به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از خبرگزاری فرانسه از طرابلس، جلال هارچائوی تحلیلگر موسسه کلینیندل در لاهه می‌گوید ما به سادگی شاهد نابودی یک ملت هستیم. چهارم آوریل سال 2019 ژنرال خلیفه حفتر مستقر در شرق این کشور که مشروعیت خود را از پارلمانی که در سال 2014 انتخاب شد به دست آورده است عملیاتی برای تصرف طرابلس آغاز کرد که محل استقرار دولت وفاق ملی است که از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته می‌شود.
اما به رغم حمله برق آسایی که خلیفه حفتر در پی تصرف سرزمین‌هایی در جنوب لیبی وعده آن را داده بود، درگیری‌هایی در دروازه طرابلس با دو میلیون نفر جمعیت به بن بست رسید.
در این ماه‌ها مداخلات ارتش‌های خارجی درگیری‌های را تشدید کرده است. در این میان از یک سو امارات عربی متحده و روسیه از حفتر حمایت کردند و از طرف دیگر ترکیه و کشور‌های دیگر از دولت وفاق ملی حمایت کردند.
غسان سلامه فرستاده با تجربه سازمان ملل متحد در امور لیبی سرانجام در اوایل ماه مارس پس از شکست در تلاش‌ها برای ایجاد صلح در این کشور نفت خیر که از زمان سقوط حکومت معمر قذافی در سال 2011 با آشوب رو به روست دست از فعالیت کشید.
در اواخر ماه ژانویه کشور‌های شرکت کننده در نشست برلین متعهد شدند به تحریم‌های تسلیحاتی و حمایت از آتش بس پایبند باشند. این هزارمین وعده عمل نشده از سوی جامعه بین المللی است که از دیدگاه عموم مسئولیت سنگینی بر عهده دارد. خیلی زود سازمان ملل متحد ادامه روند ورود سلاح و مزدوران به لیبی را محکوم کرد.
دولت وفاق ملی همچنان مورد حمایت انسانی و تسلیحاتی ترکیه قرار دارد. نیرو‌های حفتر هم از کمک نظامی و مالی همچنین پهپاد‌های امارات عربی متحده بهره‌مند هستند که یکی از بازیگران اصلی این درگیری است.
خلیفه حفتر با هدایت نیرو‌های خود به سوی طرابلس دولت وفاق ملی را به حمایت از گروه‌های افراطی و جنایت کار متهم کرد. این تبلیغاتی بود که در ابوظبی هم بازتاب داشت.
ا زدیدگاه تحلیلگران راه حل برای بن بست لیبی مستلزم اعمال فشار از سوی امارات است.
ولفرام لاچر پژوهشگر موسسه سیاست بین الملل و امنیت آلمان می‌گوید کشور‌های غربی آماده نیستند و تا زمانی که این گونه باشد عملا چشم انداز سیاسی وجود ندارد.
جلال هارچائوی می‌گوید همزمان ناتوانی ائتلاف حفتر برای ورود به طرابلس باوجود حمایت امارات و همچنین صد‌ها مزدور روس فرصت را به دولت رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه داد تا نفوذ خود را در طرابلس افزایش دهد.
این مداخله ترکیه قابل توجه بود. آنکارا با دولت وفاق ملی برای تامین سلاح و نیرو توافقنامه امضا کرد و صد‌ها نیروی سوری (افراطیون سوریه) حامی ترکیه را به لیبی اعزام کرد.
لاچر می‌گوید علاوه بر اینکه ترکیه از گروه‌های مسلح غرب لیبی در مصراته هم حمایت می‌کند که قصد دارند مانع از قدرت گرفتن حفتر شوند. از دیدگاه این گروه‌ها این یک نبرد حیاتی است، زیرا آن‌ها از جنایت جنگی و مجازات جمعی تحت حاکمیت دیکتاتوری می‌ترسند.
حامیان حفتر هم از کارت نفت استفاده می‌کنند و میدان‌های نفتی اصلی را بسته نگه داشته اند. در نتیجه تولید نفت در این کشور تقریبا متوقف شده است و این کشور از تنها منبع واقعی درآمد خود محروم است.
«طوفان صلح» و درگیری‌ها در جنوب طرابلس و شرق مصراته شدت گرفته است و به این ترتیب تهدید ویروس کرونا و هزارمین آتش بس تایید شده از سوی هر دو طرف نادیده گرفته می‌شود.
هارچائوی می‌گوید مبارزه با همه گیری کووید 19 با منحرف کردن توجهات جامعه جهانی از لیبی حتی این درگیری‌ها را تشدید کرده است.
در جبهه سلامت دولت وفاق ملی تاکنون از 10 مورد آلودگی خبر داده است. وضعیت برای 150 هزار آواره ناشی از این درگیری‌ها به ویژه در صورت گسترش ویروس کرونا غیر قابل تحمل می‌شود.
یک زن 50 ساله که دیابت هم دارد و پس از آواره شدن در یک مدرسه زندگی می‌کند می‌گوید من با دستشویی‌های عمومی اینجا مشکل دارم، چون اغلب نه آب دارند و نه صابون. من و خانواده ام در شرایط بسیار دشواری زندگی می‌کنیم.
بنابر اعلام سازمان ملل متحد درگیری‌ها و همچنین قرنطینه‌های صورت گرفته برای مهار کووید 19 مانع از دسترسی بشردوستانه و تردد آزاد کادر پزشکی در لیبی می‌شود.
ده‌ها هزار مهاجر از آفریقای سیاه هم در لیبی در رنج و عذاب به سر می‌برند.
نظر شما