مجمع‌الجزایر هاوایی (به انگلیسی: Hawaii) در اقیانوس آرام، ایالت پنجاهم کشور آمریکا است. پایتخت و شهر مهم آن هونولولو است. طول نواری که مجمع‌الجزایر هاوایی را تشکیل می‌دهد ۳٬۳۰۰ کیلومتر است. هشت جزیره اصلی هاوایی اوآهو، مائوئی، کائوآئی، لانائی، مولوکای، نیهاو، و کاهولاوی هستند. بزرگ‌ترین این جزیره‌ها جزیره هاوایی با وسعت ۸٬۱۵۰ کیلومتر مربع و کوچک‌ترین آن‌ها جزیره غیرمسکونی کاهولاوی با ۱۲۵ کیلومتر مربع وسعت است. برای جلوگیری از سردرگمی، اغلب از عنوان جزیره بزرگ (بیگ آیلند) برای اشاره به بزرگترین جزیره استفاده می‌شود تا آن را از ایالت هاوایی متمایز کنند. نام این ایالت (Hawaiʻi) از زبان بومیان منطقه گرفته شده و به‌ معنای «سرزمین خدایان» است.

اقیانوس در پیرامون جزایر هاوایی ۴٬۰۰۰ تا ۵٬۰۰۰متر عمق دارد. معروفترین کوه هاوایی دایمند هد (Diamond Head) در نزدیکی هونولولو است. برخی از آتشفشانهای هاوایی هنوز فعالند از جمله مانوئا لوآ Manua Loa و کیلوئه‌آ Kiluea. در شمال شرقی مولوکاوی پرتگاهی به بلندای ۱٬۱۵۰ متر از سطح دریا قرار دارد که از بلندترین پرتگاه‌های جهان است. آب و هوای هاوایی معتدل و نمناک است. بالاترین دمای هونولولو ۳۱ درجه سانتیگراد و پایین‌ترین دمای آن ۱۳ درجه سانتیگراد است. میزان بارندگی در یک روز در هونولولو گاه رکوردهای جهانی را می‌شکند. کوه وایالئاله Waialeale در جزیره کاوائی، با ۱۲۳۸ سانتیمتر بارندگی در سال از نمناکترین مناطق جهان است. شمار گیاهان بومی هاوایی به چندین هزار می‌رسد و ۶۶ گونه پرنده بی‌همتا در هاوایی شناسایی شده‌اند. پیش از راه یافتن انسان‌ها به هاوایی هیچ پستانداری در این جزایر حضور نداشت.

گمان بر اینست که مردمی که هزار سال پیش به هاوایی رفتند، از جزایر مارکیز که در ۴ هزار کیلومتری جنوب غربی آنجاست کوچ کرده‌اند. البته موج بزرگ مهاجرت به هاوایی حدود ۵۰۰ یا ۶۰۰ سال پیش از سوی پلی‌نزی‌ها انجام گرفت. در اواخر سده هیجدهم بود که اروپاییان هاوایی را کشف کردند. جمعیت هاوایی در آن زمان در حدود ۳۰۰ هزار نفر بود. نخستین اروپائی که وارد هاوایی شد کاپیتان جیمز کوک در سال ۱۷۷۸ بود و آن را جزایر ساندویچ نامید. از سال ۱۸۵۲ تا ۱۹۳۰، صاحبان کشتزارها ۴۰۰٬۰۰ کارگر کشاورزی را که بیشتر آسیائی بودند به هاوایی آوردند. در سال ۱۹۰۰، بومیان کمتر از ۱۵ درصد کل جمعیت و بقیه را آسیایی‌ها تشکیل می‌داند. هم‌اکنون نزدیک به ۴۰ درصد از جمعیت این ایالت را سفیدپوستان یا دورگه‌های سفید تشکیل می‌دهند. در سال ۱۹۸۸، جمعیت این ایالت به یک میلیون و صد هزار نفر رسید. در نتیجه مهاجرت، درصد رشد جمعیت سالانه هاوایی از متوسط رشد جمعیت در ایالات متحده بسیار بالاتر است.

