالکلند که در حدود 500 کیلومتری جنوب آرژانتین است، اختلاف داشته اند و دوم آوریل، نیروهای انگلیسی به آرژانتینی هایی که این جزایر را اشغال کرده بودند، یورش بردند. با گذشت حدود 75 روز، انگلستان در جنگی خونین توانست سلطه خود بر جزایر فالکلند را حفظ کند و آرژانتین با دادن 649 کشته، در جنگ شکست خورد. طبیعتا شکست در هر جنگی، غرور ملی آن کشور را جریحه دار می کند اما هنوز داستان تمام نشده بود. 22 ژوئن 1986؛ چهار سال پس از جنگ، فرصت انتقام آرژانتین از انگلیس در زمین فوتبال فراهم شد. خورشید آرژانتین از پشت ابرهای سفید و آبی بیرون آمد. مردی ریز نقش اما مهارنشدنی آن جا تا غرور از دست رفته آرژانتینی ها را بازگرداند؛ دیگو آرماندو مارادونا برای شاد کردن مردم آرژانتین آمده بود. دست خدا، آرژانتینی ها را از انگلیس پیش انداخت. دیگو مارادونا توپ را با دست وارد دروازه پیتر شیلتون کرد اما خودش بعدها به گری لینه کر گفت: نه، نه، اسم این تقلب نیست. اسم این زیرکی است و در آمریکای جنوبی این کارها امری رایج است. وقتی داور و کمک داور برخورد توپ به دستم را ندیدند، پس یعنی این دست خداست. چهار دقیقه بعد، معجزه تکمیل شد: او توپ را برداشت و همه انگلیسی های پیش رویش را دریبل زد و دروازه پیتر شیلتون را گشود. مارادونا وقتی اراده می کرد، می توانست هر کاری انجام دهد. انگلیسی ها این را خوب می دانند؛ بازیکنان انگلیس اقرار کردند که می خواستیم او را بزنیم، اما نمی توانستیم. گری لینه کر در اواخر بازی یکی از گل ها را جبران کرد اما فایده ای نداشت چون آرژانتین 2-1 انگلیس را شکست داد. دیگو مارادونا در واقع ارتشی تک نفره بود بود که انگلیس را شکست داد و غرور از دست رفته آرژانتینی ها را بازگرداند. دیگر مهم نبود ادامه جام چه می شود. آرژانتین همین حالا هم انتقامش را گرفته بود و برای همیشه نام دیگو آرماندو مارادونا در تاریخ آرژانتین جاودانه شد اما این پایان کار نبود. آرژانتین تا آخر پیش رفت و همان طور که همه می دانیم، آرژانتین با پیروزی 3-2 مقابل آلمان غربی قهرمان جام جهانی 1986 شد. مارادونا در فینال گلی نزد اما همان نمایش فوق العاده در یک چهارم نهایی مقابل انگلیس و بریس مقابل بلژیک در نیمه نهایی کافی بود او بهترین بازیکن جام جهانی شود. مسلم است که اگر مارادونا نبود، آرژانتین هم نمی توانست قهرمان شود. نمایش های دون دیگو در جام جهانی 1986 او را به قهرمان ابدی آرژانتین و شاید محبوب ترین فرد تاریخ آرژانتین تبدیل کرد. محبوبیتی که باعث شد مارادونا را به عنوان یک خدا، یک دین، یک آیین در آرژانتین بپرستند چرا که او فقط یک فوتبالیست ماهر نبود، شادی یک ملت بود. همان طور که گفتیم، مارادونا هر وقت اراده می کرد، می توانست هر کاری انجام دهد. اعتیاد به مواد مخدر و الکل، قهرمان آرژانتین را تا پای مرگ هم برد اما او هیولای لعنتی اعتیاد را هم شکست داد و البته این مسئله بازهم باعث نشد محبوبیت مارادونا در آرژانتین کم شود. شاید فکر کنید گفتن این که مارادونا را در آرژانتین می پرستند، یک نوع اغراق باشد اما در واقع این گونه نیست. ایگلسیا مارادونیانا، یک فرقه مذهبی است که پیروان آن به معنای واقعی کلمه، دیگو آرماندو مارادونا را می پرستند! فرقه ایگلسیا، در 30 اکتبر 1998 و سی و هشتمین سالروز تولد دیگو مارادونا در شهر روزاریو، محل تولد او تاسیس شد. هکتور کامپومار، الخاندرو رون و هرنان آمس، سه هواداری بودند که مارادونا را به عنوان رهبر خود برگزیدند و در واقع یک مکتب تلفیق گرایانه را راه اندازی کردند. آن ها حتی یک کلیسای مخصوص را هم برای این کار راه اندازی کردند که هر کسی هم حق ورود به آن را نداشت. فرقه ایگلسیا، ده فرمان مشهور دارد: توپ هرگز کثیف نمی شود به فوتبال بیش از هر چیزی عشق بورزید عشق بی قید و شرط خود به دیگو مارادونا و زیبایی فوتبال را ابراز کنید از پیراهن آرژانتین دفاع کنید اخبار اعجازهای مارادونا را در تمام کره زمین گسترش دهید استادیوم ها و پیراهن هایی که مارادونا برای آن ها بازی کرده را گرامی بدارید اصول کلیسای مارادونا را تبلیغ کنید اسم دیگو را به عنوان نام میانی خودتان و نام کوچک پسرتان بگذارید بی فایده نباشید و دور از واقعیت زندگی نکنید البته غیر از مورد آخر، بقیه موارد ده فرمان کلیسای مارادونا احمقانه به نظر می رسد اما در تمام آرژانتین، دیگو مارادونا را با شدتی کم تر از فرقه مارادونا پرستان دوست دارند. شاید بتوان گفت که او محبوب ترین فرد تاریخ آرژانتین است؛ نه فقط به خاطر فوتبال بلکه به خاطر چیزهایی که در زندگی به آن غلبه کرده و روزهای فوق العاده شادی را برای مردم کشورش رقم زده است. خورشید آرژانتین، حالا دیگر خاموش شده است؛ بدرود خدای فوتبال.

نظر شما