کافی است با هواداران استقلال از فصل 1385/86 صحبت کنید تا با حسرت بار ترین جملات تاریخ باشگاه مواجه شوید، آبی ها نتوانستند از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند، تیم صمد مرفاوی کافی بود که در 5 هفته پایانی رقابت ها تنها یکی از 3 باختش را به برد تبدیل می کرد تا قهرمان شود اما استقلال همه چیزش را باخته بود، در 5 بازی پایانی لیگ تنها 2 امتیاز را کسب کرد تا قهرمانی را دو دستی تقدیم سایپای کرج کند، از بازی های آسیایی همان فصل کنار گذاشته شد، دربی را باخته بود و  و دیگر بلایی نمانده بود که بر سر تیم صمد بیاید.

اسطوره را به خانه برگرداندند و همه خیال می کردند حجازی را آورده اند تا دوباره استقلال جدیدی را بسازد، تیمی از جنس همان استقلال دهه 70 که خود آن را به فینال آسیا رساند. اما این ها فقط ظاهر قضیه بود، حجازی را آورده بودند تا برچسب تاریخ مصرف گذشته به رویش بزنند و دورانش را به اتمام برسانند.

تمرین های استقلال با حضور ناصر حجازی رنگ و بوی دیگری می داد، انگار هواداران این موضوع را قبول کرده بودند که تنها حجازی می تواند امید و جسارت را به اردوی آبی پوشان برگرداند.

چمن مصنوعی مجموعه ورزشی کشوری میزبان اولین تمرینات استقلال مدل حجازی بود، البته آن استقلال حداقل 1 فصل فرصت نیاز داشت تا بتوان برچسب مدل حجازی را روی آن چسباند.

همه می گفتند حضور هواداران بر سر تمرین به خاطر شخص حجازی است اما اسطوره معتقد بود که طرفداران آمده اند تا تمرین مهره های جدید تیم را ببیند. همه خوشحال بودند اما حجازی نه در درون و نه در ظاهر راضی نبود، انگار خودش هم می دانست که می خواهند تمامش کنند!

انتقاداتی که از یک بازی خیرخواهانه آغاز شد

نه حجازی بلکه هیچکس فکرش را هم نمی کرد باخت در بازی خیرخواهانه مقابل تیم هنرمندان، آن هم یک هفته قبل از آغاز مسابقات لیگ باعث شود که اسطوره زیر تازیانه های انتقاد برخی از افراد برود...

حجازی می برد، می گفتند این برد در شان استقلال نبود و زمانی هم که می باخت، هیچکس به بدشانسی ها و مهره های جوان تیمش توجه نمی کرد و فقط به نتیجه روی اسکوربورد توجه می کردند. شما وقتی که به دنبال بر هم زدن یک جریان باشید فقط به یک بهانه کوچک نیاز دارید تا روی تمام پیشرفت ها و موفقیت ها چشم پوشی کنید.

با تمام مشکلات استقلال فصل جدید را آغاز کرد، در ایستگاه آغازین در حالی که 2-1 نیمه اول را باخته بود با تعویض های حجازی 3-2 استقلال اهوازی را شکست داد که در فصل گذشته بالاتر از استقلال در رتبه دوم ایستاده بود، حتی خود حجازی هم می دانست که با این مهره های جوان و کم نام و نشان قطعا به زودی لغزش هایش شروع خواهد شد و آن زمان است که نیت برخی ها از آوردنش روی نیمکت استقلال مشخص می شود.

"جلسه شبانه هیات مدیره"

برای درک فضای اطراف تیم  در آن روز ها کافی است به تیتر یکی از روزنامه های ورزشی ایران پس از پایان هفته دوم مسابقات توجه کنید؛"جلسه شبانه هیات مدیره"

جلسه شبانه برای چه؟ مگر تیم حجازی دو بازی بیشتر انجام داده است؟  استقلال هفته دوم بازی را به انزلچی ها باخته بود آن هم در بازی ای که آبی ها یک پنالتی را خراب کردند....

در هفته سوم مهدی رحمتی با انگیزه های فراوان به همراه مس به مصاف استقلال حجازی آمده بود تا توپ هایی را مهار کند که فصل گذشته به خاطر گل خوردنشان از استقلال کنار گذاشته شده بود. استقلال ابتدا گل خورد و سپس بازی را به تساوی کشاند تا این بازی با نتیجه مساوی 1-1 به پایان برسد.

در هفته بعد هم شاگردان حجازی شیرین فراز کرمانشاه را شکست دادند تا به رتبه 5 ام جدول برسند.استقلال ثبات کافی را نداشت اما هیچ کس هم به این نکته توجه نمی کرد که آبی ها به تازگی سیستم خود را تغییر داده اند و به فرصت برای جا انداختنش نیاز دارند.

"عزم ام را جزم کردم تا درباره همه چیز و همه کس مثبت فکر کنم." و "چرا نگران‌ شوم!؟ ميان‌ ما دوستى‌ عميق‌ و هماهنگى‌ زيادى‌ وجود دارد، هيچ‌ مسأ‌له‌اى‌ نبايد باعث‌ شود نگران‌ شويم "  حجازی با به زبان آوردن این جملات سعی داشت تمرکز تیمش را حفظ کند.

استقلال مقابل سایپا شکست خورد، با صبا و برق مساوی کرد و در اصفهان در جایی که حجازی سعی می کرد وجدان داور را با فریاد هایش بیدار کند بازی را دقایق پایانی مقابل آن سپاهان تا دندان مسلح واگذار کرد.

استقلال می توانست با برد دربی حداقل تا چند هفته خودش را بیمه کند اما ضربه سر محسن خلیلی در دقایق پایانی پیروزی استقلالی ها را به مساوی تبدیل کرد. برد مقابل پگاه بعد از دربی استقلال را از رتبه 11 به 7 ام رساند.

4 آبان 1386 استقلال می توانست با پیروزی مقابل ابومسلم خود را از بحران خارج کند، شاگردان حجازی مثل بازی های گذشته تیم برتر میدان بودند اما با توپی که از زاویه نزدیک به صفر درجه وارد دروازه استقلال شد، آبی ها نتوانستند در این بازی هم برنده شوند.  آبی ها با تساوی 1-1 مقابل ابومسلم در رتبه 7 ام باقی ماندند.

آخرین سکانس های ناصر سرمربی

فریاد "حجازی کاپلو" سر می دادند و معتقد بودند "استقلال بی ناصر نمی خوایم" اما استقلال بازی را به پیکان باخته بود آن هم در شرایطی که 2-0 از رقیبش پیش بود!

هیچ چیزی تغییر نکرده بود و اراده ای برای همکاری با حجازی وجود نداشت، ناصر حجازی را برکنار کردند تا بدترین رتبه استقلال در تاریخ لیگ برتر رقم بخورد.

در ادامه فصل سرمربیگری تیم به فیروز کریمی سپرده شد که در هفته ماقبل پایانی از این سمت استعفا کرد و تیم را در رتبه 13 ام تحویل داد.