نخستین کشتزارهای شکر در سال ۱۸۳۷ در هاوایی به وجود آمد، با اینکه فقط در میانه‌های سده بود که این جزایر به تولیدکنندگان اصلی شکر تبدیل شدند. از آن زمان تا آخر قرن نوزدهم، هاوایی به مقام یکی از اصلی‌ترین صادرکنندگان شکر نائل شد. هاوایی همچنان بخش عمده‌ای از فراورده شکر جهان را تأمین می‌کند و سالانه در حدود ۶۵۰٬۰۰۰ تن آناناس تولید می‌کند که آن را بزرگ‌ترین تولیدکننده این محصول ساخته‌است. بیش از ۸۰ درصد اقتصاد ایالتی در اواهو متمرکز شده‌است. لانای و مولوکائی هر دو برای اشتغال و درآمد به حد زیادی به تولید آناناس متکی هستند. همانگونه که شکر و آناناس در ماوی و کاوائی پایه‌های اصلی اقتصادی هستند، حیوانات اهلی و شکر در جزیره بزرگ این نقش را ایفا می‌کنند.

زبان هاوایی از ۱۲ کاراکتر A, E، I, O، U, H، K, L، M, N، P و W تشکیل شده‌است.در سال ۲۰۱۲، این ایالت تولید ناخالص داخلی برابر با ۷۸٬۹۷۷ میلیارد دلار داشت، که بیشتر از تولید ناخالص داخلی کشور سوریه (۷۳٬۶۷۲ میلیارد دلار است. اقتصاد این ایالت بر پایه محصولات گرمسیری استوایی مانند موز، آناناس و نیشکر و همچنین گردشگری است.شن‌های سواحل هاوایی بافت بازالتی دارد که نوعی سنگ آتش‌فشانی است.

در سال ۱۸۹۳ میلادی، نظام سلطنتی منقرض و لیلی‌اوکالانی از دودمان کالاکائوآ توسط انقلابیون بر کنار شد و دولت جدید فوراً درخواست پیوستن به ایالات متحده آمریکا را نمود. سرانجام در سال ۱۸۹۸، پس از اینکه درخواست اولیه آن‌ها رد شده بود، به عنوان محدوده کشوری پذیرفته شدند. امروزه نیروی دریایی ایالت متحده کاهولاوی را اداره می‌کند و از آن برای تمرینات ارتشی استفاده می‌کند. ارتش تقریباً بیش از ۲۵ درصد اواهو، که شامل زمین‌هایی در اطراف پرل هاربر Pearl Harbor (که یکی از بهترین بندرگاههای طبیعی اقیانوس آرام شمرده می‌شود) است را در دست دارد.

دانشگاه هاوایی (به انگلیسی: University of Hawaii) یک سامانه یا مجموعه دانشگاهی است که شامل سه دانشگاه، هفت کالج و مرکز آموزش اداری، سه مرکز دانشگاهی و تعداد دیگری مراکز تحقیقاتی می‌باشد که در شش جزیره مختلف ایالت «هاوایی» واقع شده‌اند. شعبه ای از دانشگاه هاوایی در سال ۱۳۷۲ در ایران بدون مجوز وزارت علوم تأسیس شد که به متقاضیان به صورت تحصیلات مکاتبه ای مدرک تحصیلی اعطا می کرد. فعالیت این دانشگاه در سال ۱۳۸۰ با شکایت وزارت علوم متوقف شد و دادگاه موسسین ایرانی این دانشگاه چندین سال طول کشید که سرانجام به پرداخت ده میلیون تومان جریمه محکوم شدند. برخی ۷۰۰۰ دانش اموخته این دانشگاه که مدارک تحصیلی شان باطل شد، صاحب منصبان جمهوری اسلامی از جمله قضات، معاونان وزرا و مسوولان کشوری بودند.

