گروه هنر و رسانه: زینب رازدشت - آشنایی شان به سال 66 در روزنامه رسالت بر می گردد، او در تحریریه و برای صفحه اقتصادی قلم می زد و مرحوم احمد زاویه در بخش عکس این رسانه فعالیت می کرد.

سال ها از همکاری شان در روزنامه رسالت می گذشت که مجددا و پس از حدود بیست سال رفاقت، با یکدیگر در خبرگزاری فارس، همکار شدند.  

به بهانه رفاقت و همکاری سی ساله «عباس درویش توانگر» قائم مقام مدیرعامل خبرگزاری فارس با مرحوم احمد زاویه سردبیر شیفت بامدادی خبرگزاری فارس، گفت و گویی با او انجام دادیم. آنچه از نظر می گذرانید، حاصل گفت و گوی ما با رفیق و همکار سی ساله مرحوم احمد زاویه است.

فارس: ضمن عرض تسلیت برای درگذشت رفیق سی ساله تان مرحوم احمد زاویه، از اولین روزهای آشنایی تان با ایشان را برای مان بفرمایید؟

توانگر: اولین بار آقای زاویه را در روزنامه رسالت دیدم، حدود سال 66 بود. او در آن مقطع در بخش عکس روزنامه فعالیت می کرد و از عهده مأموریت هایش به خوبی برمی آمد. گاهی برای مأموریت به جبهه می رفت. البته در آن دوره خبرنگاران و عکاسان داوطلبانه به جبهه می رفتند که آقای زاویه هم مستثنی از این گروه خبرنگاران و عکاسان نبود. او به جبهه می رفت و عکس های خوبی را تهیه می کرد.

مرحوم زاویه قلم بسیار زیبایی داشت

البته مدتی هم در خلال عکاسی، کارهای گزارشگری را انجام می داد. او قلم بسیار زیبا و شیوایی داشت و به گونه ای وقایع را توصیف می کرد که مخاطب خود را در آن صحنه قرار می داد و انگار در همان ماجرا بوده است.

فارس: شما در آن مقطع در کدام بخش با مرحوم زاویه در روزنامه رسالت همکار بودید؟

توانگر: در آن مقطع، خبرنگار، دبیر سرویس اقتصادی و عضو شورای سردبیری بودم.مرحوم زاویه هم در بخش عکس به تهیه عکس می پرداخت و در صفحه اجتماعی قلم می زد.

فارس:  از ویژگی های بارز مرحوم زاویه برای مان بگویید؟

توانگر: مهم ترین ویژگی هایی که از آقای زاویه به یاد دارم، وجدان کاری و دغدغه خانواده بود. او بسیار برای کار و خانواده اش دلسوزی می کرد. امکان نداشت شما او را غیر از این دو موضوع، نگران و دغدغه مند ببینید. مرحوم زاویه همیشه کارهایش را به نحو احسن انجام می داد و در هر کاری که وارد می شد، سنگ تمام می گذاشت.

در همه بخش های رسانه کار بلد بود

هیچ کاری در رسانه سراغ ندارم که مرحوم زاویه آن را بلد نباشد. در هر حوزه ای که او وارد می شد، به بهترین شکل ممکن از عهده کار بر می آمد.

 

سال ها سردبیر شیفت بامدادی خبرگزاری فارس بود. از ساعت شش بعداز ظهر سرکار می آمد تا ساعت نه صبح فردا که سردبیری را تحویل دهد. یکی از سخت  ترین کار رسانه، شیفت بامدادی است و در بسیاری از رسانه ها، هر فردی دو تا سه روز در هفته مسئولیت شیفت بامدادی را برعهده دارد اما مرحوم زاویه سال های سال و در تمام هفته ها این مسئولیت را برعهده داشت، بدون اینکه ناراحت باشد.

