هزینه بالا و ناعادلانه تمدید مدارک حرفه ای بازار سرمایه، اعتراضهای فراوانی را نسبت به عملکرد سازمان بورس و اوراق بهادار ایجاد کرده است.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، کسانی که در دوره های قبلی آزمون های مدارک حرفه ای بازار سرمایه شرکت کرده و قبول شده اند این روزها پیامک هایی دریافت می کنند که خبر از تمدید مدارک حرفه ای بازار سرمایه به شرط شرکت در دوره های آموزشی که کانون کارگزاران و کارگزاری بانک ملی برگزار می کنند، می دهد. برای تمدید مدارک اخذ شده ۴۰ امتیاز مورد نیاز است که هر ساعت حضور در این کلاس ها یک امتیاز را در پی خواهد داشت. نکته ای که وجود دارد این است که افراد دارای مدارک حرفه ای برای شرکت در آزمون و گرفتن مدرک، اکثر دروسی را که در این دوره ها تدریس می شود خوانده و موفق به کسب حدنصاب برای قبولی در آزمون ها شده اند. پرسشی که در اینجا مطرح می شود این است که چرا برای تمدید مدرکی که با آزمونی با هزینه تقریبی بین سیصد تا ششصد و پنجاه هزار ریال اخذ شده بایستی هزینه ای در حدود چهار میلیون ریال متحمل شد؟ نکته جالبی که در خصوص این دوره ها وجود دارد عدم توجه مسئولین امر به مدارک دانشگاهی و رشته های تحصیلی افراد خواستار تمدید است. به عنوان مثال دروس مدیریت مالی ۱ و ۲ هر کدام ۱۰ ساعت آموزشی دارند که در مجموع ۲۰ امتیاز را دارا می باشند. آیا به حق است کسانی که دارای مدارک دانشگاهی کارشناسی ارشد و دکتری در رشته های مدیریت مالی و حسابداری هستند برای کسب امتیاز در کلاس های مدیریت مالی ۱ و ۲ که جزء مبانی مقدماتی این رشته ها هستند، حضور یابند؟ آیا مدارک دانشگاهی هیچ ارزشی برای سازمان بورس ندارند؟ به جرات می توان گفت بسیاری

از کسانی که متقاضی تمدید مدرک هستند از لحاظ علمی در حوزه بازار سرمایه سطحی به مراتب بالاتر از مدرسین این دوره ها دارند.
نکته دیگری که در رابطه با این دوره های آموزشی وجود دارد عدم تمایز مشخص بین افرادی است که تعداد مدارک متفاوتی را اخذ کرده اند. به گفته یکی از مسئولان آموزش کانون کارگزاران هر یک از افرادی که یک یا چند مدرک را اخذ نموده اند کافیست تنها ۴۰ امتیاز برای تمدید مدارک خود کسب کنند که این نیز در نوع خود جالب است. یعنی هیچ تفاوتی بین فردی که تنها مدرک اصول بازار سرمايه را دارد با فردی که هر ۹ مدرک موجود را دارد وجود ندارد و به نظر می رسد برای متصدیان امر تنها شرکت در دوره ها و پرداخت هزینه ها توسط افراد مهم بوده است.
همچنین وجود دروسی از جنس قوانین و مقررات در دوره ها، قوانینی که به سبب صراحت متون، نه خواندن و درک آنها برای افراد تحصیل کرده مشکل است و نه یادگیری آن، در نوع خود جالب است. اگر هدف سازمان به واقع آموزش و ارتقا سطح دانش در زمینه بازار سرمایه بود، آیا امکان برگزاری دوره ها و همایش هایی با حضور اجباری افراد خواهان تمدید مدارک به صورت رایگان یا با هزینه هایی به مراتب کمتر وجود نداشت؟چرا نباید به افراد اجازه داد تا جهت تمدید مدرک خود مجددا در آزمونی مشابه یا با سطحی به مراتب بالاتر شرکت کنند؟ چرا از دروسی که در دوره ها تدریس می شوند از افراد متقاضی تمدید مدرک آزمونی استاندارد به عمل نمی آید تا در صورت عدم توانایی در گذراندن آزمون ملزم به حضور در کلاس ها شوند؟
با توجه به موارد ذکر شده به نظر می رسد که هدف اصلی سازمان بورس و اوراق بهادار کسب منافع ناشی از برگزاری دوره ها بوده تا ارتقا بازار سرمایه.