سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: با توقف در چهارراهها و پشت چراغ قرمز با کودکانی مواجه میشوید که زیر گرمای سوزان، سرمای شدید یا باران و در بعضی مواقع در سحرگاهها یا پاسی از شب در دستان کوچکشان اجناس کوچکی برای فروش دارند. یک لحظه با دیدن صحنههایی از این قبیل به فکر فرو میروید که اگر یکی از این کودکان فرزند یا اقوام یا عزیزانمان بودند چقدر برایمان سخت و غیر قابل تحمل بود. ناخودآگاه به خود میآیید که حتی با یک کمک ناچیز خوشحالشان کنید. اینجا این سؤال در ذهنمان خطور میکند که اگر یک لحظه آن کودکان را جای فرزند یا اقوام خود تصور نمیکردید باز هم دست نیاز آنها را رد نمیکردید و اینکه ترحم شما فقط و فقط به خاطر دلسوزی و خوب کردن حال خودتان بوده است؟
در هر صورت فداکاری، گذشت و مساعدت در جامعه ما و به خصوص در قالب گروههای جهادی و کمکهای مؤمنانه توسط جوانان به وضوح دیده میشود.
ناگفته نماند خیلی از کمکهای انسان دوستانه برای همیشه توسط افراد خیر به صورت خفا باقی میماند و دوست دارند نامی از آنها در لیست افراد خیر نباشد و البته مصادیق دیگری هم داریم که کمکها و فداکاریهایشان توسط رسانهها و شبکههای اجتماعی نشان داده میشود.
بیتردید اعمال در قالب همیاری و مساعدتها زمانی به حالت ماندگار و درازمدت درمیآید که به صورت اصولی و حسابگرانه و عقلانی و خداپسندانه و فارغ از هر گونه تظاهر و اعمال اجباری از طرف دیگران باشد. تا آنجا که اعمال فداکارانه و دستگیری از نیازمندان به صورت عرفی و شرعی در دین اسلام و قرآن و توسط ائمه و بزرگان دین سفارش شده است. طبق فرمایش امام علی (ع) کمک و مساعدت برای نیازمندان باید به دور از هر گونه ریا و تظاهر و با اخلاص و خلوص نیت همراه باشد.
نباید از این نکته بگذریم که همکاریها و مساعدتهای مجاهدگونه در جامعه حتی در صورت عیان شدن در ملأ عام نیز میتواند نوعی تشویق و ترغیب دیگران باشد، چون در هر صورت نوعی اعمال و افکار اخلاق مدار با محاسن پایدار را در جامعه رقم زده است و به یقین فرد نیکوکار نتیجه این اجر را در امور زندگی دنیوی و در دنیای اخروی خواهد گرفت. بر این اساس در تطابق با کارکردهای مثبت در جامعه به طور خودآگاه و حتی ناخودآگاه اعمال و ایدهآلهای رفتاری مثبت رو به تزایدی را جامعه به خصوص در قشر جوان به وجود میآورد. با این حال همدلیها، فداکاریها و کمکهای هر چند ناچیز اثرات خوبی را در اذهان و آینده جامعه نشان خواهد داد، به خصوص در این برهه که مشکلات اقتصادی پیش از پیش زندگی اقشار آسیبپذیر را مختل کرده است. انفاق و بخشش، کمک و نیکی کردن یک نوع پسانداز برای فرد به حساب میآید و دستمزد آن در بانک زندگی دنیوی و اخروی واریز خواهد شد و به تناسب آن باعث ایجاد برکت و رزق و روزی در اموال خود افراد خیر و نیکوکار میشود. همچنین موجب گسترش عواطف انسانی در جامعه و جلوگیری از کینه و بغض در دل نیازمندان میشود. از محاسن دیگر نیکوکاریها و همیاریها به افراد محروم، انسانها را متوجه این امر میکند که زندگی کنونی او سخت و غیرقابل تحمل نیست و به این ترتیب فشار روانی و استرس اینچنین افرادی را به حداقل میرساند و توان تحمل و بردباری را افزایش میدهد. با مشاهده سختیهای بزرگ دیگران، اندازه سختیهای خود را کوچک میبیند و با رؤیت این قبیل سختیها به خصوص در قشر جوان و زوجهای تازه ازدواج کرده، باورها و بنیان خانواده در جامعه مستحکم میشود.
نظر شما