محمد امین نخعی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان پیرامون ازدواج «خدیجه کبری (س)» با «پیامبر اکرم(ص)» گفت: بنابر گفته منابع موثقی همچون شیخ مفید، حضرت «خدیجه کبری (س)» تا زمان ازدواج با حضرت «محمد (ص)» هرگز ازدواج نکرده بودند این در حالی بود که ایشان به علت شرایط خاص و ویژه‌ای که داشتند در کشور عربستان افراد بسیاری خصوصاً از قبیله قریش از این بانوی بزرگوار اسلام خواستگاری کرده بودند.

این کارشناس علوم قرآنی بیان کرد: حضرت «خدیجه (س)» پیشاپیش سخنانی را پیرامون پیامبر فرستاده خدا شنیده بودند، هنگامی که «پیامبر اکرم (ص)» را از نزدیک دیدند و «پیامبراکرم (ص)» برای ایشان به تجارت پرداختند، حضرت «خدیجه کبری (س)» ایشان را شدیدا تحت نظر گرفته و پس از شناخت کامل «حضرت محمد(ص)» از ایشان درخواست ازدواج کردند.

• بیشتر بخوانید:
• برای مطالعه آخرین مطالب و گفت‌وگوهای مذهبی اینجا کلیک کنید

وی در توصیف حضرت «خدیجه (س)» ایشان را جستجوگری در مسیر سعادت و کمال خواند و بیان کرد: حضرت «خدیجه کبری (س)» پیش از ازدواج با حضرت «محمد (ص)» علائم مشخصی از پیامبری در ایشان دیده بودند لذا می‌توان حضرت «خدیجه کبری (س)» را جستجوگری در مسیر سعادت و کمال معرفی کرد، ایشان اولین زن مسلمانی بودند که به «پیامبراکرم (ص)» ایمان آورده و پشت سر ایشان نماز خواندند.

نخعی به رفتار «پیامبر اکرم (ص)» با حضرت «خدیجه کبری (س)» در زندگی اشاره و بیان کرد: حضرت «خدیجه (س)» محبت فراوانی را به «رسول خدا (ص)» داشتند، همین امر سبب شده بود که «پیامبراکرم (ص)» به حضرت «خدیجه کبری (س)» علاقه فراوانی داشته باشند و این علاقه تا پایان عمرشان ادامه داشت.

وی به همراهی حضرت «خدیجه کبری (س)» و «پیامبراکرم (ص)» با یکدیگر تاکید کرد: حضرت «خدیجه کبری (س)» همواره در سخت‌ترین شرایط یارو یاور «پیامبراکرم (ص)» بودند هنگامی که «پیامبراکرم (ص)» در شعب ابی‌طالب گرفتار بودند همراهی حضرت «خدیجه کبری (س)» بود که تحمل مشکلات و سختی‌ها را کمی برای آنان راحت‌تر می‌نمود، این بانوی بزرگوار اسلام بدون هیچ چشم داشتی همه دارایی خود را در اختیار «پیامبر (ص)» قرار دادند، ایشان کماکان همچون زنی با تواضع در کنار «پیامبراکرم (ص)» زندگی کردند در حالیکه گذشته ایشان بیانگر این مهم بود که زنی اشراف زاده بودند.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ابراز کرد: از آنجا که حضرت «خدیجه کبری (س)» یار و یاور «پیامبر (ص)» بودند همه زنان قریش به نشانه اعتراض ایشان را ترک کردند با این همه توان روحی این بانوی بزرگوار بسیار قابل توجه بود. ایشان در زمان به دنیا آوردن حضرت «فاطمه زهرا (س)» از یاری و حمایت هیچ زنی برخوردار نبودند لذا خداوند حضرت مریم و حضرت آسیه را همراه با یک فرشته برای کمک به ایشان فرستادند، تنها چیزی که حضرت «خدیجه کبری (س)» را در آن حالت تنهایی و فراق استوار نگاه داشته بود ایمان این بانوی بزرگوار بود که ویژگی منحصر به فردی در ایشان محسوب می‌شود.

نخعی اظهار کرد: حضرت «خدیجه کبری (س)» علاوه بر حمایت‌های مالی، روحی و فکری با «پیامبر اکرم (ص)» زمینه را برای شکل گیری دین اسلام فراهم کردند. تصویری که حضرت «خدیجه کبری (س)» در ذهن «پیامبراکرم (ص)» ایجاد کرده بودند به قدری پررنگ بود که پس از وفات ایشان، «پیامبراکرم (ص)» آن سال را «عام الحزن» نامیدند، شنیدن نام حضرت «خدیجه کبری (س)» اشک را به چشمان «پیامبر اکرم (ص)» روان می‌کرد.

نخعی به آخرین لحظات زندگی حضرت «خدیجه کبری (س)» در کنار «پیامبر اکرم (ص)» پرداخت و خاطرنشان کرد: هنگامی که حضرت «خدیجه کبری (س)» آخرین لحظات عمر خود را می‌گذراندند خطاب به «پیامبر اکرم (ص)» فرمودند: من جز طاعت و تواضع در مقابل شما کار دیگری انجام ندادم، ولی اکنون یک درخواست از شما دارم و آن این است که ابایی را که شب‌ها با آن به عبادت می‌پرداختی و نماز شب می‌خواندی کفن من قرار بده، این امر نشان‌دهنده تقوای این بانوی بزرگوار اسلام است که قدمی از اعتقاداتش عقب ننشست لذا «پیامبراکرم (ص)» جز نیکی و خوبی از حضرت «خدیجه کبری (س)» نام نمی‌بردند.

انتهای پیام/