مجمع‌الجزایر هاوایی در اقیانوس آرام، پنجاهمین ایالت آمریکا است. مرکز این ایالت شهر هونولولو است. جزایر اوآهو (Oahu)، مائویی (Maui)، کائوآیی (Kauai)، لانایی (Lanai)، مولوکای (Molokai)، نیهاو (Niihau)، کاهولاوی (Kahoolawe) و هاوایی، هشت جزیره‌ی اصلی این مجمع‌الجزایر هستند. جزیره‌ی هاوایی با وسعت ۸۱۵۰ کیلومترمربع، بزرگ‌ترین و جزیره‌ی غیرمسکونی کاهولاوی با ۱۲۵ کیلومترمربع وسعت، کوچک‌ترین آنها است. برای نامیدن جزیره‌ی بزرگ‌تر از عنوان بیگ‌ آیلند  استفاده می‌کنند تا با نام ایالت اشتباه گرفته نشود. در این جزایر زیبا می‌توانید از جذاب‌ترین چشم‌اندازهای طبیعی و ساحلی دیدن کنید، موج‌سواری را امتحان کنید و با فرهنگ بومیان منطقه از نزدیک آشنا شوید. آشپزی منحصربه‌فرد و غذاهای محلی منطقه را به هیچ وجه نباید از دست بدهید. هر کدام از جزایر هاوایی که از نظر وسعت و جمعیت، با هم کاملا متفاوت هستند، جاذبه‌های گردشگری متعددی دارند.  

جزیره‌ی اوآهو، شلوغ‌ترین و پرجمعیت‌ترین جزیره و میزبان پایتخت و بزرگ‌ترین شهر ایالت یعنی هونولولو است. در این جزیره، تجربیات و فعالیت‌های تفریحی متنوعی در انتظار گردشگران است؛ از ساحل دیدنی و مشهور وایکیکی و بندر پرل هاربر (Pearl Harbour) گرفته تا سواحل شمالی (North Shore). جزیره‌ی مائویی به خاطر چشم‌اندازهای نفس‌گیر ساحلی شهرت دارد. تجربه‌ی فراموش‌نشدنی رانندگی در جاده‌ی  Road to Hana و تماشای طلوع آفتاب بر فراز آتشفشان Haleakala، از جذاب‌ترین بخش‌های سفر به این جزیره هستند. مهم‌ترین شهر توریستی این جزیره، شهر لاهاینا (Lahaina) است. جزیره‌ی کائوآیی مقصدی مناسب برای کسانی است که به دنبال آرامش هستند و می‌خواهند از هیاهو و شلوغی جزایر پرجمعیت اطراف دوری کنند. فعالیت‌های تفریحی جذابی در این جزیره برای گردشگران در نظر گرفته شده است از جمله زیپ‌لاین بر فراز جنگل و قایق‌سواری در کنار صخره‌های زیبای ساحلی. جزیره‌ی هاوایی یا بیگ آیلند (Big Island)، جاذبه‌های طبیعی متنوعی دارد؛ از قله‌های پوشیده در برف گرفته تا پارک ملی کوه‌های آتشفشان. جزیره‌ی کوچک و روستایی لانایی، یک سفر کوتاه با فرابر تا جزیره‌ی مائویی فاصله دارد. در لانایی، لذت زندگی در یک جزیره‌ی کوچک و خاص را تجربه خواهید کرد. بیشتر جمعیت این جزیره را نوادگان کارگرهای کشاورزی تشکیل می‌دهند که با تلاش خود، این جزیره را در اوایل قرن بیستم به بزرگ‌ترین صادرکننده‌ی آناناس در دنیا تبدیل کرده‌اند. مولوکایی آخرین جزیره‌ی مسکونی هاوایی است که امکانات مدرن اقامتی برای گردشگران ندارد. در این جزیره می‌توانید لذت اقامت در کنار مرتفع‌ترین آب‌سنگ‌های ساحلی هاوایی و بلندترین صخره‌های ساحلی دنیا را تجربه کنید. همه‌ی گردشگرانی که به هاوایی سفر می‌کنند، به محض ورود، اول از همه سراغ ساحل را می‌گیرند. سواحل متعدد و متنوعی برای گشت‌وگذار در هاوایی وجود دارد؛ از ساحل شلوغ و توریستی وایکیکی گرفته تا سواحل دنج و پناهگاه‌های ساحلی در جزیره‌های کوچک.

بازدید از همه‌ی ساحل‌ها برای عموم امکان‌پذیر است. ساحل ماکنا (Makena) در مائویی، ساحل پواپو (Poipu) در کائوآیی، ساحل شنی سیاه پونالو (Punaluu)  در هاوایی و ساحل لانیکای (Lanikai) در اوآهو را از دست ندهید. فعالیت‌های ماجراجویانه و ورزش‌های مختلف، چه آبی و چه زمینی، در جزایر هاوایی تنوع زیادی دارند و برای سطح آمادگی بدنی مختلفی طراحی شده‌اند. تقریبا در تمام جزیره‌ها امکان غواصی و موج‌سواری وجود دارد. ساحل شگفت‌انگیز نا پالی (Na Pali) در کائوآیی بهترین مکان برای لذت بردن از انواع ورزش‌های آبی است.

