آریا رهنورد
فرهاد مجیدی، زمانی برای بزرگی کردن
کار کردن در استقلال برای فرهاد، شبیه راه رفتن روی لبه نازک یک پل معلق بوده است. از همان اولین روز، خیلیها او را با استراماچونی مقایسه کردند و با بدبینی به پروژه و تیمش خیره شدند. تردیدهای زیادی در مورد مجیدی وجود داشت و هنوز هم گاهی جملات تردیدآمیز در مورد این مربی به کار میروند. اگر یک اتفاق توانسته باشد جای پای فرهاد را روی نیمکت استقلال محکم کند، آن شکست دادن امیر قلعهنویی در لیگ و جام حذفی است. مجیدی با این نتایج روبهروی پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر، نگاهها را به طرف خودش معطوف کرده است. اینکه او در کنفرانس مطبوعاتی حاضر نمیشود، اینکه حرف نمیزند و دائما دستیارها را به این جلسهها میفرستد، شاید چندان حرفهای نباشد اما نشان از تمرکز فوقالعاده این مربی روی کارش دارد. فرهاد میداند که در چه موقعیتی قرار گرفته و میداند که نباید با این موقعیت شوخی کند. دیگر نه خبری از مصاحبههای تند بعد از مسابقه هست و نه پستهای او در اینستاگرام، جنجال میآفرینند. او بالاخره به یک مربی شبانهروزی برای استقلال تبدیل شده و فکر و ذکرش را روی این تیم گذاشته است. کارنامه این فصل مرد اول نیمکت استقلال، هنوز چیزی کم دارد. چیزی شبیه پیروزی در شهرآورد. تقدیر، این فرصت را برای مجیدی به وجود آورده که بعد از تساوی در اولین تجربه حضور در دربیها به عنوان مربی، این بار شانسش را برای برنده شدن محک بزند. پسران فرهاد این روزها کوه انگیزه هستند. آنها شاید در زمین کاملا بینقص نباشند اما از روحیهای فوقالعاده برخوردار شدهاند و حتی وقتی یک بازیکن کمتر دارند، قافیه را به حریف واگذار نمیکنند. فرهاد قول بردن جام حذفی را به هوادارها داده و حالا برای محقق کردن این وعده بزرگ، باید رقیب همیشگی باشگاه را کنار بزند. 9 سال قبل، او کاپیتان تیمی بود که در جام حذفی سه بار توپ را از دروازه پرسپولیس عبور داد. آن روزها استقلال به مراتب پرستارهتر بود و پرسپولیس شرایط بدی را تجربه میکرد. حالا هیچکس انتظار تکرار چنین نتیجهای را ندارد اما آبیها امیدوارند پسرانشان به هر قیمتی که شده، زمین مسابقه را با پیروزی ترک کنند.
یحیی و تیمش در یک وضعیت غیرمنتظره قرار دارند. آنها قهرمان لیگ برتر هستند و فصل گذشته نیز هر دو جام را به دست آوردهاند و حالا در معرض یک دربی ناگهانی قرار گرفتهاند
یحیی گلمحمدی؛ طلسم دربی را بشکن
هنوز هم خیلیها موفقیتهای یحیی و تیمش را صرفا به کالدرون مربوط میدانند. آنها معتقدند که یحیی، وارث یک تیم موفق شده و به لحاظ مهره نیز، بهترین ترکیب فوتبال ایران را در اختیار داشته است. نتایج گلمحمدی با پرسپولیس، خارقالعاده به نظر میرسد اما این تیم در سه سال گذشته نیز همواره قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران بوده است. علاوه بر اینکه قرمزها معمولا نمایشهای چندان جذابی در زمین ندارند و چندان تماشاگرپسند فوتبال بازی نمیکنند. تماشاگرپسند بودن در روزهایی که هیچ تماشاگری اجازه حضور در ورزشگاه را ندارد، خیلی هم مساله مهمی نیست اما پرسپولیسیها توقع دارند تیمشان گلهای بیشتری به ثمر برساند و هیجانانگیزتر نشان بدهد. شاید در شرایط فعلی، همه چیز برای سرمربی این تیم ایدهآل باشد اما او به خوبی میداند که باختن در شهرآورد، چطور بین بهشت و جهنم رابطهای مستقیم برقرار میکند. او نمیخواهد آرامش این روزها را به راحتی از دست بدهد. او نمیخواهد مسیر قضاوتها در مورد عملکردش در پرسپولیس، به راحتی تفییر کند. او به عنوان مرد اول نیمکت قرمزها، تا به حال در این مسابقه با رقیب سنتی برنده نشده است. این طلسمی است که یحیی برای محبوب ماندن باید از آن عبور کند. چراکه معمولا محبوبترین مربیها در این دو باشگاه، مربیان دربیباز هستند. گلمحمدی روی نیمکت ذوب، خاطرههای درخشانی از جام حذفی دارد. او در دو فصل متوالی برنده این تورنمنت شده و هر دو بار نیز استقلال را در مسیر رسیدن به قهرمانی کنار زده اما بدون تردید تلخترین و گزندهترین خاطره از دوران مربیگری یحیی نیز به همین تورنمنت مربوط میشود. جایی که او در اولین مقطع سرمربیگری در پرسپولیس، فینال حذفی را به سپاهان واگذار کرد تا هم جام قهرمانی و هم شغلش را به صورت همزمان از دست بدهد. یحیی و تیمش در یک وضعیت غیرمنتظره قرار دارند. آنها قهرمان لیگ برتر هستند و فصل گذشته نیز هر دو جام را به دست آوردهاند و حالا در معرض یک دربی ناگهانی قرار گرفتهاند. مسابقهای که از یک سو میتواند اعتمادها به یحیی را چند برابر کند و از سوی دیگر، میتواند او را در معرض واکنشهای ناخوشایند و قضاوتهای بیرحمانه قرار بدهد.