اعتمادآنلاین|‌ در سال 1823 ویلیام وب الیس، دانش‌آموز مدرسه راگبی انگلستان، هنگام یک مسابقه فوتبال، توپ را با دست برداشت و شروع به دویدن با آن کرد.

پس از آن، با تغییر قوانین فوتبال، ورزش جدیدی به نام راگبی ایجاد شد.

اولین مقررات این ورزش طی سال 1845 در این مدرسه تهیه شده است.

راگبی در 2 نیمه 40 دقیقه‌ای برگزار می‌شود. بین 2 نیمه زمان استراحت 10 دقیقه‌ای وجود دارد.

کسب امتیاز در راگبی به 2 روش انجام می‌شود: «ترای» و «گل».

زمین گذاشتن توپ در محوطه دروازه حریف یک «ترای» (Try) محسوب می‌شود و پنج امتیاز دارد.

گذراندن توپ با ضربه پا از بین 2 تیرک عمودی و بالای تیرک افقی دروازه حریف، که به سه روش انجام می‌پذیرد، «گل» محسوب می‌شود.

در طول مسابقه هر تیم سعی می‌کند توپ را به محوطه گل حریف برساند. برای این کار پاس دادن توپ با دست به سمت جلو ممکن نیست و توپ را فقط می‌توان به طرفین یا عقب پرتاب کرد.

بازیکنان تیم حریف برای تکل بازیکن صاحب توپ یعنی گرفتن و انداختن او به روی زمین تلاش می‌کنند. در این وضعیت بازیکن صاحب توپ نمی‌تواند توپ را نگه دارد و باید آن را پاس دهد یا آزاد کند.

جام‌جهانی راگبی مهم‌ترین تورنمنت ورزش راگبی 15 نفره و یکی از مهم‌ترین مسابقات ورزشی در جهان است که از سال 1987 هر چهار سال یک بار با حضور 20 تیم برگزار می‌شود.