موج‌سواران ماجراجو می‌توانند در ساحل شمالی اوآهو، مهارت‌های خود را به رخ بکشند. رقابت‌های موج‌سواری زیادی در این ساحل برگزار می‌شود. اگر می‌خواهید کمی از ورزش‌های آبی فاصله بگیرید، اسب‌سواری، تورهای آف‌رود یا پیاده‌‌گردی در دیدنی‌ترین مسیرهای پیاده‌روی دنیا را امتحان کنید. در پارک ملی آتش‌فشان‌های هاوایی می‌توانید از آتشفشان‌های خاموش و فعال دیدن کنید.

آشپزی در جزایر هاوایی، ترکیبی از فرهنگ‌های غذایی متفاوت است. مشهورترین غذاهای هاوایی در واقع ترکیبی از آشپزی بومی، چینی، پرتغالی و آمریکایی هستند. بیشتر رستوران‌ها غذاهای دریایی لذیذ و ترکیب چشم‌نوازی از میوه‌های گرمسیری را در کنار سایر غذاها سرو می‌کنند. برای اینکه در مورد محصولات داخلی جزیره یاد بگیرید و از آن‌ها لذت ببرید، می‌توانید به بازارچه‌های کشاورزی Hilo و KCC سر بزنید.

یکی از بهترین غذاهایی که در سفر به هاوایی نباید آن را از دست بدهید،  لوکوموکو (loco moco) نام دارد. این غذا برنج سفید است که در کنار همبرگر، نیمرو و آب گوشت سرو می‌شود. غذای مشهور دیگر هاوایی، موسوبی (musubi) نام دارد که گوشت گریل‌شده در کنار جلبک دریایی و برنج است. از دیگر غذاهای محلی هاوایی می‌توان به poke (نوعی غذای دریایی)، kalua pig، و poi اشاره کرد. کرایه‌ی اتومبیل یکی از بهترین روش‌ها برای گشت‌وگذار کامل در جزیره است. اما باید مواظب باشید که حواس‌تان را کاملا به جاده جمع کنید و مجذوب چشم‌اندازهای بی‌نظیر اطراف جاده نشوید. برای سفر بین جزیره‌ها، معمولا پروازهای مرتب و کوتاه وجود دارد که بیشتر آن‌ها بسیار کوتاه و فقط شامل تیک‌آف و لندینگ هستند. پرواز، تنها راه برای سفر بین جزیره‌ها است. قایق‌های خصوصی و چارتر و فرابرهای بین جزایر مائویی و لانای استثنا هستند. هتل‌های زنجیره‌ای عادی و متل‌های قدیمی از دیگر مراکز اقامتی هاوایی هستند. خانه‌های استیجاری و مهمان‌خانه‌های کوچک، می‌توانند اقامتگاه خوب و مقرون‌به‌صرفه‌ای باشند. اگر می‌خواهید بیشترین لذت را از طبیعت ببرید، مکان‌های زیادی برای کمپ و اقامت در دل طبیعت و خوابیدن زیر نور ستاره‌ها وجود دارد.

برای  سفر به جزایر هاوایی باید چند نکته ضروری رو بدونید؛ قبل از هر چیزی بهتره بدونید که سیگار کشیدن در همه جزایر هاوایی ممنوعه و در این مورد قوانین سخت گیرانه ای نسبت به تمام ایالات متحده داره. سیگار کشیدن در ساختمان های عمومی، فرودگاه ها، مراکز خرید، فروشگاه ها، اتوبوس ها، سینماها، بانک ها، کنفرانس ها، رستوران ها و کافه ها و… همه در این جزایر ممنوعه و تنها شرایط و اماکن ویژه ای وجود داره که همه مستلزم به رعایت اون ها هستند.

