به گزارش ایکنا؛ کتاب «حافظ» یکی از آثار مهم بهاءالدین خرمشاهی در زمینه حافظپژوهی است که در آن خرمشاهی تلاش کرده، حافظ را به مخاطبش بهتر بشناساند و حلاوت آثار او را برای خواننده علاقهمند بیشتر کند.
این اثر به همت دو مترجم ایرانی به نام مجتبی و لیلا حبیبی و با نظارت اسلامشناس فقید آمریکایی پروفسور لئونارد لویسون به انگلیسی ترجمه شده، ساجده اثنی عشری آن را نمونهخوانی کرده و به همت انتشارات «شمع و مه» به چاپ دوم رسیده است.
در کتاب حاضر از زمانه و زمینه فرهنگی حافظ از سبک نوظهور او در غزل و برای نخستین بار از اندیشه و سلوک سیاسی او سخن به میان آمده است. همچنین اندیشههای فلسفی و کلامی و اندیشههای دینی و اعتقادات حافظ و اینکه آیا ایشان شیعه بوده و نیز اندیشه عرفانی او و جایگاه و پایگاهش در عرفان اسلامی ایرانی و دو پیام یا دستاورد بزرگ او «عشق و رندی» و سر انجام این موضوع که از حافظ چه میتوان آموخت، مورد پژوهش قرار گرفته است.
فصل پایانی کتاب به کتابشناسی توصیفی یعنی معرفی ارزیابانه و انتقادی بسیاری از کتب حافظپژوهان اختصاص دارد.
منوچهر مرتضوی، بنیانگذار حافظشناسی نوین ایران و از استادان استاد خرمشاهی، این اثر را به همراه دیگر آثار مؤلف از جمله «حافظنامه» و «ذهن و زبان حافظ» اثری برجسته و متفاوت شمرده است.
انتهای پیام
نظر شما