ادبیات فارسی مملو از آثاری است که با الهام از حماسه حسینی نام و نشان گرفتهاند. ارزش ادبی و خلاقیت هنری بسیاری از این آثار بهگونهای است که از دیرباز بهعنوان گنجینههای ادبیات فارسی محسوب میشوند. در آیین سوگواری محرم با ادای احترام به شاعرانی که به سفارش جان و جهان، چراغ کربلا را روشن نگه داشتند هر روز مخاطبان خود را میهمان سوگواری واژگان خواهیم کرد. امروز با شعری از «حسین منزوی» از شاعران نامور معاصر به سوگ مینشینیم
ای خون اصیلت به شتکها ز غدیران
افشانده شرفها به بلندای دلیران
جاری شده از کرب و بلا آمده آنگاه
آمیخته با خون سیاووش در ایران
تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر
ترکید بر آیینه خورشید ضمیران
ای جوهر سرداری سرهای بریده
وی اصل نمیرندگی نسل نمیران
خرگاه تو میسوخت در اندیشه تاریخ
هر بار که آتش زده شد بیشه شیران
آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب
نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران
و آن روز که با بیرقی از یک تن بیسر
تا شام شدی قافلهسالار اسیران
تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند
باید که ز خون تو بنوشند کویران
تا اندکی از حقّ سخن را بگزارند
باید که ز خونت بنگارند دبیران
حد تو رثا نیست، عزای تو حماسه است
ای کاسته شان تو از این معرکهگیران...
نظر شما