هیچوقت در جزایر تنها شنا نکنید و در هر نقطه ای غواصی نکنید. اول اینکه باید فقط در مناطق مشخص شده که غریق نجات ها هستند شنا کنید و بدونید که تنها شنا کردن هم احتمال غرق شدن رو بیشتر می کنه و هم اینکه ممکنه مورد حمله کوسه ها قرار بگیرید.

این موضوعات رو هم فراموش نکنید که با کفش وارد هیچ خانه ای در هاوایی نشید، به فوک ها و لاکپشت های سبز دریایی نزدیک نشید چون خطرناک و کثیف هستند، از سواحل هاوایی شن و ماسه یا سنگ برندارید چون مردم اون منطقه معتقدند که بدشانسی میاره و به علاوه بر اون غیر قانونی هم به حساب میاد.

فکت های هاوایی

۱- جزیره اوآهو (Oahu) دارای بزرگراه‌های بین ایالتی است : بزرگراه‌هایی در جزیره اوآهو وجود دارند که البته این بزرگراه‌های بین ایالتی عملا دو یا چند ایالت را به یکدیگر متصل نمی‌کند، بلکه به دلیل کیفیت بالایی که دارد توانسته‌اند چنین نامی را به خودشان اختصاص دهند. در اوآهو سه بزرگراه این چنینی وجود دارد. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که این بزرگراه‌ها در رده بزرگراه‌های H قرار می‌گیرند و شرایط بهتری نسبت به‌بزرگراه‌های عادی I دارند.

۲- فضانوردان آپولو برای فرود در ماه در هاوایی آموزش دیدند : آموزش فضانوردان آپولو برای فرود روی ماه در بخش خاصی از بلند‌ترین کوه جهان یا همان مونوکی (Mouna Kea) صورت گرفت که البته ساختار‌ی بسیار شبیه به سطح ماه دارد. این منطقه در حال حاضر روستای آپولو (Apollo Velley) نامیده می‌شود. مریخ‌نورد کنجکاوی نیز در منطقه آتشفشانی این کوه توانست شبیه‌سازی‌های مورد نظر را پشت سر بگذارد. البته تاحدودی نیز شن‌های آن شبیه به سطح کره مریخ هستند.

۳- گردشگران تنها امکان بازدید از ۶ جزیره این منطقه را دارند : دو جزیره از هشت جزیره اصلی در هاوایی خالی از سکنه است و البته به انجام فعالیت‌های فرهنگی مردمان هاوایی محدود شده است. Kahoolawe کوچک‌ترین جزیره در این بین است که در جنگ جهانی دوم به عنوان محدوده بمب‌گذاری استفاده می‌شد و همین موضوع باعث شد تا به آن لقب The Target Island یا (جزیره هدف) را بدهند. جزیره Niihau نیز شرایط مشابهی دارد و تنها پرسنل نیروی دریایی و مقامات دولتی می‌توانند به آنجا بروند. این جزیره نیز دارای لقب The Forbidden Island یا (جزیره فراموش شده) است که لقب جالب و هیجان برانگیزی به نظر می‌رسد.

۴- حادثه هوایی Niihau : هواپیمای خلبان ژاپنی در Pearl Harbor که بندرگاهی برای نیرو‌های نظامی است دچار حادثه شد و سپس مردم محلی خلبان را اسیر کردند. سه نفر از ژاپنی تبار‌های این جزیره به خلبان کمک کردند تا از اسارت درآید و سپس توانست بر اسیر کنندگانش غلبه کند و البته چند گروگان نیز گرفت، ولی مدتی بعد در جریان مبارزه کشته شد.

۵- اولین فرد غیرژاپنی که در مسابقات کشتی‌گیری سومو رتبه Yokozuna را به دست آورد اهل هاوایی بود : Akebono Tara یا همان Chad Haaheo Rowan بعد از ۵ سال رقابت توانست به بالاترین رتبه کشتی‌گیری دست یابد. وزن وی ۵۱۴ پوند و قد آن ۶.۸ فوت بود که همین موضوع باعث شد یکی از سنگین‌ترین و بلند قد‌ترین کشتی‌گیران سومو در طول تاریخ باشد. او در سال ۲۰۰۱ از کشتی سومو کناره‌گیری کرد و تبدیل به یکی از کشتی‌گیران حرفه‌ای در سطح ژاپن شد.

