صاحب‌خبر - گزارش حمیدرضا عرب باشگاه تراکتورسازی تبریز خیلی پیش‌تر از اینها باید قهرمانی در لیگ را تجربه می‌کرد اما سیاست‌گذاری‌های غلط و انتقال‌های پی‌درپی مالکیت تیم به ارگان‌ها و افراد گوناگون، بی‌ثباتی عمیقی را برای این باشگاه ریشه‌دار به‌وجود آورده است. تراکتورسازی با این حجم از هواداران پرشور و مشتاق که در سرما و گرما همواره حامی تیم‌شان بودند بدون شک می‌توانست در سال‌هایی که به لیگ برتر صعود کرده لااقل یک‌بار طعم شیرین قهرمانی را بچشد اما فقدان ثبات و تحولات بی‌دلیل باعث شده بیشترین لطمه را همین هوادارانی ببینند که سال‌ها است قهرمانی تیم‌ خود را انتظار می‌کشند. شاید در سال‌های نخست بازگشت تراکتورسازی به سطح اول فوتبال ایران انتظاری نبود که این باشگاه با مربی جوانی همچون فراز کمالوند که البته فوتبال رو به جلو و جذابی را هم ارائه می‌کرد و مدیران به‌ظاهر کم‌تجربه، قهرمان شود. تراکتورسازی نیاز داشت لااقل در دایره مربیگری خود افراد باتجربه و کاردان‌تری را به کار بگیرد که در سال‌های بعد همین‌گونه هم شد، اما مربیانی همچون قلعه‌نویی و تونی نیز در این باشگاه هرگز به توفیق نرسیدند که ریشه ناکامی این مربیان که از تجربه کافی تیمداری نیز برخوردار بودند نیز به همین بی‌ثباتی‌ها و ناکارآمدی مدیران در کنترل حواشی بازمی‌گردد. انتخاب‌های نادرست در گزینش بازیکنان و تنش‌های بی‌دلیل در سطوح مدیریتی باعث شد نه امیر و نه تونی به دستاوردی نرسند. البته تونی تا پای قهرمانی پیش رفت اما بازی سراسر احساسی تراکتورسازان مقابل نفت تهران سبب شد تا بار دیگر سپاهان جام قهرمانی لیگ را بالای سر ببرد و شهر فوتبال‌خیز تبریز با آن هواداران بی‌نظیر از قهرمانی محروم شوند. بعد از آن حادثه بزرگ نسخه دیگری برای این تیم نوشته شد و تراکتورسازی راه دیگری را پیش گرفت و با مربیان و مدیران جدید وارد کارزار لیگ شد که هیچ‌یک از این متدها نیز جواب نداد و منجر به قهرمانی این تیم نشد. در دوران حضور زنونی شاید تصور می‌شد این باشگاه به شکلی دیگر در عرصه لیگ ایفای نقش کند اما آنچه تا امروز از زنونی برجای باقی مانده نیز امیدوارکننده نیست. زنونی چه فصل پیش و چه فصل جاری با هزینه‌های سرسام‌آور اقدام به جذب ستاره‌های فوتبال ایران کرد و حتی زمینه‌ساز حضور بازیکنان باکیفیت خارجی هم شد اما هربار نیز در لیگ ناکام بود و به‌رغم زرق‌و‌برق بسیاری که از تیم تراکتورسازی در اذهان عمومی پدید آورد نتوانست توفیقی به دست آورد. اوج امیدواری زمانی بود که زنونی با استخدام مربیان شهیر دنیای فوتبال هواداران این باشگاه را بیش از همه سال‌ها به قهرمانی تیم شهر خود امیدوار می‌ساخت اما شگفتا که حتی لیکنز بلژیکی نیز با آن همه تجربه نتوانست در این باشگاه دوام بیاورد. بعد از لیکنز زمان اندکی محمد تقوی سکان هدایت این باشگاه را عهده‌دار شد اما نتیجه همکاری تقوی با تراکتورسازی نیز چیزی جز ناکامی نبود. مالک متمول این باشگاه اما برای زدودن غبار ناکامی دست گذاشت روی یک گزینه نام‌آشنا و حکم سرمربیگری مصطفی دنیزلی را امضا کرد؛ مردی که در ابتدا با تراکتورسازی تا صدرنشینی در لیگ هم پیش رفت اما افندی هم روزگار ناخوشی با تراکتور را خیلی زود تجربه کرد و از این تیم کنار گذاشته شد تا ساکت الهامی سکان هدایت این تیم را بر عهده بگیرد؛ گزینه‌ای که روشن است از تجربه کافی بی‌بهره است و در ایامی که حتی گفته می‌شود مالکیت این باشگاه درصدد تغییراتی است و برای زنونی حرف و حدیث‌های بسیاری به‌وجود آمده، بعید است بتواند تا پایان فصل با این باشگاه دوام بیاورد. نتایج مطلوب اخیر تراکتورسازی شاید تا حدی امیدوارکننده باشد اما تردیدی نیست که الهامی قادر به پاسخگویی به این دایره از انتظارات نیست و هرگز نخواهد توانست تیمی با این درجه اهمیت و حواشی خاص به خود را در مسیر قهرمانی قرار دهد. فصل نوزدهم را با اینکه در نیمه‌های راه متوقف شده اما باید برای تراکتورسازی مانند فصول قبل تمام‌شده دانست. تمام‌شده از این حیث که به جام قهرمانی برسد و به این طلسم پایان دهد. آینده مدیریتی این باشگاه نیز با زنونی مشخص نیست و با توجه به اخباری که از دیار آذربایجان به دیگر شهر‌ها مخابره می‌شود هیچ بعید نیست که باشگاه دوباره در اختیار هیأت فوتبال قرار گرفته تا آنها برایش مالک جدید معرفی کنند. تراکتورسازی که به خواست زنونی به تراکتور تغییر نام داد بهتر است در ید افرادی قرار بگیرد که رمز و راز موفقیت در فوتبال را بدانند نه اینکه سرمایه‌های مالی را یکی بعد از دیگری بی‌جهت هدر داده و حتی نتوانند از سال‌ها حضور در لیگ برتر یک جام قهرمانی بیرون بیاورند و به هواداران این باشگاه و مردم شهر تبریز هدیه کنند. تصمیم‌سازان باشگاه تراکتور بیش از آنکه متوجه تغییر نام این باشگاه باشند باید ریشه‌های ناکامی چندساله این باشگاه را بیابند تا بیش از این باشگاهی با این قدمت و سابقه در فوتبال ایران احساس سردرگمی نکند.∎​