در همه دقایق شیفت بامدادی مشغول خدمت بود

معمولا کسانی که مسئولیت شیفت شب را دارند، زمان هایی را به استراحت می پردازند اما یاد ندارم مرحوم زاویه دقایقی از کارش را در شیفت بامدادی به استراحت بپردازد. گاهی نیمه های شب، صبح زود و حتی سرزده کنارش می رفتم، مشغول کار بود،کما اینکه ما به او حق می دادیم که در لابه لای کارش استراحت کند تا به کارش لطمه نخورد، اما او آنقدر وجدان کاری داشت و به اندازه ای دلسوز بود که هیچ زمانی را به خودش اجازه نمی داد که در حین فعالیتش استراحت کند.

مرحوم زاویه با دلسوزی کارها را انجام می داد

هرکاری را که به مرحوم زاویه می سپردیم، خیال مان راحت بود که او به نحو احسن و به بهترین شکل ممکن آن کار را انجام خواهد داد. او با دلسوزی کارها را انجام می داد.

فارس: در بخشی از صحبت هایتان خانواده را یکی از دغدغه های مرحوم زاویه بیان کردید. بیشتر در این مورد توضیح می دهید؟

توانگر: مرحوم زاویه دغدغه بسیاری در مورد همسر و فرزندانش را داشت. روزی نبود که او دغدغه خانواده و معیشت خانواده را نداشته باشد. زمانی که ما مأموریت جدیدی را برعهده مرحوم زاویه قرار می دادیم، می گفت که باید با همسرش مشورت کند تا او هم راضی باشد. همه مسائلش را با مشورت خانواده جلو می برد. 

 

مرحوم زاویه به بنیان خانواده اهمیت بسیاری می داد. حتی زمانی که پسرش احمدرضا همزمان در یکی از دانشگاه های دولتی شهرستان و دانشگاه آزاد تهران قبول شد، اما از آنجا که او نگران تربیت فرزندش  بود، حاضر شد تا فرزندش در تهران و در دانشگاهی تحصیل کند که نیاز به پرداخت شهریه است و آنطور که مدنظرش است، فرزندش تربیت شود.

اخیرا به واسطه خرید خانه، بسیار مقروض بود، به همین دلیل بسیار کار می کرد تا بتواند اقساط خانه را تأمین کند و از طرفی خانواده اش دغدغه ای نداشته باشد. 

 

همسرش در ابتدای زندگی شان، شاغل بود اما از آنجا که مرحوم زاویه به خانواده اهمیت بسیاری می دادند، از همسرشان خواستند تا همه وقت خود را صرف تربیت فرزندان داشته باشد.

فارس: مرحوم زاویه چند سال سردبیر شیفت بامدادی خبرگزاری فارس بودند؟

توانگر: آقای زاویه بیش از هفت سال سردبیر شیفت بامدادی بودند. از زمانی که خبرگزاری فارس شیفت بامدادی را راه اندازی کرد، در مقطعی مدیران گروه ها به صورت نوبتی، این بخش را برعهده داشتند. از آنجا که شیفت بامدادی، کار سختی است چرا که باید زمان استراحت و خواب را به کار اختصاص دهیم، کمتر برای این بخش داوطلب پیدا می شد.

 

از زمانی که مرحوم زاویه سردبیر شیفت بامدادی بودند، تمام سال های تحویل های سال را که همه معمولا دوست دارند کنار خانواده باشند، او در محل کارش مشغول خدمت بود. او یکی از افرادی بود که وقتی شیفت سال تحویل برعهده اش گذاشته می شد، با رضایت می پذیرفت، با وجود آنکه به خانواده اش علاقه داشت اما معتقد بود که کار خبرگزاری نباید روی زمین بماند. او در همه این سال ها تحویل سال نو در خبرگزاری مشغول خدمت بود، به غیر از امسال که متأسفانه درگیر بیماری کرونا بود.

فارس: از ویژگی های دیگر اخلاقی مرحوم زاویه برای مان بفرمایید؟

توانگر: مرحوم زاویه استرس بسیار بالایی داشت. شاید به همه آرامش می داد، اما خودش در اوج استرس بود. زمانی که خبری به او سپرده می شد، دیگر خیال مان راحت بود که او به نحو احسن آن کار را انجامی می دهد.