۶- زندگی مارهای هاوایی در خطر است : در جزایر هاوایی خزندگان زیادی وجود داشت که در حال حاضر به دلیل حضور شکارچیان از بین رفته‌اند که البته گردشگران نیز در طول سفرشان باید آن‌ها را در نظر داشته باشند. تاکنون گفته می‌شد که در این جزیره مار‌ها از بین رفته‌اند اما اخیرا چند نمونه از آن‌ها به خصوص مار قهوه‌ای درخت دیده شده است – مترجم

۷- مردم هاوایی بسیار بیشتر از سرانه مصرف کنسرو گوشت آمریکا مصرف می‌کنند : هر نفر در جزایر هاوایی در سال حدود ۵ کنسرو گوشت (تهیه شده از ژامبون) مصرف می‌کند که این میزان در مجموع سالانه ۷ میلیون کنسرو است. البته آمار دروغ نمی‌گویند و این غذا در هاوایی بسیار محبوب است و شعب مک‌دونالد و Burrger King بسیار به این غذا اولویت قائل هستند. در Honolulu رویداد خیابانی سالانه‌ای برگزار می‌شود که در خصوص کنسرو گوشت است و در جریان آن رستوران‌های این منطقه انواع مختلفی از این غذا را ارایه می‌دهند.

۸- هاوایی تنها مکانی در آمریکا است که کاخ سلطنتی در آن به رسمیت شناخته شده است : پادشاه Kalakaua با الهام از کاخ‌های اروپایی در سال ۱۸۷۰ دستور ساخت قصر Lolani را داد و در سال ۱۸۸۲ نیز تکمیل شد. لازم به ذکر است که این کاخ ۴ سال قبل‌تر از کاخ سفید دارای چراغ‌های الکتریکی بود. این پادشاهی در سال ۱۸۹۳ سرنگون شد ولی قصر مذکور باقی مانده و در معرض بازدید کنندگان قرار دارد.

۹- بزرگ‌ترین جزیره همچنان در حال بزرگ شدن است : قله Kilauea از سال ۱۹۸۳ در حال فوران است و جزیره هاوایی نیز با کمک این آتشفشان در حال بزرگ شدن است. این مواد مذاب از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲ حدود ۵۴۳ جریب به خاک هاوایی افزوده بودند.

۱۰- هاوایی مسئولیت بزرگی در زمینه گسترش بازی Pogs در آمریکا دارد : Pogs بخشی از بازی قدیمی ژاپنی با نام Menko است و گسترش این بازی از طریق مهاجران انجام شده است. در سال ۱۹۹۱ معلمی در این جزیره بازی مذکور را به دانش‌آموزانش یاد داد و همین عاملی شد تا Pogs بسیار سریع کل آمریکا را در نوردد.

۱۱- هاوایی تنها ایالت در آمریکا است که زبان رسمی دارد : Hawaiian نام زبان مردم هاوایی است که البته در راستای زبان انگلیسی قرار دارد و تاحدودی گویش‌های آن متفاوت است. جزیره Niihau در این ایالت بیشترین تمرکز را روی این زبان دارد و طرز گویش آن‌ها بسیار نزدیک به اروپایی‌هایی است که در ابتدا به‌ این جزیره آمدند.

۱۲- در هاوایی بیلبورد غیرمجاز است : به دلیل اینکه تبلیغات کنار جاده‌ای مناظر محیط را خراب می‌کنند، در هاوایی تبلیغات کنار جاده‌ای نظیر بیلبورد‌ها غیرقانونی هستند و این قانون در سال ۱۹۲۷ اعمال شد. هاوایی اولین ایالت در آمریکا بود که این نوع از تبلیغات را ممنوع کرد و بعد از آن سه ایالت دیگر آمریکا با نام‌های ورمونت (Vermont)، آلاسکا (Alaska) و مین (Mine) نیز چنین قانونی را اجرا کردند.

13 - نام مستعار هاوایی ایالت آلوها(Aloha State) است که از کلمه پروتو-پولینزی آلوفا(Alofa) به معنای عشق، شفقت و بخشندگی گرفته شده است. از کلمه آلوها هم برای سلام کردن و هم خداحافظی نیز استفاده می شود.

