به گزارش ایکنا؛ به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی، محمد عین النجیب در 27 ماه می 1953 میلادی متولد شد. إمها به عنوان یک هنرمند، شاعر و متفکر نیز شناخته شده است که ایدههای خود را از طریق کتابهایی که نوشته، انتقال میدهد.
إمها در زندگی روزمره به طور مستقیم در جامعه حضور دارد و فعالیتهایی را انجام میدهد که پویایی هنر، دین، آموزش سیاسی و همافزایی اقتصادی را برای افزایش پتانسیل مردمی در برمیگیرد. علاوه بر فعالیت ماهانه با طرفداران و علاقه مندان خود، او در مناطق مختلف مجمع الجزایر اندونزی به همراه گروه موسیقی سنتی خود مجالسی را برگزار میکند.
در این مجالس مردمی، او درباره مفاهیم، ارزشها، الگوهای ارتباطات، روشهای روابط فرهنگی، آموزش تفکر و ارائه راه حلهای مشکلات اجتماعی به بحث میپردازد.
یکی از این مجالس، مجلس جماعت معیت «کندوری عشق و محبت» نام دارد که از سال 1990 میلادی در محل «تامان اسماعیل مرزوقی» جاکارتا به صورت ماهانه برگزار شده است. کندوری عشق و محبت یکی از مجامع فرهنگی و بشردوستانه است که در قالب مجلس بسیار باز، غیر حزبی، سبک، غیر پیچیده و نمایش هنر فراجنسیتی اجرا میشود.
کارهای تئاتری در سوابق إمها نیز مشاهده میشود که از آن جمله «مجسمه معشوق»، «شاگردان خضر»، «اقیانوس حجاب»، «وسوسه شیطان» و «جامعه محتاج پیامبر و رسول» که در آن تصویری از جامعه کنونی اندونزی را نشان داده، است.
او همچنین اشعاری را نیز سروده و «نور علی نور» و اشعار «اسماء الحسنی» و مقالاتی همچون «نامه به حضرت محمد(ص)»، «اندونزی بخش مهمی از روستای من»، «خدا نیز روزه دار است»، «برکت یا عذاب الهی را انتخاب میکنیم»، «ابلیس نوسانتارا؛ دجال جهان»، «جبرئیل بازنشسته نیست» و دموکراسی «لا ریب فیه» در کارنامه دارد.
إمها در ماه مارس 2011 جایزه فرهنگی «ساتیالانچانا»ی 2010 را از دولت اندونزی دریافت کرد. به گفته جِرو واچیک، وزیر فرهنگ و گردشگری آن زمان، این جایزه به این دلیل اهدا شده است که دریافتکننده، خدمات بسیاری در زمینه فرهنگی ارائه داده که قادر به حفظ فرهنگ منطقهای یا ملی بوده و نتایج کار او مفید برای جامعه، ملت و کشور است.
انتهای پیام
نظر شما