او تا اندازه ای بیمار بود و قرص مصرف می کرد و در آخرین روزهای سال هم کرونا به بیماری های دیگرش اضافه شد. 

مرحوم زاویه به واسطه کار خبر، استرس بسیاری داشت و زمانی که همکاران با او تماس می گرفتند، به آنها آرامش می داد و نمی گذاشت آنها در استرس باشند اما این استرس برای شخص خودش بسیار بود.

 

یکی دیگر از ویژگی های مرحوم زاویه این بود که او بسیار به نان حلال اعتقاد داشت و همواره تأکید می کرد نانی که برای خانواده اش می برد، نان حلال و پاک باشد. به هرحال از مسئولیتی که برعهده داشت، می توانست سوءاستفاده  کند، اما شهادت می دهم که او تا آخرین روز کاری اش از راه حلال، مشغول خدمت بود و هرگز از مسیر درست فاصله نگرفت.

از دیگر ویژگی های اخلاقی مرحوم زاویه ارتباط مستمر با همکاران سابقش بود. او زمانی که از رسانه ای به رسانه دیگر می رفت، ارتباطش را با همکارانش قطع نمی کرد و در دور همی ها و یا به صورت تلفنی جویای حال شان می شد. اگر زمانی یکی از آنها دچار مشکل می شد، خودش کمک حال آنها می شد و اگر از عهده اش خارج بود، از افراد دیگری برای حل مشکل کمک می گرفت.

فارس: مرحوم زاویه خودشان بیشتر دوست داشتند به دلیل خلوت شبانه و علاقه به شعر و نویسندگی، در شیفت بامدادی خبرگزاری فعالیت کنند؟

توانگر: خیر اینطور نیست. شیفت بامدادی از سوی مدیریت خبرگزاری برعهده او گذاشته شد و مرحوم زاویه هم با رضایت کامل نه اینکه عاشق شب بیداری باشد، این مسئولیت را پذیرفتند. البته در خلال این سال ها، او مدتی هم در شیفت روز فعالیت کرد و مجددا شیفت بامدادی بر عهده اش گذاشته شد.

همیشه و در هر بخشی که کمترین داوطلب را داشتیم، مرحوم زاویه جزو اولین داوطلب هایی بود که آماده انجام آن کار می شد.

 

زمانی که راهپیمایی 22 بهمن تمام می شد، برای تشکر از مردم، خبرگزاری یک پیامی را منتشر می کرد که ما نگارش این پیام را برعهده مرحوم زاویه می گذاشتیم تا او با آن قلم توصیفی و زیبایش از مردمی که سنگ تمام گذاشته بودند، تشکر می کرد. البته برای این کار بیست دقیقه از ما زمان می خواست و در این مدت کوتاه چنین پیام زیبایی را با آن قلم توصیفی اش می نوشت.

همچنین اگر عزیزی را از دست می دادیم و یا اتفاقی می افتاد و لازم بود که متنی نوشته شود، آقای زاویه بود که پای کار می آمد، دست به قلم می شد و حق مطلب را ادا می کرد.

همیشه با تبسمی که روی چهره اش بود، پای کار می آمد. خودش هم می دانست معمولا برای کارهای سخت به او مراجعه می کنیم. برای کارهایی که کمتر کسی داوطلب می شود و او با رضایت کامل آن را انجام می داد.

فارس: مرحوم زاویه علاوه بر رسالت و خبرگزاری فارس، در رسانه دیگری هم مشغول خدمت بود؟

توانگر: مرحوم زاویه در دو رسانه(روزنامه رسالت و خبرگزاری فارس) به طور تمام وقت مشغول به خدمت بود. یعنی ابتدا روزنامه رسالت بود و سال 82 به دعوت بیژن مقدم سردبیر آن مقطع به خبرگزاری فارس آمد و مشغول به خدمت شد. البته گاهی اوقات به دلیل قلم زیبایی که داشتند، با برخی دیگر از رسانه ها همچون جام جم مشغول به همکاری بود.

انتهای پیام/