14- هاوایی زیستگاه یک گونه منحصر به فرد از عنکبوت به نام “عنکبوت شاد” است. پشت شکم این عنکبوت خاص شباهت بسیار زیادی به یک چهره خندان دارد.

15- هاوایی تنها دو گونه پستاندار بومی دارد که یکی از آنها خفاش سفید مایل به خاکستری و دیگری گونه ای از سیل(Seal) است. این ایالت بسیاری از گونه های خود را از دست داده و یکی از بیشترین گونه های در حال انقراض را در آمریکا دارد. گفته می شود که تقریبا تمام پرنده های بومی این ایالت در خطر انقراض قرار دارند.

16- هشت خط راه راه افقی بر روی پرچم هاوایی نشان دهنده هر کدام از جزیره های اصلی این ایالت هستند. در گوشه سمت چپ بالایی پرچم نمونه کوچکی از پرچم بریتانیا جای گرفته که به احترام کاپیتان بریتانیایی جرج ونکوور می باشد که نخستین پرچم این ایالت را در سال 1794 برای هاوایی به ارمغان آورد.

17- پشه هایی که در روز نیش می زنند، برای نخستین بار در سال 1872 و از طریق مسافران قاچاق یک کشتی تجاری وارد هاوایی شده و به همراه خود بیماری هایی چون مالاریا و طاعون را به این جزیره آوردند.

18- هاوایی جوانترین ایالت آمریکاست که در سال 1959 به این کشور پیوسته است. این ایالت همچنین جنوبی ترین ایالت آمریکا به شمار می رود.

19- رقص “هولا” در اصل شکلی از نیایش بود که توسط مردان آموزش دیده ای انجام می شد که گفته می شد این رقص را از خدای هاوایی یعنی “لوکا” یاد گرفته اند. مردم این سرزمین همچنین از کوسه به عنوان یکی از خدایان خود یاد کرده و با آن برخورد محترمانه ای دارند!

20- پر باران ترین مکان روی زمین در کوه وایالیل(Waialeale) در جزیره کائوی(Kauai) در هاوایی قرار گرفته است که متوسط بارندگی سالانه در آن به 450 اینچ می رسد.

21- زمانی که کاپیتان کوک در سال 1978 به هاوایی قدم گذاشت، مردم این منطقه از او به عنوان خدای لونو(Lono) استقبال کردند؛ چرا که او درست در میانه یک فستیوال مقدس به آنجا رسیده بود. مردم هاوایی در ابتدا فکر می کردند که کشتی های کوک در حقیقت جزایر شناور هستند!

22- موج سواری که مردم هاوایی به آن هینالو(Heenalu) می گویند، هزاران سال پیش توسط پولینزی ها ابداع شد که نخستین ساکنان هاوایی بودند. تخته های آنها بیش از 150 پوند وزن و 20 پا طول داشتند.

23- نخستین مبلغان مسیحی که در سال 1820 به هاوایی رسیدند با چند موضوع عجیب مواجه شدند: نخست اینکه مادران این سرزمین نوزادان خود را در صورت معلولیت، بیماری یا داشتن فرزند زیاد به قتل می رساندند. دوم اینکه مردم هاوایی سوگ و ماتم خود را برای عزیزان از دست رفته شان به شکل های عجیبی نشان می دادند؛ شکل هایی مانند بیرون کشیدن دندان ها یا خالکوبی کردن زبان خود!

24- جامعه باستانی هاوایی به طبقات اجتماعی تقسیم می شد. پایین ترین طبقه اجتماعی کائوا(Kauwa) نام داشت که از زندانیان جنگی یا ساکنان اولیه ای تشکیل می شد که ساکنان بعدی بر آنها غلبه کرده بودند. در این میان افراد بدشانسی هم بودند که به عنوان قربانی برای خدایان انتخاب می شدند!

25- اگرچه بیشتر مردم فلوت را با دهان خود می نوازند، اما هاوایی های باستان اغلب این کار را با بینی خود انجام می دادند. به احتمال زیاد این کار از یک باور قدیمی ریشه می گرفته که بینی را خالص تر و پاک تر از دهان می دانستند که قابلیت گفتن چیزهای زیادی دارد.

.........................................................

آرشیو مطالب جزایر و مناطق برون بوم معرفی شده

آرشیو معرفی کشورهای جهان