شانزدهمین روز از سیزدهمین جشنواره موسیقی جوان در تالار رودکی عرصه جوانان تکنوازی بود که در مقابل بزرگانی چون حسین علیزاده زیبا و خلاقانه نواختند. به گزارش روابط عمومی سیزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، تالار رودکی در شانزدهمین روز این جشنواره از نوازندگان سازهای سنتور، کمانچه، نی، تار و سه تار میزبانی کرد و نفرات راه یافته به مرحله نهایی مقابل هیأت داورانی متشکل از حسین علیزاده، محمدرضا فیاض، سیامک جهانگیری و احسان ذبیحی‌فر قرار گرفتند و به اجرای قطعات خود پرداختند. بخش دوم و پایانی روز شانزدهم جشنواره، به نشست نقد و بررسی اجراها اختصاص داشت و هیأت داوران اجراها را مورد بررسی قرار دادند. حسین علیزاده، محمدرضا فیاض، سیامک جهانگیری، احسان ذبیحی فر و هومان اسعدی در این نشست حضور داشتند. نشست نقد و بررسی اجراهای روز پنجم بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی، عصر روز پنج‌شنبه بیست و چهارم مردادماه و با حضور هومان اسعدی (دبیر جشنواره)، حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض و احسان ذبیحی فر (اعضای هیأت داوران) در تالار رودکی برگزار شد.
هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته باشد
در ابتدای این نشست حسین علیزاده عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجراهای امروز گفت: «این دومین سالی است که بخش آفرینش در تکنوازی به جشنواره موسیقی جوان اضافه شده و اجراهای امسال نسبت به سال گذشته بسیار بهتر بود. به هر صورت در هر رقابتی تعدادی از شرکت‌کنندگان به عنوان نفرات برتر انتخاب می‌شوند و تفاوت فاحشی بین فردی که مقامی کسب می‌کند و فردی که مقامی بدست نمی‌آورد وجود ندارد و این یک مساله طبیعی است و از نظر من تمام شما نوازندگان جوان برنده هستید به دلیل اینکه تمام اعضای هیأت داوران از اجراهای شما لذت بردیم.» او افزود: «این بخش از جشنواره یک جرأت و جسارتی به نوازندگان می‌دهد که بتوانند آن چیزی که فکر می‌کنند را انجام دهند و آن فکر صرفا به آن‌ها دیکته نمی‌شود. عده‌ای از نوازندگان امروز معمارهای عجیبی بودند و ساختمان‌هایی که ساخته بودند تمام زوایای آن با هم توازن نداشت. عده‌ای از نوازندگان نیز با احتیاط بیشتر پایشان را از خط قرمز فراتر می‌گذاشتند و عده‌ای نیز بی محابا کار کردند اما نتیجه خوبی گرفتند. هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته و تأثیرگذار باشد.»
علیزاده در پایان خاطرنشان کرد: «یکی از نکات جالب اجراهای امروز این بود که نوازندگان سنتور دارای ابعاد ذهنی بیشتری از خودشان بودند و یک بخشی از آن مربوط به سازشان است که می‌توانند فضای بیشتری را با آن بسازند. اما عده‌ای از دوستان از این جهت که آن چیزی که می‌بینند پیاده می‌کنند، بسیار موفق بودند و مشخص بود که از عهده فانتری‌های خودشان برمی‌آمدند و آن‌ها را انجام می‌دادند.»
اضافه شدن بخش آفرینش در تکنوازی انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود
محمدرضا فیاض دیگر عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجراهای این بخش گفت: «ساماندهی این بخش در جشنواره انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود به دلیل اینکه در این جشنواره می‌توان جمع‌بندی درستی از واقعیت‌های جاری موسیقی را نیز در نظر گرفت و در عین حال رو به آینده داشت که افق‌های پیشرو چه می‌تواند باشد.» او افزود: «بنده تعبیر مهندسی زمان را می‌پسندم به دلیل اینکه زمانی که می‌تواند در سکوت بگذرد، شما یک زمانی در اختیارتان است و مهم این است که شما در این زمان چه سازه‌هایی می‌گذارید و از چه ایده‌هایی استفاده می‌کنید. شما برای اجرای قطعاتتان حدود ۱۲ دقیقه فرصت دارید که سازه‌های صوتی خودتان را ارائه دهید. سازه‌هایی که می‌خواهد در عین حالی که به مباحث فرهنگی ایران تکیه داده باشد، اما سازه‌های شخصی خودتان باشد. برای چنین فرآیندی باید ذهن کل نگر داشت و من این ذهن را در مقابل ذهن جز نگر قرار می‌دهم.»